Parki narodowe to obszary objęte szczególną ochroną przed ingerencją człowieka i zanieczyszczeniem środowiska. To w nich zwierzęta chronione znajdują bezpieczne miejsce do życia i rozwoju. Są to jednocześnie tereny bardzo chętnie odwiedzane przez turystów ze względu na unikalne krajobrazy i dziewiczą przyrodę. Łącznie w Niemczech istnieje 16 parków narodowych. W tym artykule spróbujemy zachęcić was do odkrywania uroków tych miejsc, którymi rządzi natura.

1. Park Narodowy Lasu Bawarskiego (Nationalpark Bayerischer Wald)

Jest to pierwszy park narodowy w Niemczech. Został założony w 1970 r.
W wyniku poszerzenia jego terytorium w 1997 r. Obecnie zajmuje on teren o powierzchni ponad 24 tys. ha i wraz z sąsiadującym z nim pasmem górskim zwanym Szumawą (niem. Böhmerwald) uznawany jest za największy obszar leśny w Europie Środkowej.

Ten region na granicy z Czechami przyciąga wielu turystów, gdyż doskonale nadaje się do aktywnego wypoczynku. Możecie tu wędrować przez niekończące się lasy, podziwiać wodospady w Bawarii i cieszyć się pięknem przyrody.

To, co czyni Park Narodowy Lasu Bawarskiego tak wyjątkowym, to świerkowe lasy wysokogórskie i pozostałości dawnej puszczy. Z powodu plagi korników w latach 90-tych wiele obszarów leśnych zostało zniszczonych, co wygląda osobliwie na tle pozostałego, gęsto zalesionego obszaru.

Będąc w tym regionie możecie wędrować po górach Lasu Bawarskiego: Großer Falkenstein, Lusen i Großer Rachel. Znajdziecie tutaj także torfowiska wysokie i jeziora bagienne.
Żyją tu rzadkie gatunki zwierząt, takie jak rysie, żbiki, bobry i wydry. Czasami w bawarskiej części lasu zabłąkają się łosie zamieszkujące tereny po czeskiej stronie granicy.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Urlaub im Bayerischen Wald (@bayerischerwald.nationalpark) am Okt 19, 2019 um 11:14 PDT

Atrakcje Parku Narodowego Lasu Bawarskiego i okolic:
• Przejście jedną z najlepszych niemieckich ścieżek w koronach drzew (Baumwipfelpfad Bayerischer Wald)
• Spacer po ścieżce dydaktycznej Eiszeitlehrpfad
• Wycieczka rowerowa jedną z oznakowanych ścieżek, których łączna długość wynosi 200 km

2. Park Narodowy Szlezwicko-Holsztyńskiego Morza Wattowego (Nationalpark Schleswig-Holsteinisches Wattenmeer)

Następny niemiecki park narodowy położony jest wzdłuż wybrzeża Morza Północnego Szlezwika-Holsztynu. Istnieje od 1985 r. Wraz z Parkiem Narodowym Hamburskiego Morza Wattowego (Nationalpark Hamburgisches Wattenmeer) i Parkiem Narodowym Dolnosaksońskiego Morza Wattowego (Nationalpark Niedersächsisches Wattenmeer) tworzą niemieckie Morze Wattowe.

Podobnie jak w innych częściach niemieckiego Morza Wattowego, tak i tutaj spotkacie typowych mieszkańców Morza Północnego. Oprócz tego żyje tu wiele morświnów i oharów, inaczej zwanych kaczkami norowymi.

Region o powierzchni 4,4 tys. km2 jest największym parkiem narodowym w Niemczech. Jest popularny nie tylko wśród urlopowiczów pragnących aktywnego wypoczynku, ale oczywiście także wśród miłośników kąpieli z całych Niemiec, którzy spędzają tu wakacje. Fakt, że wybrzeże Morza Północnego jest tak chętnie odwiedzane, wynika oczywiście również z wielu pięknych plaż, które znajdziecie w tym regionie.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Marie-Claire ❤️ (@the__claire) am Aug 24, 2019 um 10:15 PDT

Popularne atrakcje turystyczne Parku Narodowego Szlezwicko-Holsztyńskiego Morza Wattowego i okolic:
• Spacery po Morzu Wattowym
• Fokarium Friedrichskoog
• Plaża Kniepsand na wyspie Amrum

3. Park Narodowy Saskiej Szwajcarii (Nationalpark Sächsische Schweiz)

Od 1990 r. Saska Szwajcaria – niemiecka część Gór Połabskich (Elbsandsteingebirge) została ogłoszona parkiem narodowym. Jest to jedyny skalny park narodowy w całych Niemczech, który już od wielu lat jest popularnym miejscem urlopowym dla osób uprawiających turystykę pieszą. Jeden z najpiękniejszych niemieckich szlaków turystycznych, Malerweg, prowadzi właśnie przez Saską Szwajcarię.

Bardzo znane są formacja skalna Bastei i most Bastei, punkt widokowy licznie odwiedzany przez turystów pieszych i spacerowiczów. Dodatkową atrakcją tego regionu są popękane skały i ich formacje, które są popularnym terenem wspinaczkowym zarówno dla profesjonalistów jak i amatorów.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von flyer_hoch_10 (@fh10_photography) am Mai 30, 2020 um 8:48 PDT

Atrakcje turystyczne Parku Narodowego Saskiej Szwajcarii i okolic:
• Wizyta w największej skalnej twierdzy w Europie, Festung Königsstein
• Naturalny spektakl wodospadu Lichtenhain
• Zwiedzanie zamku Hohenstein

4. Park Narodowy Berchtesgaden (Nationalpark Berchtesgaden)

Powiat Berchtesgadener Land i Park Narodowy Berchtesgaden, który znajduje się tuż przy południowej granicy Niemiec, wokół jeziora Königssee, wygląda jak idylliczny alpejski krajobraz z ilustrowanego albumu. Jest to prawdziwy niemiecki cud natury, który ze względu na swoje położenie w sercu gór wygląda niemal jak norweski fiord.

Park Narodowy Berchtesgaden istnieje od 1978 r.Miejsce to cieszy się popularnością zwłaszcza wśród miłośników turystyki pieszej. Uroki tutejszego romantycznego krajobrazu można odkrywać na około 400 kilometrach szeroko rozgałęzionych ścieżek.
Wielu artystów zachwycało się pięknem tych gór. Dla malarzy i poetów okresu romantyzmu Berchtesgaden i masyw górski Watzmann stanowiły ulubione motywy w ich twórczości.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Nationalpark Berchtesgaden (@nationalparkberchtesgaden) am Mai 14, 2020 um 6:23 PDT

Popularne atrakcje turystyczne Parku Narodowego Berchtesgaden i okolic:
• Rejs po jeziorze Königssee i wizyta w Kościele św. Bartłomieja (Kirche St. Bartolomäi)
• Wizyta w Centrum Dokumentacyjnym Obersalzberg
• Jazda na nartach w Berchtesgadener Land

5. Park Narodowy Dolnosaksońskiego Morza Wattowego (Nationalpark Niedersächsisches Wattenmeer)

Część niemieckiego Morza Wattowego, stanowiąca Park Narodowy Dolnosaksońskiego Morza Wattowego, rozciąga się od ujścia Łaby (Elbe) przez Wyspy Wschodniofryzyjskie (Ostfriesische Inseln) aż do granicy z Holandią.

Zajmuje on powierzchnię około 345,8 tys. ha i, podobnie jak dwa pozostałe parki narodowe nad niemieckim Morzem Wattowym, ma na celu ochronę mielizn, słonych mokradeł, plaż, wydm, paskówek (inaczej zwanych pierścienicami) i fok.

Od 1986 r. Morze Wattowe Dolnej Saksonii jest parkiem narodowym, a także popularnym regionem urlopowym Niemiec. Niezależnie od tego, czy spędzacie wakacje na jednej z Wysp Wschodniofryzyjskich, czy też zwiedzacie wybrzeże niemieckiego lądu stałego na rowerze, na pewno znajdziecie tutaj idealne miejsce na urlop.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Andre Baumann (@andre.baum.ann) am Jun 11, 2020 um 12:16 PDT

Popularne atrakcje turystyczne Parku Narodowego Dolnosaksońskiego Morza Wattowego:
• Najwyższa latarnia morska w Niemczech – Leuchtturm Campen
• Wizyta w „Ocean Wave” w Norden, jednym z najlepszych niemieckich aquaparków
• Zabawa dla całej rodziny, nawet przy złej pogodzie: Aquarium Wilhelmshaven lub Nordseeaquarium na wyspie Borkum

6. Park Narodowy Doliny Dolnej Odry (Nationalpark Unteres Odertal)

Kolejny park narodowy położony jest na dalekim wschodzie Niemiec, na granicy z Polską.
Dolina Dolnej Odry w 1995 r. została ustanowiona parkiem narodowym. Stanowi on część Międzynarodowego Parku Doliny Dolnej Odry, który rozciąga się na terenie Niemiec i Polski pomiędzy Mieszkowicami a położonym nad Odrą Szczecinem.

Szczególną cechą Parku Narodowego Doliny Dolnej Odry są poldery – depresyjne, sztucznie osuszone tereny nadmorskie otoczone groblami. Zimą wysokie groble chronią sąsiednie wioski przed zalaniem, natomiast niższe wały letnie są otwierane co roku w listopadzie. W ten sposób wody Odry mogą bez przeszkód odpływać i wykorzystywać całą szerokość doliny rzeki. Zimą i wiosną poldery są zalewane, a gdy woda w kwietniu opadnie, jej nadmiar jest wypompowywany i ponownie zamyka się letnie wały. Dzięki tej technologii miastu Szczecin praktycznie nie zagrażają powodzie, a tereny te mogą być latem wykorzystywane do celów rolniczych. Ponadto zalewane łąki są zimą miejscem odpoczynku dla wielu ptaków wędrownych. Można też tu zaobserwować bociany białe, zimorodki i bardzo rzadko spotykane bociany czarne.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Clau Di (@loox1320) am Nov 4, 2019 um 12:10 PST

Popularne atrakcje turystyczne Parku Narodowego Doliny Dolnej Odry i okolic:
• Wizyta w ruinach zamku Stolpe
• Zwiedzanie miasta Schwedt, kościoła Berlischky-Pavillon lub żydowskiej łaźni rytualnej
• Wycieczka rowerowa po terenie parku

7. Park Narodowy Müritz (Nationalpark Müritz)

Kolejny park narodowy znajduje się również w Meklemburgii-Pomorzu Przednim i składa się z dwóch podobszarów o łącznej powierzchni 322 km2. Podobszar Müritz obejmuje wschodnią część Müritz z jeziorami Feisnecksee, Rederangsee, Specker See i Wotzerfitzsee.
Drugi podobszar Serrahn leży między Pojezierzem Meklemburskim (Mecklenburgische Seenplatte) a gminą Feldberger Seenlandschaft.

Park Narodowy Müritz jest szczególnie popularny wśród rowerzystów i turystów pieszych, ponieważ na całym jego obszarze przebiega sieć szlaków rowerowych i pieszych wraz z miejscami do odpoczynku. Ponadto, od maja do października kursuje linia autobusowa parku narodowego, zapewniająca również możliwość przewozu rowerów.
Częstym celem wycieczek jest Käfflingsbergturm, jeden z najpopularniejszych punktów widokowych w Niemczech.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von 𝑀𝑢̈𝑟𝑖𝑡𝑧 𝑁𝑎𝑡𝑖𝑜𝑛𝑎𝑙𝑝𝑎𝑟𝑘 (@mueritz_nationalpark) am Apr 8, 2020 um 12:01 PDT

Popularne zabytki i atrakcje w Parku Narodowym Müritz i okolicach:
• Wizyta w klasztorze w Malchow (Kloster Malchow)
• Wizyta w Müritzeum, muzeum i centrum przyrodniczym
• Żeglowanie lub spływy kajakowe na Pojezierzu Meklemburskim

8. Park Narodowy Hunsrück-Hochwald (Nationalpark Hunsrück-Hochwald)

Jest najmłodszym z 16 niemieckich parków narodowych, został bowiem założony dopiero w 2015 r.Zajmuje powierzchnię ok. 10,1 tys. ha i obejmuje niskie pasmo górskie Hunsrück w krajach związkowych Nadrenia-Palatynat i Saara.

Od momentu oficjalnego założenia parku narodowego w centrum uwagi jest renaturyzacja krajobrazu, czyli proces przywrócenia środowisku stanu naturalnego, możliwie bliskiego stanowi pierwotnemu sprzed wprowadzenia w nim zmian przez człowieka. Świerki, które zostały tu zasadzone przez ludzi, mają zostać zastąpione przez rośliny rodzime, a torfowiska mają zostać ponownie nawodnione.

Na obszarze parku żyją żbiki, które występują tu tak licznie jak nigdzie indziej w Europie, bociany czarne i dzięcioły czarne. Będąc tutaj możecie wybrać się na wędrówkę blisko znanych niemieckich regionów winiarskich wzdłuż Mozeli i Renu lub zwiedzić pozostałości celtyckich fortyfikacji w Keltenpark Otzenhausen.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Stephan Adams (@stephan.adams_) am Mai 22, 2020 um 6:34 PDT

Popularne atrakcje turystyczne Parku Narodowego Hunsrück-Hochwald i okolic:
• Zjazd letnim torem saneczkowym w Erbeskopf
• Park zwierząt Wildfreigehege w Wildenburgu
• Wizyta w Niemieckim Muzeum Kamieni Szlachetnych (Deutsches Edelsteinmuseum) w Idar-Oberstein

9. Park Narodowy Hainich (Nationalpark Hainich)

Kolejny park narodowy na naszej liście znajduje się w Turyngii pomiędzy Eisenach, Mühlhausen/Thüringen i Bad Langensalza. Rozległy park o powierzchni około 7,5 tys. ha jest szczególnie znany ze swojej ścieżki w koronach drzew. W 2011 r. stare lasy bukowe na terenie parku zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Cały park narodowy jest dobrze rozwinięty pod względem turystycznym i posiada świetnie oznakowane szlaki piesze i rowerowe, a także miejsca odpoczynku. Zaledwie kilka kilometrów od Parku Narodowego Hainich znajduje się zamek Wartburg mający duże znaczenie historyczne. To tutaj Marcin Luter przetłumaczył Biblię na język niemiecki i tu odbyła się demonstracja patriotów niemieckich pod nazwą Wartburgfest.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Nationalpark Hainich (@nationalpark_hainich) am Apr 11, 2020 um 12:41 PDT

Popularne atrakcje turystyczne Parku Narodowego Hainich i okolic:
• Spacer ścieżką w koronach drzew
• Wędrówka wąwozem Drachenschlucht
• Wizyta w muzeum „Automobile Welt Eisenach“

10. Park Narodowy Hamburskiego Morza Wattowego (Nationalpark Hamburgisches Wattenmeer)

Ostatnia część niemieckiego Morza Wattowego, uznana za park narodowy, znajduje się przy ujściu Łaby (Elbe) i pomimo sporej odległości należy do Hamburga. Park Narodowy Hamburskiego Morza Wattowego został założony w 1990 r.

W tutejszym krajobrazie przeważają piaszczyste i mieszane watty (osuchy), czyli szerokie równiny pływowe odsłaniane w czasie odpływu morza. Park obejmuje również zamieszkałą wyspę Neuwerk, która także należy do Hamburga, oraz wydmowe wyspy Scharhörn i Nigehörn.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Loïc Lagarde (@loic.lagarde) am Aug 13, 2019 um 9:28 PDT

Popularne atrakcje turystyczne Parku Narodowego Hamburskiego Morza Wattowego i okolic:
• Spacery po Morzu Wattowym
• Obserwowanie zwierząt
• Wizyta w Nationalpark-Haus Neuwerk

11. Park Narodowy Eifel (Nationalpark Eifel)

Park narodowy w Nadrenii Północnej-Westfalii o powierzchni około 11 tys. ha istnieje od 2004 r. Na tym terenie żyją ponad dwa tysiące zagrożonych gatunków roślin i zwierząt, wśród nich żbiki europejskie i rzadko spotykane czarne bociany.

Park przecina około 240 kilometrów ścieżek, dzięki czemu możecie wybrać się na długie wędrówki. Na niektórych z nich można poruszać się rowerami i jeździć konno.
Krajobraz Parku Narodowego Eifel charakteryzuje się gęstymi lasami liściastymi, łąkami o dużej różnorodności biologicznej i wieloma małymi potokami. Na terenie parku znajduje się również jezioro Urft i zapora wodna.

Na krótki urlop świetnie sprawdzi się 85-kilometrowa trasa Wildnis-Trail. Szlak prowadzi przez park narodowy i można go pokonać w ciągu czterech dni. Podczas tej wędrówki będziecie mieli okazję odkryć wszystkie walory krajobrazowe Parku Narodowego Eifel – od głębokich lasów, przez kwitnące łąki, aż po rwące potoki.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Wald Wasser Wildnis (@nationalpark_eifel) am Nov 20, 2019 um 12:26 PST

Atrakcje turystyczne Parku Narodowego Eifel i okolic:
• Wizyta w Vogelsang IP – międzynarodowym miejscu pamięci, byłym narodowo-socjalistycznym ośrodku szkoleniowym
• Zwiedzanie opactwa Mariawald (Abtei Mariawald)
• Jednodniowa wycieczka do cesarskiego miasta Akwizgran (Aachen)

12. Park Narodowy Jasmund (Nationalpark Jasmund)

Park Narodowy Jasmund na wyspie Rugii jest najmniejszym parkiem narodowym w Niemczech o powierzchni około 3 tys. ha.

Teren parku położony jest na północ od miasta Sassnitz i obejmuje słynne kredowe klify Rugii oraz punkt widokowy Königsstuhl. Z tego miejsca rozciąga się niepowtarzalny widok na wybrzeże Rugii.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Sommer Wiese (@sommer_wiese12) am Jan 29, 2020 um 7:12 PST

Największa część parku jest pokryta gęstymi lasami bukowymi, których część od 2011 r. figuruje na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Warto wybrać się na długie spacery po terenie parku lub spojrzeć na niego z góry – ze ścieżki w koronach drzew znajdującej się w Centrum Dziedzictwa Przyrodniczego Rugii (Naturerbe-Zentrum Rügen) roztacza się wspaniały widok na okolicę.

13. Park Narodowy Harzu (Nationalpark Harz)

Największy leśny park narodowy rozciąga się wokół najwyższego szczytu gór Harz o nazwie Brocken, pomiędzy Dolną Saksonią i Saksonią-Anhalt.
Krajobraz parku narodowego charakteryzuje się lasami świerkowymi i bukowymi oraz wieloma torfowiskami.

Wokół Brocken i gdzieniegdzie dziwnie wyglądającego skalistego krajobrazu od zawsze krążyło wiele mitów i opowieści. Tym bardziej więc musicie tutaj przybyć, aby przekonać się, czy jakaś czarownica nie pojawi się na górze Brocken w Noc Walpurgi (Walpurgisnacht).

Przez góry Harzu przebiega ponadto wspaniały szlak turystyczny Harzer-Hexen-Stieg. W okolicach Brocken czekają na was także inne atrakcje. Co powiecie na przykład na przejście ścieżką w koronach drzew (Baumwipfelpfad Harz)?

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Baumwipfelpfad_Harz (@baumwipfelpfad_harz) am Jun 16, 2020 um 10:57 PDT

Atrakcje turystyczne Parku Narodowego Harzu i okolic:
• Jazda na nartach
• Wjazd kolejką linową na Burgberg
• Wizyta w Haus der Natur

14. Park Narodowy Kellerwald-Edersee (Nationalpark Kellerwald-Edersee)

Narodowy Kellerwald-Edersee położony jest w Hesji. Edersee jest jednym z najpiękniejszych niemieckich jezior kąpielowych, a jego południowy brzeg stanowi granicę parku.

Różnorodny teren można poznawać na rowerze lub pieszo. W krajobrazie dominują góry i lasy bukowe, znajdziecie tu również lasy dębowe. Na obszarze parku żyje wiele gatunków zwierząt. W 2007 r. po raz pierwszy od 60 lat zaobserwowano tu żbika.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von STAY HEALTHY 🍀 | FITNESS 🏋🏼‍♀️ (@kristin.hck) am Jun 4, 2020 um 6:32 PDT

Atrakcje turystyczne Parku Narodowego Kellerwald-Edersee i okolic:
• Przejście ścieżką w koronach drzew „Tree Top Walk“ nad jeziorem Edersee
• Zapora wodna na rzece Eder
• Zjazd letnim torem saneczkowym Edersee
• Wizyta w WildtierPark Edersee, jednym z najpiękniejszych parków zwierząt w Hesji

15. Park Narodowy Vorpommersche Boddenlandschaft (Nationalpark Vorpommersche Boddenlandschaft)

Ten piękny park narodowy usytuowany jest na wybrzeżu Morza Bałtyckiego w Meklemburgii-Pomorzu Przednim. Obszar parku rozciąga się wzdłuż wybrzeża i w głębi lądu pomiędzy Ahrenshoop i nadbałtyckim kurortem Zingst. Jest to trzeci co do wielkości park narodowy w Niemczech. Zdeformowane przez wiatr drzewa porastające teren przylegający do samej wody tworzą nieco osobliwy, ale zarazem piękny krajobraz. Szczególną cechą tego obszaru są także równiny błotne. Nie są one wynikiem działania odpływów i przypływów, ale wiatru i stanowią ważne miejsce odpoczynku i żerowania dla ptaków wędrownych.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Himmel Blau (@himmelblau_mv) am Jan 17, 2020 um 11:36 PST

Popularne atrakcje turystyczne Parku Narodowego Vorpommersche Boddenlandschaft i okolic:
• Spacer w stronę zachodniego krańca Darß, będącego środkową częścią półwyspu Fischland-Darß-Zingst
• Wycieczka do hanzeatyckiego miasta Stralsund

16. Park Narodowy Schwarzwaldu (Nationalpark Schwarzwald)

Jest to pierwszy park narodowy w Badenii-Wirtembergii, a założony został w 2014 r. Teren parku rozciąga się między Schwarzwaldhochstraße oraz Tal der Murg. Występują tu mieszane lasy górskie, które tworzą świerki, buki i jodły. Krajobraz kształtują łańcuchy górskie Schwarzwaldu, najwyższy szczyt północnego Schwarzwaldu, Hornisgrinde i Hoher Ochsenkopf.

Wybierzcie się na wycieczkę, która pozwoli wam podziwiać nieskażoną przyrodę. Żyją tu sarny, jelenie i dzięcioły czarne oraz rzadkie gatunki owadów, płazów i ważek.
Jeśli poczujecie się zmęczeni po wędrówce, najlepszym miejscem na relaks będzie jedno z kąpielisk termalnych w Badenii-Wirtembergii. Wiele z nich znajduje się w Schwarzwaldzie.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Nationalpark Schwarzwald Blog (@nationalpark.schwarzwald.blog) am Feb 8, 2017 um 12:03 PST

Popularne atrakcje turystyczne Parku Narodowego Schwarzwaldu i okolic:
• Kąpiel w basenie odkrytym w Sasbachwalden
• Wodospady w Tribergu (Triberger Wasserfälle)
• Wizyta w Nationalparkzentrum Ruhestein

Nudyzm w Niemczech jest bardzo popularny. Zarówno nad niemieckimi jeziorami jak i na nadmorskich plażach można znaleźć miejsca przeznaczone dla nudystów.

Tradycja ta kultywowana jest w Niemczech od ponad 100 lat. W 1898 r. powstał w Essen pierwszy klub naturystyczny. W latach siedemdziesiątych ruch przeżywał prawdziwy boom zarówno we wschodnich jak i zachodnich Niemczech. Obecnie popularność nudyzmu nieco spadła, jednak nadal można znaleźć wiele ciekawych plaż przeznaczonych dla nudystów.

Przedstawiamy najlepsze plaże dla nudystów w Niemczech.

Plaże dla nudystów nad Morzem Bałtyckim

Na niemieckiej części Bałtyku znajduje się wiele plaż dla nudystów. Wynika to przede wszystkim z tego, że w NRD ludzie lubili kąpać się nago i w taki sposób często spędzali dni na plaży.

1. Plaża nudystów Wallnau, Fehmarn

Niedaleko rezerwatu przyrody Wallnau, na zachodnim wybrzeżu wyspy Fehmarn, znajduje się plaża nudystów. W bezpośrednim sąsiedztwie można znaleźć popularny camping, dlatego jest to miejsce idealne na weekend lub nawet dłuższy urlop. Na campingu należy już jednak nosić ubrania.

Wybierając plażę dla nudystów Wallnau, lepiej zabrać ze sobą buty kąpielowe, ponieważ zarówno plaża jak i zejście do wody są kamieniste, co dla bosych stóp może być dość nieprzyjemne.

2. Plaża nudystów Prerow, półwysep Fischland-Darß-Zingst

Plaża północna Prerow na półwyspie Fischland-Darß-Zingst to jedna z najpiękniejszych plaż w Niemczech, oferująca m.in. sekcję dla nudystów. Plaża ma długość ok. pięciu kilometrów i szerokość 80 metrów. Zwyczaj nudyzmu popularyzowany jest na tej plaży od ponad 50 lat.

Ze względu na bardzo łagodne, płytkie zejście do wody, plaża ta jest idealna również dla rodzin z dziećmi i seniorów.

3. Plaża nudystów Wulfener Hals, Fehmarn

Ta plaża dla nudystów znajduje się na pięknej wyspie Fehmarn na Morzu Bałtyckim. Szerokie wybrzeże Wulfener Hals zapewni przestrzeń dla każdego, kto chce opalać się bez ubrań. Swój ręcznik można rozłożyć na piaszczystej plaży lub cofnąć się nieco w głąb wyspy i zająć swoje miejsce na wydmach, gdzie zwykle jest nieco ciszej i spokojniej.

4. Plaża nudystów Zempin, Uznam

Sekcja plażowa między Koserow i Zempin jest najpopularniejszą plażą nudystów na znanej, wakacyjnej wyspie Uznam. Ten obszar – tak jak całe wybrzeże wyspy – pokryty jest drobnym, złotym piaskiem i posiada łagodne zejście do wody.
Można tu jednak spotkać plażowiczów w ubraniach – granice plaży nudystów nie są tutaj bardzo dokładnie wyznaczone.

5. Plaża nudystów Schönberg-Kalifornia, Szlezwik-Holsztyn

W części uzdrowiskowej gminy Schönberg, zwanej Kalifornią, znajduje się kolejna popularna plaża dla nudystów. Otoczona wydmami część plaży daje dużą swobodę w korzystaniu z uroków piaszczystego zejścia do wody.

W okolicy można nie tylko opalać się bez przeszkód, ale także grać w siatkówkę czy uprawiać inne sporty plażowe. Tuż obok plaży znajdują się domy wakacyjne na wynajem, gdzie można spędzić długi weekend czy urlop z rodziną.

6. Plaża nudystów Schaabe, Rugia

Mająca ok. 10 km długości plaża w Rugii jest prawdopodobnie największą i najpopularniejszą plażą nudystów w Niemczech. Schaabe rozciąga się na wyspie Rugia od Glowe do Breege-Juliusruh.

Przy plaży można znaleźć płatne miejsca parkingowe, a wzdłuż plaży prowadzi utwardzona ścieżka rowerowa, dlatego można tam z łatwością dotrzeć różnymi środkami transportu.
Zbliżając się do Glowe lub Juliusruh można spotkać więcej osób w tradycyjnych strojach kąpielowych. Jednak zarówno nudyści, jak i zwolennicy bikini czy kąpielówek mieszają się tutaj ze sobą bez żadnych problemów.

Plaże dla nudystów nad Morzem Północnym

Kąpiele bez ubrania są również popularne na niemieckiej części Morza Północnego i na jego wyspach. Poniżej przedstawiamy najlepsze plaże dla nudystów na niemieckim Morzu Północnym.

1. Plaża nudystów Hörnum, Sylt

Na południowym krańcu wyspy Sylt znajdują się plaże Hörnum. Pierwsza plaża dla nudystów została otwarta tutaj w 1920 roku i nawet dziś, około jedna trzecia urlopowiczów Sylt woli opalać się bez ubrań. Duża część sekcji plażowych jest oznaczona jako plaże dla nudystów. Można tu jednak znaleźć standardowe plaże oraz takie, przeznaczone dla psów.
Dodatkową atrakcją jest sauna plażowa bezpośrednio przy plaży dla nudystów w Hörnum. Można się tu zrelaksować w towarzystwie pięknego krajobrazu wydm w bio saunie lub klasycznej saunie fińskiej.

2. Plaże nudystów na Amrum

Mieszkańcy Amrum nigdy nie stronili od nagich kąpieli, dlatego wielu turystów-nudystów nadal odwiedza tę wyspę na Morzu Północnym. Szczególnie popularny wśród nich miejscem jest pole namiotowe dla nudystów Amrum, które znajduje się na wydmach rezerwatu przyrody. Niewskazane jest tu noszenie odzieży i korzystanie z samochodu.
W okolicy można znaleźć wiele obszarów i plaż „wolnych od ubrań”. Duża przestrzeń zapewnia swobodę i daje pewność, że nagość nikomu nie będzie przeszkadzała. Mieszkańcy okolicy przywykli do krajobrazu pełnego nudystów.

3. Plaża nudystów Borkum

Przestronna plaża dla nudystów na wydmach Borkum, znajduje się na północnym wybrzeżu wyspy Borkum w Północnej Fryzji. Bardzo szeroka, naturalna plaża zachwyca złocistym piaskiem. To również miejsce, gdzie można zabrać swojego czworonożnego przyjaciela.
Odpoczywając na leżakach można w pełni cieszyć się cudownym morskim klimatem Borkum. Szczególną atrakcją na plaży dla nudystów w Borkum jest sauna plażowa. Jest otwarta od maja do połowy września.

4. Plaża nudystów Nudderney

Na pięknej wyspie Norderney na Morzu Północnym znajduje się wiele plaż, z szeroką ofertą dla każdego wczasowicza – dla rodzin z dziećmi, młodzieży czy właśnie dla nudystów.
Sekcja „Oase” na plaży w Norderney jest zarezerwowana dla nudystów. Można tu wypożyczyć plażowe namioty i spędzić dzień w harmonii z naturą na szerokiej, piaszczystej plaży. Znajdują się tu również sanitariaty, kawiarnie i szatnie, a w okolicy sauna plażowa.
Po wizycie w saunie można ochłodzić się pływając w Morzu Północnym, a następnie zrelaksować się na leżakach.

5. Plaża nudystów Weststrand Spuntwand, Spiekeroog

Odcinek plaży we wschodniej części wyspy Spiekeroog to z pewnością jedna z najpiękniejszych plaż dla nudystów w Niemczech. Można tu pływać i opalać się bez zbędnego odzienia. Około 90 % odwiedzających Weststrand Spuntwand to nudyści. Cała, szeroka plaża pokryta jest drobnym, złocistym piaskiem.

Mimo że plaża nie jest oficjalnie reklamowana jako plaża dla nudystów, to kultura nagich kąpieli zadomowiła się tutaj wiele lat temu i jest akceptowana przez administrację wyspy.
Najlepszym sposobem na dostanie się na plażę jest krótka podróż rowerem lub tramwajem konnym, który jest nadal używany na Spiekeroog. Zejście na plażę znajduje się na końcu trasy kolei konnej.

Plaże nudystów nad niemieckimi jeziorami

Nie tylko nad niemieckimi wodami Morza Północnego i Bałtyku można skorzystać z plaż dla nudystów, ale także na wielu plażach niemieckich jezior kąpielowych. Nie trzeba planować dalekich podróży nad morze, by zażywać kąpieli nago.

1. Plaża nudystów Plötzensee, Berlin

Niedaleko lotniska Tegel w Berlinie znajduje się piękne jezioro Plötzensee. Wejście na teren kąpieliska (gdzie znajduje się również plaża dla nudystów) jest płatne. Można tu znaleźć łazienki, szatnie oraz kawiarnie i niewielkie knajpy.

Latem może być tu dość tłoczno, ale obszerny trawnik i piaszczysta plaża zapewniają swobodę. Teren kąpielowy otoczony jest długim, drewnianym pomostem, który też służy wielu za miejsce plażowania.

2. Plaża nudystów Cospudener See, Saksonia

Kolejną plażę dla nudystów w Niemczech można znaleźć nad jeziorem Cospuden w Saksonii, na południe od Lipska. Jezioro Cospuden to dziś bardzo popularne miejsce rekreacji.

Plaża dla nudystów jest oficjalnie wyznaczona na północnym wybrzeżu jeziora, ale nagość jest również akceptowana w innych częściach jeziora. Cospudener See oferuje wybór pomiędzy piaszczystą plażą, naturalnym zejściem do wody i rozległymi trawnikami, zacienionymi przez drzewa. W okolicy można jeździć na rowerze lub na rolkach po utwardzonej ścieżce.

3. Plaża nudystów Feldwieser Winkel, Chiemsee, Bawaria

Jedyna wyznaczona plaża dla nudystów w Chiemgau znajduje się bezpośrednio przy Feldwieser Winkel na Chiemsee, największym jeziorze w Bawarii. Wejście na na teren kąpieliska dla nudystów jest płatny, ale zapewnia wiele atrakcji. Do dyspozycji plażowiczów pozostają piaszczysta plaża o długości ponad 800 metrów, zadbane, zielone trawniki, stoły do gry w tenisa, toalety, prysznice, place zabaw dla dzieci i różne lokale gastronomiczne.
Poza kąpielą w orzeźwiającym Chiemsee można też zagrać w siatkówkę plażową i szachy na świeżym powietrzu.

4. Plaża nudystów Zieselmaar, Nadrenia Północna-Westfalia

Zieselmaar między Kerpen i Hürth w Nadrenii Północnej-Westfalii jest obecnie w całości wydzierżawiony przez lokalne stowarzyszenie naturystów „Familiensportbund Erftland Ville e. V. Cały teren z plażą, boiskami sportowymi i placami zabaw dla dzieci jest zarezerwowany wyłącznie dla gości bez ubrań.

Poza sezonem, obszar ten jest wykorzystywany do organizowania wydarzeń sportowych. Stowarzyszenie organizuje także biegi nudystów i inne wydarzenia. Na miejscu można grać w siatkówkę, koszykówkę lub tenisa stołowego i pospacerować wokół jeziora. Łazienki i lokale gastronomiczne również są dostępne.

Woda w jeziorze ma kolor czerwono-pomarańczowy ze względu na wysoką zawartość żelaza. Nurkowanie w jeziorze nie jest zatem możliwe ze względu na bardzo małą widoczność, ale idealnie nadaje się do kąpieli rekreacyjnych.

5. Plaża nudystów przy letnim kąpielisku Volksdorf, Hamburg

W Hamburgu, bezpośrednio przy granicy ze Szlezwikiem-Holsztynem znajduje się letni basen Volksdorf, który jest prowadzony przez Stowarzyszenie Wolności Kultury Ciała i Sportów Rodzinnych. V. W Hamburgu. Nie trzeba jednak pozbywać się ubrań, by skorzystać z naturalnego kąpieliska, osoby w kostiumach kąpielowych również są mile widziane.
Jest to jedyna plaża dla nudystów w Hamburgu.

Na terenie kąpieliska można znaleźć zacieniony trawnik, prysznice, toalety, lokale gastronomiczne, a także saunę. Miejsce dostępne jest dla odwiedzających od maja do września. W miesiącach zimowych mogą z niego korzystać tylko członkowie klubu.
Etykieta naturystyczna

Zasady korzystania z plaż nudystów w Niemczech

Aby uniknąć kłopotów i nieporozumień podczas kąpieli na niemieckich plażach dla nudystów, przedstawiamy kilka zasad, które z pewnością ułatwią pierwsze „zderzenie” z kulturą nudyzmu.

1. Pierwsza zasada pływania dla naturystów jest bardzo jasna: Musisz być nagi. Na większości wyznaczonych plaż nudystów w Niemczech kąpiący się w ubraniach nie są mile widziani i często proszeni są o zdjęcie ubrania. Jeśli nie czujesz się z tym komfortowo – lepiej wybrać plażę mieszaną – odpowiednią zarówno dla osób nagich jak i tych w ubraniach.
2. Dla nudystów szczególnie ważne jest, aby nie łączyć bycia nagim z seksem lub erotyzmem. Nie należy zbyt nachalnie obserwować ludzi lub sugerować jakiekolwiek zachowania erotyczne.
3. Kolejna ważna zasada: Zakaz robienia zdjęć! W czasach smartfonów, selfie i mediów społecznościowych dość częste jest robienie zdjęć sobie i okolicy. Należy tego unikać – ewentualnie upewnić się, że na fotografii nie widać innych ludzi.
4. Nawet jeśli plaża jest pełna, lepiej zachować wystarczającą odległość od sąsiadów. Mało kto lubi zbyt nachalne i bliskie towarzystwo obcych osób – nie inaczej jest na plażach dla nudystów.
5. Zabierz ręcznik! Będzie on potrzebny nie tylko po to, aby wytrzeć mokre ciało, ale także ze względów higienicznych. Siadając na ławce lub krześle w barze należy zawsze umieścić ręcznik pomiędzy skórą a siedziskiem. Poza tym idąc do knajpy najlepiej owinąć się ręcznikiem.

Biorąc te wskazówki do serca z pewnością łatwiej będzie uniknąć nieporozumień i bez problemów cieszyć się nowymi doświadczeniami podczas nagich kąpieli.

Opuszczone rezydencje, byłe szpitale i opustoszałe obiekty wojskowe: z biegiem czasu odkrywanie tzw. lost places w Berlinie stało się coraz bardziej popularnym hobby. Urban exploring, czyli odwiedzanie opuszczonych miejsc, już od dłuższego czasu budzi nieodpartą fascynację ludzi. Wchodząc do takich zapomnianych miejsc ma się poczucie wkraczania do innego świata i przebywania w innej czasoprzestrzeni, ponieważ zawsze opowiadają one jakąś historię. Opuszczone miejsca zawdzięczają swój specyficzny urok upływowi czasu, który jednak zarazem sprawia, że często budynki te grożą zawaleniem, dlatego też wejście na ich teren często jest zabronione.

Przed wami zestawienie najbardziej ekscytujących opuszczonych miejsc w Berlinie i okolicach wraz z ich adresem, historią i informacją na temat tego, czy można do nich wejść.

1. Park rozrywki Spreepark Plänterwald

• Adres: Spreepark, Kiehnwerderallee 1-3, 12437 Berlin

Diabelski młyn skrzypi cicho na wietrze, figury dinozaurów leżą na ziemi w jednym z zakątków parku, łabędzia łódź unosi się nieruchomo na wodzie: dawny park rozrywki Spreepark Plänterwald jest prawdopodobnie jednym z najbardziej znanych opuszczonych miejsc w Berlinie. Słynny dzięki filmowi i telewizji, stał się z biegiem czasu coraz bardziej popularnym miejscem dla eksploratorów miejskich i hobbystów.

Spreepark ma za sobą długą historię. Jedyny park rozrywki w NRD został otwarty w 1960 r. i miał powierzchnię 29,5 ha. Oprócz rozrywki w postaci licznych karuzel, w ofercie były także koncerty, imprezy taneczne i zabawy dla dzieci. Park odwiedzało rocznie do 1,7 mln osób.

Po zjednoczeniu Niemiec Spreepark przeszedł pod jurysdykcję berlińskiego Senatu, który chciał zachować go jako park rozrywki, wobec czego ogłoszono przetarg publiczny. Spośród siedmiu oferentów ostatecznie wybrano Norberta Witte.

Od 1991 r. park rozrywki był przebudowywany na wzór zachodni, a otwarto go w 1992 r. Park miał do zaoferowania więcej atrakcji niż w czasach NRD, a dodatkowo wprowadzono jedną opłatę ryczałtową za wstęp zamiast pobierania opłat za każdy przejazd.

Jednak po znaczącej modernizacji na początku lat dziewięćdziesiątych, Plänterwald został objęty ochroną krajobrazu, w wyniku czego Spreepark praktycznie z dnia na dzień utracił 8,5 ha powierzchni, łącznie ze wszystkimi miejscami parkingowymi dla gości. Od 1999 r. park borykał się z problemami finansowymi, nastąpił duży spadek liczby odwiedzających, co wynikało między innymi z braku miejsc parkingowych. W 2001 r. Spreepark GmbH & Co. KG musiał ogłosić swoją niewypłacalność.

W 2002 r. park został ostatecznie zamknięty. Pojawiały się co prawda podmioty zainteresowane jego przejęciem, ale stawały one przed tym samym problemem związanym z miejscami parkingowymi, co poprzedni operator, dlatego też w końcu zawsze wycofywały się z inwestycji.

Od tego momentu teren ten leżał odłogiem i coraz więcej budynków groziło zawaleniem. W 2014 r. natomiast został ostatecznie wykupiony przez kraj związkowy Berlin. W tym samym roku w parku wybuchł wielki pożar, który zniszczył również niektóre budynki. Już następnego dnia udało się zatrzymać podpalaczy.

Od 2016 r. terenem parku zarządza spółka Grün Berlin GmbH, która przy udziale obywateli pracuje nad koncepcją przyszłego funkcjonowania tej części miasta. Aby zapewnić bezpieczne użytkowanie parku w przyszłości, w 2018 r. całkowicie usunięto zanieczyszczoną arsenem glebę w pobliżu figur dinozaurów i wymieniono 1.700 m³ ziemi. W przyszłości obszar ten ma stać się parkiem przyrodniczo-kulturowym, w którym mają zostać wykorzystane stare karuzele. Diabelskie koło i kolejka zostaną wyremontowane i ponownie oddane do użytku, pozostałe urządzenia zostaną wykorzystane jako dekoracja lub przebudowane, tak aby np. karuzela z filiżankami zapewniała miejsca siedzące dla gości.

Projekt przewiduje około 100 miejsc parkingowych, tym niemniej ta kwestia jest nadal trudnym problemem do rozwiązania. Decyzja o tym, jak faktycznie będzie wyglądać proces realizacji, zostanie podjęta w 2020 r., po ustaleniu planu zabudowy i dopiero wówczas będzie można rozpocząć przebudowę.

Rozpoczęły się już za to prace budowlane w popularnym niegdyś lokalu „Eierhäuschen”. W budynku ponownie znajdzie się restauracja z zewnętrznym tarasem i ogródkiem piwnym, a także cztery rezydencje dla artystów, w których będą mogli mieszkać i pracować od trzech do sześciu miesięcy.

W przeszłości na terenie parku i wokół niego było bardzo mało zabezpieczeń, jedynie chwiejące się ogrodzenie z siatki drucianej miało  chronić przed intruzami. Obecnie park otacza masywne metalowe ogrodzenie, a strażnicy z psami patrolują teren przez całą dobę.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Berliner Spreepark Plänterwald (@berlinerspreepark) am Jun 16, 2020 um 11:19 PDT

Dlatego też chcąc zwiedzić park, najlepiej wziąć udział w jednej z wycieczek z przewodnikiem, które oferowane są od końca marca do początku listopada. Ze względu na bardzo duże zainteresowanie, lepiej z wyprzedzeniem zaopatrzyć się w bilety dostępne w sprzedaży online. Wycieczki z przewodnikiem odbywają się kilka razy dziennie w każdy weekend i w dni świąteczne. Podczas 90-minutowego oprowadzania dowiecie się wszystkiego o historii i przyszłości tego miejsca oraz zwiedzicie niektóre jego zakątki.

• Cena: bilet normalny: 5 euro, bilet ulgowy (dzieci 6-14 lat): 3 euro

Na zakończenie opowiemy wam jeszcze ciekawą historię związaną z Norbertem Witte. Po upadłości Spreepark GmbH & Co. KG w 2002 r., Witte wyjechał wraz z żoną do Peru. Zabrał ze sobą część urządzeń, gdyż chciał tam założyć nowy park rozrywki. Jednak również w przypadku tego przedsięwzięcia musiał ogłosić niewypłacalność. W 2003 r. chciał więc powrócić do Niemiec. Ponieważ brakowało mu pieniędzy na transport urządzeń, zdecydował się na przemyt narkotyków do Niemiec. Ukrył 167 kilogramów kokainy w karuzeli stylizowanej na latający dywan. Jego plan nie powiódł się jednak. Witte został aresztowany i w 2004 r. skazany na siedem lat więzienia w Niemczech. W maju 2008 r. został przedterminowo zwolniony z więzienia. Największą ofiarą tej akcji jest syn Witte’a, który został aresztowany w Peru i skazany na dwadzieścia lat więzienia za współudział w przestępstwie. Po 13 latach kary odbytej w więzieniu w Peru, w 2016 r. został przewieziony do Niemiec.

2. Natur-Park Südgelände Schöneberg

• Adres: Prellerweg 47-49, 12157 Berlin

Parkowi w dzielnicy Schöneberg być może brakuje nieco tajemniczości i dreszczyku emocji, ale mimo wszystko jest to jedno z najbardziej imponujących opuszczonych miejsc w Berlinie, które koniecznie trzeba odwiedzić.

Südgelände Schöneberg to jedyne w swoim rodzaju połączenie lost place, sztuki i ochrony przyrody. Pozostałości ery parowozów sprawiają, że jest to miejsce pełne kontrastów.

18-hektarowy park w berlińskiej dzielnicy Schöneberg obejmuje dawną linię kolejową Anhalter i Dresdener Bahn, zachodnią część byłej stacji rozrządowej i lokomotywowni Tempelhof. Na początku lat 30. XX wieku stacja rozrządowa Tempelhof była największą towarową stacją rozrządową w Niemczech, dziennie obsługiwano tu nawet 70 lokomotyw.

Zdjęcia z tamtych czasów pokazują, że na tym terenie nie rosły żadne rośliny. Z upływem czasu Südgelände Schöneberg stał się swego rodzaju dzikim parkiem w sercu miasta. W 1952 r. zamknięto ostatecznie dworzec kolejowy Anhalter Bahnhof, rozebrano główne tory i zamknięto zachodnią część stacji rozrządowej Tempelhof. Od tego momentu przyroda zaczęła odzyskiwać ten teren. W 1981 r. zaprzestano tu wycinki drzew za sprawą ekspertyzy ekologicznej, która wykazała, że Südgelände jest bardzo cennym obszarem przyrodniczym z wieloma rzadkimi gatunkami roślin i zwierząt.

W 1993 r. definitywnie zrezygnowano z użytkowania lokomotywowni, a dwa lata później kolej oddała 18 ha powierzchni, którą przekształcono w park przyrodniczy. W 1999 r. 3,4 ha parku zostało uznane za rezerwat przyrody.

Park przyrodniczy został dostrzeżony na EXPO 2000, gdzie został zaprezentowany jako „projekt ogólnoświatowy”.

Flora i fauna parku jest unikalna, jeśli chodzi o obszar Berlina i Brandenburgii: osiedliło się tu 30 gatunków ptaków lęgowych, 57 gatunków pająków, 95 gatunków dzikich pszczół, 15 gatunków koników polnych, a także ponad 350 gatunków roślin i 49 gatunków grzybów wielkoowocnikowych, z których niektóre są zagrożone wyginięciem. Podejrzewa się, że dzięki transportowi kolejowemu, pojawiło się tu wiele rzadkich i nietypowych dla tego regionu gatunków flory i fauny.

W celu ochrony przyrody, niektóre ścieżki prowadzą po wyżej położonych metalowych kładkach, które są przymocowane do stalowych rur leżących z kolei na starych szynach. Dzięki temu obszar ten nie jest podzielony na dwie części, woda deszczowa może przenikać do gruntu, a zwierzęta mogą bez przeszkód przechodzić pod ścieżką.

To, że Südgelände Schöneberg rzeczywiście zalicza się do lost places, widać po pozostałościach dawnej infrastruktury kolejowej, która wkomponowana została w nowy projekt parku: stary parowóz, około 50-metrowa stalowa wieża ciśnień, liczne żurawie wodne, słupy oświetleniowe, tory kolejowe i zwrotnice, a także jedna z najstarszych obrotnic kolejowych w Niemczech.

Na terenie znajdują się dwa stare budynki: budynek administracyjny, w którym dziś mieści się kawiarnia na parterze i administracja parku na górnym piętrze, oraz 100-letnia hala o powierzchni 4.000 m².

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Abhishek Kolge (@abhishek_kolge) am Jun 21, 2020 um 6:50 PDT

W całym parku można znaleźć dzieła sztuki z różnych dziedzin.

Park można zwiedzać korzystając ze stalowych dzieł sztuki wykonanych przez grupę ODIOUS. Kładki, domki na drzewach i rury umożliwiają ekscytujące poznawanie parku w sposób nie zagrażający przyrodzie.

Latem grupa teatralna Shakespeare Company Berlin regularnie występuje na scenie w pobliżu budynku administracyjnego.

We Włoszech epoki renesansu, giardino segreto był nieco odosobnionym, ale znajdującym się w pobliżu willi tajemnym ogrodem, wydzielonym ogrodzeniem, przeznaczonym do kameralnego wypoczynku właściciela. Dzika przyroda przed murami kontrastowała z regularnie rozmieszczonymi rabatkami, rzeźbami i żywopłotami. Südgelände Schöneberg również miał swój giardino segreto. Jego nowoczesna interpretacja to miejsce pełne stalowych rzeźb, trawników otoczonych stalowymi obrzeżami, żwirowych ścieżek oraz  różanego płotu stalowego.

Przez park wiodą dwie okrężne trasy, mniejsza ma długość jednego kilometra i prowadzi obok pozostałości z czasów linii kolejowej, tj. wieży ciśnień, parowozu i obrotnicy kolejowej. Dłuższą trasą idzie się 2,7 km po lekko podwyższonej ścieżce z kraty stalowej przez obszar ochrony przyrody.

• Godziny otwarcia: codziennie od 9.00 rano do zmroku
• Wstęp (kasy samoobsługowe przy wejściach): 1,00 € za osobę (od 14 lat) – automat nie wydaje reszty.

3. Dawna fabryka lodów

• Adres: Köpenicker Straße 40/41

Kolejne opuszczone miejsce w Berlinie znajduje się bezpośrednio nad Szprewą, w jednej z najbardziej rozchwytywanych lokalizacji miasta. Jest nim jedna z najstarszych zachowanych do dziś fabryk lodów w Niemczech.

W 1893 r. Carl Bolle nabył od handlarzy drewnem posiadłość zlokalizowaną na Köpenicker Straße 40-41 i wybudował na niej fabrykę lodów. Trzy lata później rozpoczął produkcję sztucznego lodu i założył Norddeutsche Eiswerke AG. W 1914 r. fabryka wytwarzała lód w blokach przy użyciu maszyny produkcyjnej. Ponieważ w prywatnych gospodarstwach domowych nie było lodówek, lód dostarczano w blokach o wymiarach około 20 cm × 20 cm i długości do 1,50 m do browarów, pubów, sklepów z owocami itp.

Zakład Norddeutsche Eiswerke AG Carla Bolle o powierzchni 11.000 m² składał się z dwóch placów z budynkami mieszkalnymi i fabrycznymi. W 1945 r. budynek mieszkalny po prawej stronie został zniszczony w czasie nalotu bombowego na Berlin. W tym samym roku firma znalazła się pod zarządem przymusowym, aby ostatecznie w 1952 r. stać się własnością państwa. Produkcja lodów w blokach do 1962 r. została zmniejszona o jedną czwartą. W 1977 r. spółka Norddeutsche Eiswerke AG została przeniesiona do Hamburga, a w 1986 r. rozwiązana. W 1995 r. całkowicie zawieszono działalność fabryki lodów.

Podczas planowanej wówczas rozbiórki wybuchł pożar, który zniszczył boczne skrzydło budynku mieszkalnego i dachy chłodni. Od tego czasu opuszczony i zarośnięty teren stawał się coraz bardziej popularnym lost place w Berlinie.

Pomimo ogólnokrajowych protestów, w 2010 r. rozebrano chłodnie. Nie wiadomo, co stanie się z resztą budynków. Chociaż fabryka lodów jest obiektem zabytkowym, rozważa się jej rozbiórkę. Obecny właściciel planuje w ciągu najbliższych kilku lat stworzyć na tym terenie strefę mieszkaniową, handlową i kulturalną.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Hannah Elizabeth (@hannah.krm) am Okt 24, 2015 um 9:14 PDT

Teren jest zabezpieczony ogrodzeniem, dolne piętra są zamurowane, ponieważ fabryka jest obecnie w bardzo złym stanie. Gdybyście chcieli wykonać zdjęcia z zewnątrz, możecie wejść na teren fabryki od strony Bona-Peiser-Weg.

4. Dawna ambasada Iraku

• Adres: Tschaikowskistraße 51, 13156 Berlin

Zarośnięte, zabrudzone, zdemolowane, splądrowane – to cechy charakterystyczne kolejnego lost place w Berlinie, którym jest była ambasada Iraku w dzielnicy Pankow.

Na biurkach stoją stare maszyny do pisania, leżą papiery i książki w języku arabskim. Segregatory, dokumenty i stare zdjęcia rozrzucone są po pokojach na podłodze lub na półkach. Niegdyś na ścianach wisiały portrety Saddama Husajna, ale w międzyczasie wszystkie zostały zabrane przez turystów i wandali.

Ambasada Iraku funkcjonowała w latach 1974-1991 w budynku z wielkiej płyty z lat 70. w dzielnicy Pankow, tradycyjnej dzielnicy dyplomatycznej NRD. W 1980 r. kilku pracowników irackiej ambasady zostało aresztowanych pod zarzutem ataków na Irakijczyków z opozycji w Berlinie Zachodnim. Później jednak zostali oni uwolnieni z uwagi na dobre stosunki z Irakiem w tamtym czasie.

W 1990 r. dziennikarze gazety „Junge Welt” poinformowali, że w ambasadzie jest przechowywany arsenał broni i materiałów wybuchowych. Ministerstwo Spraw Wewnętrznych NRD potwierdziło znalezienie broni, a ambasada została objęta specjalnym nadzorem.

Podczas wojny w Iraku w 1991 r. rząd niemiecki nakazał całemu personelowi ambasady Iraku bezzwłoczne opuszczenie kraju i od tego czasu budynek stoi pusty. Nowa ambasada iracka znajduje się w dzielnicy Zehlendorf i póki co nie wiadomo, co stanie się ze starą siedzibą.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Samuel Schwarz (@samuelnicos) am Mär 4, 2019 um 4:10 PST

Sytuacja własnościowa jest trudna, ponieważ ziemia należy do Republiki Federalnej Niemiec, ale w księdze wieczystej wpisane jest nieograniczone i nieodpłatne prawo użytkowania tego gruntu przez Republikę Iraku.

W 2003 r. „New York Times” doniósł o opłakanym stanie i plądrowaniu tego miejsca, a wkrótce potem budynek spłonął, prawdopodobnie w wyniku podpalenia.

Teren jest ogrodzony i wstęp na niego jest wzbroniony.

5. Dawna stacja nasłuchowa na wzgórzu Teufelsberg

• Adres: Teufelsseechaussee 10, 14193 Berlin

Kto nie zna białych kopuł na wzgórzu Teufelsberg? Dawna stacja nasłuchowa aliantów jest jednym z najbardziej ekscytujących lost places w Berlinie.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein von @fotojanetti geteilter Beitrag am Okt 24, 2019 um 12:07 PDT

W latach czterdziestych XX wieku na miejscu dzisiejszego wzgórza Teufelsberg znajdował się budynek w stanie surowym. W ramach narodowosocjalistycznego projektu miał tu bowiem powstać gmach akademii wojskowo-technicznej godny przyszłej „stolicy świata”.

Obiekt został wysadzony w powietrze krótko po zakończeniu II wojny światowej, częściowo rozebrany i wykorzystany jako materiał budowlany. Podczas wojny zniszczeniu uległa jedna trzecia budynków Berlina, w wyniku czego w 1945 r. powstała sterta gruzów o wielkości około 100 mln m³. Do 11 grudnia 1972 r., 600 do 800 ciężarówek zrzuciło w sumie ponad 26 mln m³ gruzu, tworząc Teufelsberg.

W latach 60. pojawili się tu alianci, którzy próbowali dowiedzieć się, czy z góry gruzów możliwe będzie szpiegowanie bloku wschodniego. Po tym jak stwierdzili, że działa to bardzo dobrze, najpierw Amerykanie, a potem Brytyjczycy zainstalowali tu różne anteny dla celów szpiegowskich. Wkrótce stało się jasne, że szczyt góry będzie wykorzystywany wyłącznie do podsłuchiwania i działań szpiegowskich.

Z kilku anten satelitarnych nadawane były sygnały radiowe. Celem było zdobycie informacji dotyczących Układu Warszawskiego, władz NRD i armii ZSRR oraz ich żołnierzy. To, co dokładnie zostało podsłuchane, zostanie ujawnione dopiero w 2022 r., kiedy to archiwum USA zostanie upublicznione.

W stacji nasłuchowej pracowało 1.500 osób na trzy zmiany, przy czym Amerykanie i Brytyjczycy pracowali wprawdzie obok siebie, ale nie razem. Ponieważ nie było okien w żadnym pomieszczeniu poza stołówką, wielu pracowników cierpiało z powodu braku światła słonecznego i duchoty. Inwigilacja trwała do końca zimnej wojny, czyli do 1989 r. W 1992 r. Amerykanie opuścili stację i zabrali ze sobą urządzenia elektroniczne.

Od 1999 r. stacja służyła do cywilnej kontroli ruchu lotniczego. Teren został kupiony przez prywatnych inwestorów, ale ich plany zagospodarowania zawiodły i budynek popadł w ruinę. Od 2006 r. teren ten nie jest już gruntem budowlanym, lecz leśnym, co oznacza, że nie mogą tu być prowadzone prace budowlane.

Kradzieże i akty wandalizmu doprowadziły do całkowitego zniszczenia pozostałych obiektów i urządzeń w kolejnych latach. Dopiero w 2010 r. ówczesnemu właścicielowi udało się stworzyć zorganizowaną strukturę z zabezpieczeniami i możliwością udostępnienia terenu dla zwiedzających. Z jego inicjatywy powstała na tym terenie Graffiti-Galerie, największa tego typu galeria w Europie.

Istnieją dwie opcje wycieczek z przewodnikiem po najwyższym lost place w Berlinie. Wycieczka historyczna trwa 90 minut. Podczas spaceru po terenie wzgórza Teufelsberg w towarzystwie ekspertów i świadków tamtych wydarzeń dowiecie się ciekawych faktów na temat poruszającej historii tego miejsca. Drugą możliwością jest spacer bez ekspertów, w ramach którego możecie na własną rękę zwiedzić bezpieczne obszary stacji radarowej.

• Zwiedzanie z przewodnikiem: 15 euro
• Samodzielne zwiedzanie: 5 euro

6. Pływalnia miejska Lichtenberg

• Adres: Atzpodienstraße 6, 10365 Berlin

Kiedyś dzieci uczyły się tu pływać, dziś jest to jedno z opuszczonych miejsce w Berlinie – Stadtbad Lichtenberg.

Niewiele wiadomo na temat czasu, gdy powstawał basen, gdyż duża część dokumentów z archiwum miejskiego okręgu Lichtenberg zostało zniszczonych podczas nalotów bombowych w 1945 r. Prace ruszyły w 1919 r., a w 1928 r. otwarto miejską łaźnię publiczną, będącą najnowocześniejszym obiektem tego typu w Berlinie. W budynku o powierzchni prawie 2.200 m² można było skorzystać z kąpieli leczniczych, strefy saun, gdzie znajdowały się pomieszczenia wypełnione ciepłym i gorącym powietrzem, kabiny do masażu oraz pomieszczenie z natryskami i nieckami z zimną wodą. Do dyspozycji gości była również sala gimnastyczna oraz pomieszczenia do zabiegów fizjoterapeutycznych, a także taras słoneczny i winda.

Na początku miejski basen miał służyć potrzebom mieszkańców, ponieważ wiele gospodarstw domowych nie posiadało wanien. Możliwość pływania i uprawiania tam sportu nie była więc głównym celem jego powstania. Wkrótce jednak zaczął on być wykorzystywany przez kluby pływackie do treningu oraz przez rodziny jako cel wycieczek.

W czasie II wojny światowej budynek został uszkodzony od strony północno-zachodniej, po 1945 r. przez pewien czas stał pusty. Od 1948 r. w pływalni Lichtenberg przez wiele lat odbywały się obowiązkowe w NRD lekcje pływania.

Kiedy zaczęły powstawać nowe baseny, pływalnia miejska Lichtenberg stopniowo traciła na znaczeniu w tym rejonie. W 1988 r. duża hala musiała zostać zamknięta z powodu wad konstrukcyjnych, a w 1991 r. zamknięto cały basen ze względu na awarię, która uniemożliwiła jego dalsze funkcjonowanie. Od tego czasu budynek stoi pusty, jedynie mała hala była w międzyczasie wykorzystywana jako magazyn.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Stadtbad Lichtenberg (@stadtbadlichtenberg) am Aug 29, 2017 um 11:44 PDT

Z czasem budowla stała się obiektem zabytkowym, a w 2001 r. pływalnia została przekazana krajowi związkowemu Berlin. Ale pomimo tego, że od tamtej pory upłynęły niemal dwie dekady, nadal nie ma pomysłu na zagospodarowanie tego obiektu, który coraz bardziej niszczeje.

Wejście do budynku jest zabronione, okna dolnych pięter są zabite deskami.

7. Dawny Instytut Anatomii FU Berlin

• Adres: Königin-Luise-Straße 15, 14195 Berlin

W samym środku spokojnej dzielnicy Dahlem, w otoczeniu willi i budynków uniwersyteckich, stoi dawny Instytut Anatomii Wolnego Uniwersytetu Berlin (Freie Universität Berlin).

Podczas gdy sale wykładowe, laboratoria i biura na górnych piętrach budynku odbiera się przede wszystkim jako świadectwa zniszczenia i zaniedbania, w piwnicy odczuwa się swego rodzaju niepokój, gdy przechodzi się obok kostnic i stołów do sekcji zwłok.

Budynek został wzniesiony w 1929 r. Kiedy w 1949 r. rozpoczęto budowę nowego budynku FU Berlin w sektorze amerykańskim, zaczął funkcjonować jako Instytut Anatomii.

W 2003 r. instytuty medyczne Wolnego Uniwersytetu i Uniwersytetu Humboldtów połączyły się, tworząc „Charité – Universitätsmedizin in Berlin”. W wyniku tej fuzji, w 2005 r. budynek instytutu został zamknięty.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Markus Marschhäuser (@markusm_photo) am Mai 12, 2017 um 2:19 PDT

W 2008 r. teren ten zakupiła sieć marketów Aldi, chcąc otworzyć tu centrum handlowe z dużym sklepem dyskontowym. Nie otrzymała jednak pozwolenia na budowę. Od tego czasu budynek rozpada się i staje się coraz bardziej popularnym lost place w Berlinie, ponieważ nie ma tu prawie żadnych zabezpieczeń.

Pomimo upływu ponad dziesięciu lat nadal nie ma pomysłu na to, jak będzie wyglądać przyszłość dawnego Instytutu Anatomii. Władze miasta chcą, aby w tym miejscu powstały  mieszkania własnościowe. Trwają negocjacje ze spółką Aldi.

8. Dawny szpital dla dzieci i niemowląt w dzielnicy Weißensee

• Adres: Hansastraße 150, 13088 Berlin

Niegdyś był dumą dzielnicy Pankow, z upływem czasu szpital dla dzieci i niemowląt w dzielnicy Weißensee stał się jednym z najczęściej odwiedzanych lost places w Berlinie.

Na początku XX w. wzrosła śmiertelność niemowląt i dzieci. Aby temu przeciwdziałać, postanowiono wybudować szpital dla najmłodszych mieszkańców miasta. Został on otwarty w 1901 r. jako pierwszy miejski szpital dla niemowląt i dzieci w Prusach i jedna z najnowocześniejszych placówek medycznych w kraju. Na początku można tu było przyjąć do 40 niemowląt i małych dzieci, stopniowo zwiększono liczbę łóżek do 100. Mieścił się tu oddział chirurgii, laryngologii i chorób skóry.

Na terenie o powierzchni 28.000 m² znajdowały się rozległe budynki gospodarcze, własna elektrownia, a nawet obora. Trzymano w niej 36 krów, dzięki którym zapewnione było mleko dla dzieci. Wybudowano również salę wykładową dla kształcących się pielęgniarek, w której organizowano także publiczne wykłady na temat opieki nad niemowlętami.

Ze względu na koszty i zmniejszającą się liczbę ludności szpital został zamknięty w 1997 r. W 2005 r. budynek, który już wtedy był mocno zniszczony, został sprzedany rosyjskiej firmie. Ponieważ nie wydano jej pozwolenia na wyburzenie zabytkowego obiektu, przez lata nic tu się nie działo. Kraj związkowy Berlin podjął próbę wykupu gruntu i po trwającym kilka lat postępowaniu sądowym udało mu się to w 2018 r.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Liad Barkan (@liadbarkan) am Apr 25, 2020 um 1:01 PDT

Dawny szpital wciąż niszczeje. Podłogi na pierwszym i drugim piętrze są w dużej mierze zawalone, wszędzie leży gruz, przez otwarty dach przenika wilgoć, a wejście na teren jest zabronione.

9. Siemensbahn

Następnym opuszczonym miejscem w Berlinie jest Siemensbahn w północnej części miasta.

W latach dwudziestych XX wieku firma Siemens & Halske przeniosła swój główny zakład na przedmieścia Berlina, gdzie było dużo miejsca, ale brakowało połączenia z istniejącą szybką koleją miejską S-Bahn. Aby pracownicy pomimo tego mogli szybko i łatwo dostać się do pracy, Siemens zbudował częściowo na własny koszt 4,5-kilometrową linię między stacjami kolejowymi Jungfernheide i Gartenfeld. Siemens był odpowiedzialny za budowę trasy, wyposażenie stacji i przygotowanie terenu, niemieckie koleje państwowe (Reichsbahn) miały za zadanie jedynie zapewnić funkcjonowanie linii. Budowa rozpoczęła się w 1927 r. i została zakończona dwa lata później. Pociągi były napędzane elektrycznie i codziennie korzystało z nich 17.000 pracowników firmy Siemens, przy czym niektóre pociągi kursowały co 2 minuty.

Po drugiej wojnie światowej Siemens przeniósł swoją siedzibę do Monachium, wskutek czego linia ta stała się jednym z najmniej wykorzystywanych połączeń w sieci kolejowej. Po strajku kolei państwowych w 1980 r. została ostatecznie zamknięta we wrześniu tego samego roku.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein von @lostplacedeutschland2020 geteilter Beitrag am Jun 5, 2020 um 12:09 PDT

Siemens zapowiedział, że zainwestuje do 600 milionów euro w swoją dawną siedzibę i wybuduje kampus na potrzeby badań, produkcji i mieszkalnictwa, ale tylko pod warunkiem zapewnienia dobrych połączeń. Dlatego planuje się reaktywację linii do 2025 r.

10. Blub – Berliner Luft- und Badeparadies

• Adres: Buschkrugallee 64, 12359 Berlin

Berliner Luft- und Badeparadies, w skrócie Blub, również należy do grona opuszczonych miejsc w Berlinie. Obiekt został otwarty 14 lutego 1985 r. i był sponsorem Hertha BSC w sezonie 1985/1986.

Aquapark był otwarty codziennie od godziny 10.00 do 23.00 i początkowo gościł 600.000 osób rocznie. Do 2001 r. liczba odwiedzających spadła do 330.000 rocznie, do czego przyczyniła się rosnąca liczba skarg na miejsca niebezpieczne i niedostateczną higienę. Od 1999 r. wielokrotnie zamykano niektóre części basenu, w 2002 r. przez jakiś czas nie działała nawet kuchnia, pojawiły się szczury.

W grudniu 2002 r. urząd ds. zdrowia publicznego zamknął basen z powodu problemów ze szczurami i ptasimi odchodami oraz z uwagi na złe warunki higieniczne. W 2003 r. firma musiała złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości. Poszukiwanie nowego inwestora zakończyło się niepowodzeniem, w związku z czym w 2005 r. trzeba było zamknąć działalność. Strefa saun funkcjonowała do 2012 r., ale ostatecznie również musiała zostać zamknięta.

W 2012 r. znaleziono inwestora, który chciał wybudować na tym terenie mieszkania. Rozbiórka miała rozpocząć się w 2015 r., a projekt budowlany miał być gotowy w 2020 r. Rok później na terenie aquaparku wybuchł pierwszy duży pożar, przy gaszeniu którego straż pożarna stwierdziła, że nie ma tu już zapewnionego zaopatrzenia w wodę z hydrantów. W kolejnych latach coraz częściej dochodziło do mniejszych pożarów, aż w 2016 r. wybuchł duży pożar, w wyniku którego główny budynek został prawie całkowicie zniszczony.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Mathias Pfeiffer (@m4t2en) am Jun 6, 2020 um 4:22 PDT

Udało się go ugasić dopiero po kilku godzinach, ale śledczy nie byli w stanie znaleźć przyczyny pożaru. Od tego czasu obiekt grozi zawaleniem. Dlatego też przebywając na tym terenie należy zachować szczególną ostrożność.

Podobno pierwotny plan dalszego użytkowania terenu jest nadal aktualny, ale od 2015 r. nic się w tej kwestii nie zmieniło.

11. Parowozownia Pankow

Kolejnym ekscytującym lost place w Berlinie jest parowozownia w dzielnicy Pankow.

Parowozownia została wzniesiona w 1893 r. i jest ostatnim tego typu obiektem wybudowanym w Niemczech. Ma 24 tory, a w środku znajduje się obrotnica kolejowa. Ze względu na to, że parowozownia jest całkowicie zadaszona, obrotnica jest chroniona przed złą pogodą.

Wskutek produkcji dłuższych lokomotyw, stopniowo rezygnowano z użytkowania okrągłych parowozowni, ponieważ trudno było je powiększyć. Parowozownia Pankow została ostatecznie zamknięta w 1997 r. W Niemczech pozostały jeszcze tylko dwie okrągłe parowozownie: w dzielnicy Pankow i Rummelsburg.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Lost Places (@lost_places_brandenburg) am Aug 5, 2018 um 12:48 PDT

Ponieważ budynek jest obiektem zabytkowym, nie można go zburzyć. Jest on jednak już mocno zniszczony i znajduje się w stanie krytycznym. Na tutejszym terenie planuje się budowę „Pankower Tor”. Mają tu powstać między innymi mieszkania, obiekty handlowe i szkoła, ale w związku ze zniszczeniem budynków realizacja projektu wciąż się opóźnia.

12. Zakłady chemiczne Coswig, oddział w Rüdersdorf (Chemiewerk Coswig, Betriebsteil Rüdersdorf)

• Adres: Gutenbergstraße, 15562 Rüdersdorf bei Berlin

Początki zakładów chemicznych VEB Chemiewerk Coswig sięgają roku 1900, kiedy to firma C.O. Wegener wybudowała w tym miejscu cementownię. Do 1937 r. w zakładach tych produkowano cement przy użyciu najnowocześniejszego pieca obrotowego. W czasie II wojny światowej produkcję przestawiono na boksyt syntetyczny.

Po zakończeniu wojny Sowieci całkowicie zdemontowali urządzenia w zakładzie, pozostawiając jedynie piec obrotowy i puste hale. W 1950 r. pod nazwą „VEB Glühphosphatwerk Rüdersdorf” produkowano w tym zakładzie fosforan paszowy, który miał najwyższą klasę jakości i dzięki temu był również lukratywnym towarem eksportowym przeznaczonym do sprzedaży na Zachodzie.

W ramach planu siedmioletniego, dzięki nowym budynkom i rozbudowie istniejących pomieszczeń, teren ten został przekształcony w duży zakład chemiczny. Od połowy 1961 r. zakład był w stanie dostarczyć 200.000 ton kwasu siarkowego i cementu rocznie. Jednak po zjednoczeniu Niemiec sprzedaż spadła, co doprowadziło do zamknięcia zakładu w 1999 r.

Do dnia dzisiejszego nie ma jeszcze planów, w jaki sposób można by wykorzystać ten teren do nowych celów. Od 2000 r. miejsce było wykorzystywane do kilku produkcji muzycznych i filmowych. Rammstein nakręcił w opuszczonych ruinach scenę lądowania na Księżycu, tu zrobiono również część zdjęć do filmu „Obrońcy skarbów” („The Monuments Men”).

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Mirna (@mirnacampanella) am Aug 7, 2017 um 3:49 PDT

W międzyczasie rozpoczęto prace wyburzeniowe, które wielokrotnie były wstrzymywane ze względu na żelbet, który w niektórych miejscach miał grubość jednego metra oraz na ogromne skażenie gruntu.

Wejście na teren jest zabronione, ale nie ma tu żadnych specjalnych zabezpieczeń.

13. Dawne sanatorium Beelitz Heilstätten

To opuszczone miejsce w pobliżu Berlina jest jednym z najbardziej znanych w tej okolicy. Beelitz Heilstätten to zespół 60 budynków postawionych na terenie o łącznej powierzchni 200 ha, objętych ustawą o ochronie zabytków.

Sanatorium w Beelitz przeznaczone było dla pacjentów chorych na gruźlicę i stanowiło jeden z największych kompleksów szpitalnych w okolicy. Budowa podzielona była na trzy etapy i trwała od 1898 do 1930 r. Kompleks dysponował 1.200 łóżkami, własnymi umywalniami, łaźnią, był tam też kościół.

W czasie I i II wojny światowej obiekt służył jako szpital wojskowy i sanatorium dla chorych i rannych żołnierzy; w latach 1914-1918 przebywało tu około 17.500 rekonwalescentów, w tym w 1916 r. również starszy szeregowy Adolf Hitler.

W 1942 r. wybudowano na tym terenie szpital dla Poczdamu, który w latach 1945-1988 był wykorzystywany jako specjalistyczna klinika leczenia chorób płuc i gruźlicy dla ludności cywilnej.

Po zakończeniu II wojny światowej sanatorium zostało przejęte przez Armię Czerwoną i tym samym do 1994 r. był tu największy szpital wojskowy Armii Radzieckiej za granicą. W międzyczasie niektóre budynki zostały odnowione i uzupełnione o nowe pomieszczenia. Później powstała tu klinika rehabilitacji neurologicznej, specjalistyczny szpital leczenia choroby Parkinsona i klinika rehabilitacyjna dla dzieci, która została jednak zamknięta pod koniec 2019 r. ze względu na zbyt wysokie czynsze. Część terenu w pobliżu dworca została zabudowana domami jednorodzinnymi.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Anja 🐢 (@oo_reise_drops_oo) am Jun 15, 2020 um 3:40 PDT

W 2015 r. na terenie dawnej kliniki dla kobiet cierpiących na choroby płuc otwarto pierwszą w Brandenburgii ścieżkę w koronach drzew. Ma długość 320 metrów, wysokość do 23 metrów i przecina zarośnięte drzewami ruiny budynku B IV zwanego „domkiem alpejskim”, który spłonął w 1945 r.

14. Wioska Olimpijska z 1936 r.

W wiosce olimpijskiej z 1936 r., która została zbudowana w latach 1934-1936, w czasie igrzysk olimpijskich mieszkało około 3.600 sportowców płci męskiej z trenerami i personelem. Naziści nazywali ją „wioską pokoju”, ale została zaprojektowana w taki sposób, aby po igrzyskach można ją było przekształcić w koszary.

Każdy dom otrzymał nazwę pochodzącą od jednego z niemieckich miast, układ budynków miał odpowiadać miastom na mapie Niemiec. Stołówka zwana „domem narodów” składała się z 38 pomieszczeń, z których każde przeznaczone było dla przedstawicieli jednej narodowości jako miejsce spożywania posiłków i spotkań towarzyskich.

Wioska olimpijska miała być miejscem ciszy i spokoju, oferującym sportowcom zakwaterowanie, wyżywienie, zaplecze treningowe i program rozrywkowy. Teren był jednak pod całodobowym nadzorem gestapo, korespondencja sportowców była objęta całkowitą cenzurą.

Najbardziej utytułowanym zawodnikiem tych igrzysk olimpijskich był lekkoatleta z USA Jesse Owens, który zdobył cztery złote medale. Pokój, w którym spał Owens został przygotowany przez Fundację DKB i można go obejrzeć podczas zwiedzania z przewodnikiem.

Po igrzyskach olimpijskich na tym terenie mieściła się szkoła piechoty i szkolny pułk piechoty, a w jadalni znajdował się szpital wojskowy.

Po zakończeniu II wojny światowej armia radziecka przeniosła się na te tereny i korzystała z nich aż do wycofania się wojsk w 1992 r. Do dziś można tu obejrzeć dość dobrze zachowane ruiny wioski olimpijskiej, które są wpisane na listę zabytków.

Ale wkrótce lost place, o którym mowa, nie będzie już takim opuszczonym miejscem jak obecnie. Część budynków zostanie przekształcona w mieszkania, powstanie dwadzieścia nowych bloków, w których zamieszka do 3.000 osób. Zabytkowy charakter ma zostać zachowany, ale wioska prawdopodobnie straci swój niepowtarzalny urok, który czyni ją tak ekscytującym miejscem dla eksploratorów miejskich.

Wioskę olimpijską można zwiedzać tylko w ramach specjalnych wycieczek z przewodnikiem, nie ma żadnych stałych godzin otwarcia.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein von @lindaberlin geteilter Beitrag am Apr 4, 2016 um 12:27 PDT

15. Dawne sanatorium nad jeziorem Grabowsee (Heilstätte Grabowsee)

• Adres: Malzer Weg, 16515 Oranienburg

Być może nie tak znane jak to w Beelitz, niemniej jednak sanatorium nad jeziorem Grabowsee jest jednym z opuszczonych miejsc w pobliżu Berlina, które warto odwiedzić.

Dawne sanatorium przeznaczone dla pacjentów z chorobami płuc zostało założone w 1896 r. przez niemiecki Czerwony Krzyż i było pierwszym sanatorium gruźlicy i chorób płuc w północnych Niemczech.

W 1900 r. sanatorium dysponowało już 200 łóżkami, w czasie I wojny światowej służyło jako szpital Czerwonego Krzyża, w którym leczono żołnierzy cierpiących na choroby płuc. Do 1918 r. przebywali tu również jeńcy wojenni. Od 1926 r. obiekt rozbudowano, dzięki czemu do 1930 r. liczba łóżek podwoiła się do 420.

Po II wojnie światowej w latach 1945-1995 Heilstätte Grabowsee było wykorzystywane jako radziecki szpital wojskowy.

Od 2005 r. teren ten jest użytkowany przez organizację Kids Globe e. V., która chce go przekształcić w Międzynarodową Akademię Kids Globe. Celem stowarzyszenia jest lepsze przygotowanie dzieci do życia, przekazywanie raczej wiedzy praktycznej, aniżeli teoretycznej.

W 2017 r. na terenie zakładu nakręcono niemiecki horror „Heilstätten”, co przyczyniło się do wzrostu liczby odwiedzających to miejsce.

Od 2019 r. organizowane są wycieczki z przewodnikiem po terenie, a także po zabudowaniach.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Lost Places 🔦 📸 (@purple.nic) am Mai 31, 2020 um 12:09 PDT

Opuszczone miejsca (ang. Lost Places) to nie tylko spektakularne tło fotograficzne, ale także miejsca, które autentycznie opowiadają o warunkach życia i pracy ich dawnych mieszkańców czy użytkowników. Niektóre z nich stają się nawet tak popularne, że nie można ich już nazwać zapomnianymi. Przedstawiamy kilka opuszczonych miejsc w Bawarii oraz kwestie, które należy wziąć pod uwagę, jeśli zechcecie je odwiedzić!

Opuszczone miejsca w Bawarii

Podczas poszukiwań opuszczonych miejsc w Bawarii, można natrafić na symbole nietrwałości, upływu czasu i zapomnienia. Coraz więcej poszukiwaczy przygód i odkrywców, którzy są zainteresowani ukrytymi opowieściami o opuszczonych miejscach, nazywa się urbexerami. Nazwa wywodząca się od terminu eksploracja miast (ang. Urban Exploration) odnosi się do charakteru badawczego, który ma większość spacerów po opuszczonych szpitalach lub bunkrach.

Zasady zwiedzania opuszczonych miejsc:

• Nie pozostawiaj nic, poza śladami stóp, nie zmieniaj ułożenia rzeczy, ani ich nie zabieraj.
• Nigdy nie włamuj się do opuszczonych budynków: nie wybijaj okien i nie otwieraj zamkniętych drzwi. Jeśli nie ma dostępu, to znaczy, że nie należy tam wchodzić.
• Uważaj: zepsute, stare podłogi i belki mogą stanowić zagrożenie dla zdrowia i życia.
• Wielu urbexerów wcześniej dowiaduje się, do kogo należą opuszczone miejsca i prosi o pozwolenie na wejście, ponieważ większość opuszczonych miejsc w Bawarii jest nadal własnością instytucji lub osoby prywatnej. Bez uzyskania pozwolenia, wtargnięcie na taki teren może być traktowane jako wykroczenie.

1. Butelkowy Dom w Górnej Frankonii

Gdzie? Powiat Lichtenfels

Co? Pusty dom ze szklanymi butelkami w ścianach

Butelkowy Dom w Górnej Frankonii wygląda na połączenie instalacji artystycznej i planu filmowego. Dom z butelkami w Górnej Frankonii był kiedyś prawdziwym, mieszkalnym domem. Obecnie niszczeje i jest zdecydowanie jednym z najdziwniejszych zaginionych miejsc w Bawarii. Historia rozwoju pustego domu w północnej Bawarii jest co najmniej osobliwa.

Mówi się, że właściciel sam zbudował dom z butelkami w środku lasu. Oczywiście bez pozwolenia na budowę. Nastąpiło tam zatem kilka interwencji policyjnych. Ostatecznie właściciel wystrzelił do funkcjonariuszy ze strzelby i został aresztowany. Od tamtej pory dom z butelkami stoi opuszczony. Nowy właściciel tej części lasu nie ma nic przeciwko temu osobliwemu domowi i nie zamierza go wyburzać – ku irytacji zarządu gminy.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von ela_O (@curly_ela) am Sep 9, 2018 um 5:25 PDT

2. Pompownia w Górnej Bawarii

Gdzie? Powiat Weilheim-Schongau

Co? Nieużywany zbiornik wody chłodzącej z lat 50

Najciekawsze punkty tego opuszczonego miejsca w Górnej Bawarii stanowią przede wszystkim wieża z platformą widokową, hala produkcyjna z dużymi oknami i rustykalna rozdzielnica. Najbardziej zauważalną rzeczą w miejscu tego opuszczonego miejsca w Bawarii jest wysoka na 30 m wieża, która pomimo zamkniętej w 1971 roku pompowni wciąż stoi stabilnie. Przechowywano tu wodę chłodzącą z pobliskiej rzeki, którą dostarczano do pobliskiej elektrowni.

Budowa pompowni rozpoczęła się w 1942 r., ale przerwał ją gwałtownie przebieg II wojny światowej. Po tym, jak obszar został częściowo zniszczony przez bomby powietrzne w 1944 r., pompownia zaczęła działać dopiero w 1951 r. Pompownia nie jest jednak miejscem zbyt zapomnianym i z pewnością jest jednym z najbardziej znanych opuszczonych miejsc w Bawarii. Miejsce znajduje się w południowej Bawarii, która znana jest również z licznych jezior. Obiekt znajduje się w pobliżu jeziora Starnberg, które jest jednym z najpiękniejszych jezior w Bawarii.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von B vE (@bve2806) am Dez 19, 2016 um 7:00 PST

3. Sanatorium Dolnej Frankonii

Gdzie? Powiat Bad Kissingen

Co? Opuszczone sanatorium z 1906 r.

Nieco przerażający urok tego opuszczonego ośrodka w magiczny sposób przyciąga wielu odkrywców, którzy szukają idealnego motywu fotograficznego i ducha minionych czasów. Sanatorium zostało otwarte na początku XX wieku, a jego oferta skupiała się na leczeniu chorób wewnętrznych.

Ponieważ założyciele byli pochodzenia żydowskiego, musieli zrezygnować z sanatorium, gdy naziści przejęli władzę i albo wyemigrowali za granicę albo zostali deportowani. Po nazistowskiej okupacji sanatorium pełniło funkcję regionalnego oddziału niemieckiej ubezpieczalni emerytalnej.

Sanatorium stoi puste od 1978 roku i jest nie tylko jednym z najpiękniejszych opuszczonych miejsc w Bawarii, ale także jednym z najlepiej zachowanych.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Kevin (@___kevinmarcel___) am Jul 24, 2016 um 11:41 PDT

4. Rzeźnia w Dolnej Frankonii

Gdzie? Powiat Bad Kissingen

Co? Opuszczona rzeźnia

Trudno sobie wyobrazić, że kiedyś zwierzęta poddawano ubojowi w secesyjnym budynku, który został zbudowany w latach 1923–1925. Ten użytkowy budynek jest pusty od 2002 roku i jest jednym z najpiękniejszych opuszczonych miejsc w Bawarii.

Z daleka budynek z jaskrawo pomalowaną bramą wygląda jak przerażający kościół. Spojrzenie na plan budynku potwierdza to wrażenie. Z dwoma skrzydłami bocznymi i połączoną salą główną, która ma wysokość 17 m, rzeźnia w rzeczywistości przypomina katedrę. Kasetonowy sufit wewnątrz głównej sali również sprzyja temu wrażeniu. Mówi się, że ta samowolna architektura miała bardzo pragmatyczne zastosowanie – strefa uboju i wydzielona strefa chłodzenia, które były oddzielone od siebie główną halą, znajdowały się w dwóch bocznych skrzydłach.

Rzeźnia, która jest obecnie zabytkowym budynkiem, łączy nieco przerażający charakter i architekturę artystyczną.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Susanne (@susanne_v_269) am Mai 3, 2020 um 7:48 PDT

5. Ruiny wieży St. Georg w Szwabii

Gdzie? Blumenthal w pobliżu Aichach, granica między Szwabią a Górną Bawarią

Co? Ruiny wieży kaplicy

To zaginione miejsce w Bawarii jest znacznie bardziej popularne w kategorii ruin budynków niż w opuszczonych miejscach w Bawarii. Archaiczna wieża St. Georg w towarzywstwie starych drzew, w bezpośrednim sąsiedztwie zamku Blumenthal wygląda nieco jak z horroru. Georgsturm jest pozostałością po dawnej kaplicy zamkowej. Do dziś zachowało się jedno z czterech skrzydeł renesansowego pałacu.

W zamku znajduje się obecnie hotel, który oferuje również ciekawe wydarzenia (Koncerty itp.). Ogródek piwny serwuje regionalne dania z szerokim wyborem między obfitymi pieczeniami, a różnorodnymi potrawami wegańskimi.

Georgsturm jest zatem idealnym miejscem w Bawarii dla turystów, którzy mają ochotę na opuszczone miejsca, ale nie chcą wkradać się do zrujnowanych budynków.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Fotografie Carsten Schütz (@fotomentalist.de) am Feb 20, 2019 um 4:41 PST

6. Mauzoleum Ziegelsdorf w Górnej Frankonii

Gdzie? Powiat Coburg

Co? Opuszczone mauzoleum

Następne opuszczone miejsce w Bawarii nie jest trudno znaleźć. Mauzoleum Ziegelsdorf można bez problemu zlokalizować w Google Maps ze współrzędnymi, obrazem i oceną.

Dlaczego grób jest nadal wart odwiedzenia? Ponieważ samotnie stojące mauzoleum z sarkofagiem i naturalnej wielkości statuą Chrystusa wygląda nieco przerażająco pośród drzew niewielkiego lasu.

Mauzoleum z XIX wieku z malowidłami na suficie, napisami biblijnymi i kolorowymi oknami to prawdziwy skarb, który niszczał aż do lat 40. XX wieku. Krata we wnętrzu chroni grób bezdzietnego barona Hansa Georga Friedricha Wernera von Seebacha (1851–1895) przed zniszczeniem i wandalizmem.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Lost Places – Franken (@lostplacesfranken) am Sep 12, 2016 um 12:46 PDT

7. Elektrociepłownia Aubing

Gdzie? Monachium

Co? Dawna elektrociepłownia, przebudowywana na centrum sztuki

Klasyczny budynek przemysłowy w stolicy Bawarii. Kilka lat temu elektrownia cieplna Aubing była tajemniczym miejscem, idealnym dla odrywców poszukujących prawdziwego, miejskiego ducha. Podczas gdy niektórzy postrzegali ceglany budynek z wybitymi szybami jako szpecący ich sąsiedztwo, inni szczególnie cenili elektrownię cieplną Aubing za idealne fotograficzne tło i symbol przemijania.

Elektrownia, zbudowana w 1940 roku, jest obecnie zabytkowym budynkiem i jest przekształcana w ogromne centrum kulturalne przez spółkę naftową Allguth. Obiekt jest na razie niedostępny dla publiczności. Rozpoczęto prace związane z przebudową. Będzie tu między innymi sala koncertowa, sale imprezowe i tereny wystawowe dla nieznanych jeszcze artystów.

To opuszczone miejsce w Monachium będzie gotowe za kilka miesięcy. Dla Urbexerów dawna elektrociepłownia Aubing jest już niedostępna – rygorystycznie wdrażany jest zakaz wstępu.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein von @mak_muc geteilter Beitrag am Okt 21, 2017 um 1:56 PDT

8. Szklana pętla Münchshofen

Gdzie? Powiat Schwandorf

Co? Zakład polerowania szkła z XIX wieku

Podczas gdy obecnie fabryki zasilane się energią elektryczną, w XIX wieku trzeba było korzystać z innych, naturalnie występujących źródeł energii. W tak zwanej szklanej pętli w Münchshofen znajdują się maszyny do polerowania napędzane energią wodną. Trzeba przyznać, że na pierwszy rzut oka może to wydawać się mało spektakularne, jednak to idealne miejsce do wykonania oryginalnych fotografii.

To miejsce doskonale oddaje trud rzemiosła, a odrestaurowane ostatnimi laty maszyny do polerowania stanowią świetne tło dla fotografów. Nie ma jednak obaw, że odnowienie sprzętu zabiło klimat miejsca. Oryginalny urok ceglanego budynku zachował się nawet poddczas remontu.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von Maria📸 (@maria_photo3) am Apr 27, 2018 um 1:56 PDT

9. Fabryka porcelany Arzberg Górna Frankonia

Gdzie? Powiat Wunsiedel

Co? Opuszczona fabryka porcelany

Historia pustej fabryki porcelany sięga XIX wieku. Otwarty w 1881 r. zakład musiał zostać zamknięty w 2000 r. Opuszczona fabryka w północnej Bawarii opowiada historię o rozpadzie rodzinnego biznesu, który musiał się przeciwstawiać globalnej konkurencji w międzynarodowym kapitalizmie gospodarczym. To właśnie porcelana wysokiej jakości rozsławiła rodzinę Arzberg poza granicami Bawarii pod koniec XIX i na początku XX wieku.
Zaczęło się od prostej, pragmatycznej secesji, a skończyło klasyczną elegancją w 2000 roku, kiedy fabryka została zamknięta, a niewypłacalna marka została kupiona przez Rosenthal w 2013 roku.

Ręcznie wykonane unikalne elementy można dziś znaleźć w pustych halach fabryki porcelany. Półki od podłogi do sufitu zastawione kamionką i pokoje pełne porcelanowych wykrojów czekają w opuszczonej i częściowo zniszczonej fabryce, którą można wynająć na sesje zdjęciowe lub filmowe.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von migu Schwarz (@migulein) am Mai 13, 2017 um 12:38 PDT

Bonus: Co się stało z Volksbad Nürnberg?

Gdzie? Norymberga

Co? Basen w stylu secesyjnym z rzymskimi elementami

Opuszczone miejsca w Bawarii można podzielić na dwie kategorie:

Niektóre są prawie całkowicie zapomniane. Te mogą znaleźć tylko żądni przygód miejscy odkrywcy, którzy chcą chronić piękne miejsca przed wandalizmem i dlatego nie podają ich dokładnych współrzędnych. Inne opuszczone miejsca w Bawarii to te dawniej opuszczone, które są obecnie znane, a w niektórych przypadkach zostały nawet udostępnione publicznie przez właścicieli.

Były Volksbad Nürnberg wyraźnie należy do drugiej kategorii.

Wydawało się, że pływalnia zbudowana w 1914 roku z trzema basenami ma przed sobą bezpieczną przyszłość. Z elementami architektonicznymi, takimi jak rzymskie kolumny i balustrady otaczające baseny, basen miejski był prawdziwą perełką wśród lokalnych kąpielisk.

Podczas nalotów w II wojnie światowej nie tylko stare miasto Norymbergi zostało prawie całkowicie zniszczone, ale także basen miejski. Po przebudowie pod koniec lat 50. i tymczasowym użytkowaniu jako klub techno w latach 90. budynek został ponownie otwarty dla turystów kilka lat temu w ramach fotograficznych wycieczek z przewodnikiem.
Volksbad Nürnberg został faktycznie odnowiony w 2019 r. I dlatego nie jest już dostępny dla wycieczek.

 

Sieh dir diesen Beitrag auf Instagram an

 

Ein Beitrag geteilt von M I N A (@minasusannaphotography) am Aug 27, 2018 um 12:19 PDT