Wielu pracowników w Niemczech zastanawia się, czy mają prawo zrezygnować z ustawowej przerwy w pracy po to, by wcześniej zakończyć dzień pracy. Kuszące może być skrócenie czasu spędzonego w firmie i wykorzystanie wcześniejszego powrotu do domu na odpoczynek, zakupy czy spotkania z bliskimi. Ale co na to niemieckie prawo pracy?
Ustawowe przerwy w pracy – co przewiduje niemieckie prawo?
Zgodnie z § 4 Arbeitszeitgesetz (ArbZG) – niemieckiej ustawy o czasie pracy – każdemu pracownikowi przysługuje ustawowa przerwa, jeśli jego dzień pracy trwa dłużej niż sześć godzin. W takiej sytuacji pracodawca musi zapewnić co najmniej 30 minut nieprzerwanego odpoczynku. W przypadku, gdy czas pracy przekracza dziewięć godzin, obowiązkowa przerwa wzrasta do co najmniej 45 minut.
Przerwy te nie są uznawane za czas pracy i mają na celu ochronę zdrowia oraz bezpieczeństwa pracownika. W praktyce oznacza to, że nie można ich dowolnie skracać lub pomijać, nawet jeśli sam pracownik deklaruje, że czuje się dobrze i chciałby przepracować całą zmianę bez przerwy.
Czy można rozdzielić przerwę?
Tak, niemieckie prawo dopuszcza podział obowiązkowej przerwy na kilka części, z których każda musi trwać co najmniej 15 minut. Taki rozkład odpoczynku może być elastyczniejszy i dopasowany do trybu pracy, jednak wciąż musi spełniać warunek: żadna osoba nie może pracować dłużej niż sześć godzin bez przerwy.
Czy zrezygnowanie z przerwy i wcześniejsze zakończenie pracy jest legalne?
Nie. Pracownik nie ma prawa zrezygnować z ustawowej przerwy w celu wcześniejszego wyjścia z pracy. Przepisy prawa pracy są w tym zakresie jednoznaczne i mają charakter bezwzględnie obowiązujący – nie można ich modyfikować ani na korzyść, ani na niekorzyść pracownika.
Odpowiedzialność za zapewnienie, że pracownicy korzystają z przysługujących im przerw, spoczywa na pracodawcy. Jeśli firma nie egzekwuje przestrzegania obowiązku przerw, może dopuścić się wykroczenia administracyjnego, a w skrajnych przypadkach – czynu karalnego.
Odpowiedzialność prawna pracodawcy
W przypadku kontroli z inspekcji pracy (niem. Gewerbeaufsicht), brak przestrzegania zasad dotyczących przerw może skutkować karą finansową dla pracodawcy. Przepisy traktują bowiem ochronę zdrowia pracownika jako priorytet, a regularne odpoczynki są jednym z jego podstawowych elementów.
Z tego względu nie można „zamienić” ustawowej przerwy na wcześniejsze zakończenie dnia pracy – nawet za zgodą obu stron. Dla pracodawcy oznaczałoby to bowiem złamanie przepisów, za co ponosi odpowiedzialność.
Podsumowanie
Chociaż rezygnacja z przerwy w pracy na rzecz wcześniejszego wyjścia może wydawać się wygodnym rozwiązaniem, jest to niezgodne z niemieckim prawem pracy. Przerwy są nie tylko prawem, ale i obowiązkiem – zarówno pracownika, jak i pracodawcy. Ich celem jest ochrona zdrowia, koncentracji i efektywności zatrudnionych osób.
Zamiast rezygnować z odpoczynku, warto zorganizować pracę w sposób, który umożliwia pełne wykorzystanie przysługujących przerw w sposób korzystny dla samopoczucia i rytmu dnia.
źródło: refrago.de
Idiotyczne zasady oparte na feudalnym podejściu do człowieka. Dzięki temu pracownik nie siedzi w pracy 8 godzin tylko 8.5 czy tego chce czy nie chce, plus oczywiście konia z rzędem temu komu udaje się wyjść punktualnie po 8 godzinach z pracy. Jeśli jest obowiązkowa przerwa to powinna być wliczona w czas pracy!