Nikt nie chce zachorować na świerzb. Oznacza to bowiem swędzącą wysypkę, a chory musi się cały czas drapać, zwłaszcza w nocy. W Niemczech w ostatnich latach bardzo zwiększyła się liczba zachorowań na świerzb. Urząd ds. zdrowia w Schmalkalden w Turyngii ogłosił, że choroba przybiera na sile w przedszkolach i szkołach. Również region Fulda w Hesji przyznał, że przypadków zachorowań jest coraz więcej.
W Schmalkalden leczy się 120 osób, a w Hesji zaobserwowano trzykrotny wzrost zachorowań na świerzb
Według danych z Urzędu ds. zdrowia w Schmalkalden, leczonych jest aktualnie 120 osób. Jednak nie oznacza to, że wszystkie te osoby są chore. „Niektórzy przyszli do lekarza profilaktycznie. Jednak leczenie profilaktyczne zalecamy tylko wtedy, gdy dana osoba miała przez dłuższy czas kontakt cielesny z chorym” – dodaje lekarz Waldemar Olk.
W okręgu Fulda wiadomo już, że w tym roku odnotowano 80 przypadków zachorowań na świerzb. Jest to olbrzymi wzrost, bowiem z danych kasy chorych AOK wynika, że liczba osób dotkniętych tą chorobą w Hesji potroiła się w ciągu ostatnich pięciu lat.
W całych Niemczech coraz więcej zachorowań na świerzb
Liczba leków na świerzb, przepisanych przez lekarzy, wzrosła pomiędzy rokiem 2016 a 2017 o 60%. Utta Petzold, dermatolog w kasie chorych Barmer, dodaje: ”Lekarze przepisują znacznie więcej lekarstw na świerzb i dotyczy to wszystkich regionów w Niemczech. Analogicznie wzrosła zapewne liczba zachorowań na tę chorobę”.
W mediach społecznościowych, co chwila pojawiają się komentarze, że to uchodźcy są winni tej sytuacji. Instytut Roberta Kocha wskazuje co prawda w swoim raporcie na fakt, iż uchodźcy mają zwiększone ryzyko zachorowania na świerzb. Jednak z drugiej strony charakteryzują się oni dobrze funkcjonującym systemem immunologicznym, a prawdopodobieństwo intensywnego kontaktu ze skórą kogoś spoza rodziny jest znikome.
Co powoduje infekcję?
Świerzb powoduje pasożyt – świerzbowiec ludzki. W przypadku dłuższego kontaktu ze skórą innej osoby, pasożyt ten może się przemieścić z jednej osoby na drugą. Miejsca, gdzie przez dłuższy czas znajduje się duża grupa ludzi, sprzyjają zarażeniu – np. przedszkola, szkoły, ośrodki dla bezdomnych.
Pierwsze objawy odczuwalne są jednak dopiero po 4-6 tygodniach – jest to reakcja systemu odpornościowego na złożone jaja i odchody pasożytów. Oznaki choroby to głównie: pieczenie skóry, swędzenie – najsilniejsze w nocy, grudkowato-pęcherzykowata wysypka oraz charakterystyczne linie po drapaniu zwane przeczosami. Na szczęście choroba jest uleczalna, specjalne kremy zabijają pasożyty pod skórą.
Społeczeństwo nie musi się martwić
Czy Niemcy muszą się martwić zwiększoną liczbą zachorowań na świerzb? Dr. Christoph Specht uważa, że ogół społeczeństwa nie ma powodów do obaw. Czy samemu można rozpoznać, że to właśnie świerzb? Lekarz przyznaje, że nie jest to wcale taka prosta sprawa, ze względu na zróżnicowany przebieg choroby.
Dodatkowo, gdy się drapiemy mogą powstać infekcje – np. rany, które z kolei ulegają zakażeniu bakteriami, takimi jak gronkowce i paciorkowce. Dlatego tylko lekarz będzie w stanie rozpoznać podłoże choroby. Choroba jest przenoszona poprzez bezpośredni kontakt z zainfekowaną skórą – np. poprzez higienę ciała chorego, spanie we wspólnej pościeli, przytulanie się, stosunki intymne czy przez wspólne zabawy z dziećmi.
Warto dodać, że zarażenie świerzbem, nie ma tak wiele wspólnego z brakiem higieny, jakby się mogło wydawać. Wręcz przeciwnie: przesadna higiena skóry, może doprowadzić do tego, że naturalna bariera ochronna skóry zostanie zaburzona.
Źródło: rtl.de