Posiadanie broni w Niemczech – jaka broń jest w Niemczech legalna?

W przeciwieństwie do Stanów Zjednoczonych, na terenie Niemiec posiadanie broni podlega surowym regulacjom. Wyjaśniamy, kto i na jakich zasadach może posiadać broń, kto może ją przy sobie nosić oraz jak rygorystyczne są te regulacje.

Prawie sześć milionów sztuk legalnej broni w Niemczech

Na terenie Stanów Zjednoczonych prawo od posiadania broni palnej jest konstytucyjnie zagwarantowane dzięki 2. poprawce do konstytucji. Jednocześnie kwestią sporną z ogólnym brzmieniem konstytucji jest zakres, w jakim to prawo obowiązuje. Niezależnie od konkretnych wytycznych, które są zróżnicowane w zależności od landu, w Niemczech obowiązuje inna tradycja: posiadanie broni jest powiązane z restrykcyjnymi zasadami. Niemniej jednak, z roku na rok rośnie ilość broni w posiadaniu prywatnym. Jak donosi „Die Welt” do października 2015 osoby prywatne oraz stowarzyszenia posiadały prawie sześć milionów sztuk legalnej broni.

Warunki posiadania broni w Niemczech

Kategorycznie należy rozróżnić dwa obszary: posiadanie broni oraz posiadanie uprawnień do noszenia broni przy sobie poza miejscem zamieszkania.

Aby kupić w Niemczech broń, potrzebne jest zezwolenie na jej nabycie. Istnieją różnice między zieloną, żółtą i czerwoną licencją. Kolor różni się w zależności przeznaczenia broni i jej rodzaju. Potencjalni posiadacze broni w Niemczech muszą spełniać pięć warunków, niezależnie od koloru pozwolenia, jakie potrzebują.

Składający wniosek musi:

1. mieć ukończone 18 lat
2. przejść kontrolę rzetelności i wiarygodności: Składający wniosek zostaje dokładnie prześwietlony przez stosowne służby, w szczególności w zakresie niekaralności oraz uchybień w obchodzeniu się z bronią. Warunki te szczegółowo określa § 5 ust. 1 i 2 ustawy o broni.
3. wykazać osobiste predyspozycje: W tym punkcie urząd sprawdza, w jakim stopniu wnioskodawca jest w stanie fizycznie i intelektualnie posługiwać się bronią. Uzależnienie od alkoholu, niezdolność do czynności prawnych czy choroby psychiczne stanowią jedne z przeszkód do wydania zgody.
4. udowodnić opanowanie techniki i posiadanie wiedzy związane z bronią palną: oznacza to ni mniej ni więcej, tylko tyle, że osoba ubiegająca się o pozwolenie musi przedłożyć dowód zdania egzaminu. Dla myśliwych jest to egzamin łowiecki.
5. udowodnić, że ma powód, aby posiadać broń: Jak wspomniano na wstępie, Niemcy nie posiadają jednolitego prawa w kwestii posiadania broni. Jednakże w ustawie o broni (§ 13 do § 19) wymienione są powody do posiadania broni. Zaliczają się do nich polowania, kolekcjonerstwo zgodne z aspektami kulturowo-historycznymi, ale także samoobrona, choć przeszkód jest tu zdecydowanie więcej.

Tylko osoba spełniająca wszystkie wymienione wymagania otrzyma w Niemczech pozwolenie na broń.

Ponadto broń musi być w domu specjalnie zabezpieczona. Bezwzględnie należy wypełnić ten punkt, w przeciwnym razie może dojść do przestępstwa karanego grzywną lub pozbawieniem wolności do lat trzech.

Czy w Niemczech można nosić przy sobie broń?

Osoby w Niemczech, które nie tylko posiadają broń palną, ale także chcą nosić ją przy sobie poza własną nieruchomością lub posesją, potrzebują dodatkowych kwalifikacji. Myśliwi muszą posiadać kartę łowiecką, inni potrzebują pozwolenia na broń. Ponadto: myśliwi mogą posiadać broń przy sobie tylko w sytuacjach związanych z polowaniem.

Kto ubiega się o prawo do noszenia przy sobie broni, musi spełnić te same warunki, co osoby posiadające pozwolenie na broń. Jednakże w tym wypadku dochodzą dodatkowe obwarowania:

  • Zagrożenie: Składający wniosek musi udowodnić, że jest znacznie bardziej niż ogół narażony na zagrożenie życia lub zdrowia. Jest to możliwe w przypadku pracowników ochrony, którzy transportują pieniądze i inne kosztowności lub chronią ludzi.
  • Ubezpieczenie: od odpowiedzialności cywilnej (OC): wnioskodawcy muszą również przedstawić dowód posiadania ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej – w wysokości miliona euro, zryczałtowana stawka za szkodę na osobie i szkody majątkowe.

Generalnie pozwolenie jest wydawane na okres do trzech lat, po czym wymagana jest kolejna kontrola rzetelności.

Osoby trudniące się ochroną osobistą lub ochroną obiektów mają częściowo większe szanse na uzyskanie licencji na noszenie broni ze względów zawodowych. Jednakże od niedawna zaostrzono wymagania w tym zakresie. Federalny Sąd Administracyjny w Niemczech wyjaśnił, że w przeciwieństwie do wcześniejszych praktyk, licencje na broń wydawane są tylko na określone zlecenia, a firmy muszą udowodnić, że pistolety są absolutnie niezbędne do ochrony osoby lub budynku (AZ: 6 C 67.14).

Przeszkody w zdobyciu „małego” pozwolenia na broń są zdecydowanie mniejsze

Istnieje zasadnicza różnica między „normalnym” i „małym” pozwoleniem na broń. To drugie uprawnia do posiadania broni emitującej sygnały, środki drażniące lub hałas. Dla większości rodzajów gazu pieprzowego nie jest wymagane żadne pozwolenie, nawet to „małe”.

Aby w Niemczech otrzymać „małe” pozwolenie ba broń, obowiązują takie same warunki jak w przypadku pełnego pozwolenia. Nie trzeba jednak przedłożyć ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej ani zaświadczenia o posiadanej wiedzy fachowej.

Zwłaszcza to drugie stanowi zasadniczą różnicę. Małe pozwolenie na broń jest stosunkowo łatwe do uzyskania, I nie dziwi chyba, że liczba ludzi posiadających „małe” pozwolenie na broń stale rośnie, również teraz. Od końca listopada do końca stycznia 2016 liczba ta wzrosła o ponad 21 tysięcy.

Ograniczenia w kwestii noszenia broni w Niemczech

Nawet, jeśli wszystkie warunki zostaną spełnione, nie oznacza to automatycznie zezwolenia na noszenie ze sobą broni zawsze i wszędzie. Ustawa o broni wyklucza w § 42 jej posiadanie na „publicznych zabawach, festynach ludowych, wydarzeniach sportowych, targach, wystawach, rynkach oraz innych imprezach publicznych”.

Duże ograniczenia w używaniu broni

Oddawanie strzałów z broni jest zabronione mimo posiadania licencji na posiadanie i noszenie broni. Dotyczy to również straszaków w Sylwestra: Na to wymagane jest specjalne pozwolenie.

Nieco inaczej wygląda to w sytuacji obrony koniecznej. Kto działa w obronie własnej, nie działa w sprzeczności z prawem – tak głosi § 32 niemieckiego kodeksu karnego. Zgodnie z nim, obrona konieczna to „działania niezbędne, aby odeprzeć sprzeczny z prawem atak, chroniąc przed nim siebie lub inne osoby”.

W takiej sytuacji oddanie strzału z legalnie posiadanej i noszonej przy sobie broni jest dozwolone.

Posiadanie broni mimo braku pozwolenia: karane przynajmniej grzywną

Kto jednak dopuści się posiadania lub noszenia broni bez stosownego zezwolenia, w najlepszym wypadku musi liczyć się z karami finansowymi – również w sytuacji, kiedy używa tej broni przeciwko samemu sobie. Tak zdecydował sąd rejonowy w Monachium (wyrok z 07.08.2018, AZ: 1116 Ds 117 Js 217523/17).

W tym przypadku mężczyzna posiadał rewolwer bez koniecznego zezwolenia. Zeznał, że znalazł naładowaną broń w kontenerze na śmieci. Razem z przyjacielem usunął ostrą amunicję, w której miejsce umieścił pół patyczka higienicznego. Potem grali razem w rosyjską ruletkę: brali na zmianę rewolwer do ręki, kręcili bębenkiem i udawali, że naciskają na spust. Raz mężczyzna naprawdę nacisnął na spust. Znajdujący się w bębenku patyczek przebił się przez czaszkę do mózgu na głębokość 2 mm.

Skazanemu wszczepiono implant z tytanu. Na pytanie sądu, w jaki sposób dorosły człowiek mógł wpaść na taki pomysł, skazany odpowiedział, że jest od lat uzależniony od narkotyków. Sędzina nałożyła na niego jedynie karę finansową, ponieważ popełniony przez niego czyn zaszkodził przede wszystkim jemu samemu.

Podsumowanie, kto gdzie może nosić którą broń, znajduje się na stronie „Polizeifuerdich” oddziału prewencji policyjnej krajów związkowych i państwa.

Paintball i pistolety na kulki

Zakup i posiadanie broni na kulki lub do paintballu jest dozwolony w Niemczech osobom od 18 lat posiadającym pozwolenie na broń bez dodatkowego zezwolenia, jeśli broń posiada znak „F” w pięciokącie oznaczający maksymalną energię wystrzału o wartości 7,5 dżula.

Pistolety na kulki są traktowane jako zabawki tylko wtedy, gdy energia wystrzału nie przekracza 0,5 J. Nie ma ograniczeń w ich zakupie i posiadaniu. Noszona przy sobie może być jednak tylko wtedy, jeśli nie jest podobna do prawdziwej broni palnej i wyraźnie można rozpoznać, że jest to zabawka.

Gazy drażniące i paralizatory – czy w Niemczech są legalne?

Gazy drażniące można nabyć w Niemczech po ukończeniu 14 roku życia, nie można jednak posiadać ich przy sobie podczas publicznych wydarzeń. Nie ma ograniczeń, również tych dotyczących wieku, w przypadku gazu pieprzowego. Można go jednak używać tylko przeciwko atakom zwierząt.

Paralizatory z państwowym znakiem kontrolnym można nabyć i posiadać po ukończeniu 18 lat, ale zabronione jest noszenie ich ze sobą podczas publicznych wydarzeń

Kusze i kije baseballowe – nie są traktowane w Niemczech jako broń

Kusza to sprzęt sportowy, w związku z czym nie wymaga pozwolenia na broń. Jej użytkowanie jest jednak uregulowane w załączniku 1 ustawy o broni. Zgodnie z nią kusze są „przedmiotami o właściwościach identycznych z bronią palną”, ich kupno i posiadanie jest dozwolone osobom mającym ukończone 18 lat życia. Noszenie ze sobą kuszy jest w Niemczech dozwolone.

W oryginalnej wersji kije baseballowe również należą do sprzętu sportowego. W przypadku wyraźnego ich stosowania jako broń ustalenia te mogą jednak ulec zmianom – wtedy obowiązują regulacje dotyczące broni białej. Bagnety, szpady, szable i miecze można nabyć i posiadać po ukończeniu 18. roku życia, ich noszenie jest jednak zabronione.

Scyzoryki i noże jednoręczne

Zgodnie z niemiecką ustawą o broni, scyzoryk bronią nie jest. Noże użytkowe oraz noże o długości ostrza do 12 cm można nabyć, posiadać i nosić. W przypadku noży sprężynowych otwieranych z boku, z ostrzem o długości do 8,5 cm, kupno i posiadanie jest możliwe po ukończeniu 18 lat. Ich noszenie w miejscach publicznych, na przykład na imprezach sportowych czy w kinie, jest jednak zabronione – poza przypadkiem, gdy nóż niezbędny jest przy wykonywaniu pracy zawodowej.

Jeśli chodzi o noże jednoręczne z możliwością zablokowania ostrza, można je nabyć i posiadać, jeśli nie są stosowane jako broń biała. Można mieć je przy sobie tylko w przypadku użycia ich w pracy zawodowej, sporcie lub jako rekwizyt w teatrze. W przeciwnym razie jest to wykroczenie. Dotyczy to również noży stałym ostrzu dłuższym niż 12 cm.

Koszty życia w Niemczech – ceny wybranych produktów i usług!

Koszty życia w Niemczech są z pewnością wyższe niż w Polsce. Jak to wygląda w poszczególnych dziedzinach życia dowiecie się z poniższego artykułu. Na początek przedstawiamy ceny wybranych produktów i usług.

Koszty życia w Niemczech – ceny produktów i usług w Niemczech

Aby pomóc Wam w oszacowaniu kosztów życia w Niemczech, przygotowaliśmy dla Was informacje o cenach wybranych produktów i usług. Ceny są orientacyjne i mogą być różne w zależności od regionu, czy miasta. W związku z tym po prawej stronie tabeli znajdziecie przedział cenowy, a nie konkretne ceny.

Wybrana usługa / produktPrzedział cenowy w euro
Jedzenie w restauracji / na mieście
Posiłek w przystępnej cenowo restauracji8,00-15,00
Trzydaniowy posiłek dla dwóch osób w średniej restauracji30,00-60,00
Menu w McDonald‘s6,99-8,49
Lokalne piwo (0,5 litra, lane)3,00-4,00
Importowane piwo (butelka 0,33 litra)2,50-4,00
Cappuccino (normalne)2,00-3,20
Coke/Pepsi (0,33 litra)1,30-3,00
Woda (0,33 litra)1,00-2,80
Artykuły spożywcze
Mleko, 1 litr0,62-1,00
Świeży chleb (500 g)0,99-2,00
Biały ryż, (1 kg)1,00-2,79
Średniej wielkości jajka (12 sztuk)1,50-2,82
Lokalny ser (1 kg)6,00-12,00
Pierś z kurczaka (bez skóry i kości), (1 kg)5,20-9,99
Udko z cielęciny (1 kg)8,80-15,00
Jabłka (1 kg)1,99-2,99
Banany (1 kg)1,19-2,00
Pomarańcze (1 kg)1,33-2,80
Pomidory (1 kg)2,00-3,00
Ziemniaki (1 kg)0,80-2,00
Cebula (1 kg)0,99-1,58
Główka sałaty (1 sztuka)0,49-1,00
Woda (1,5 litra)0,20-0,80
Wino (1 butelka, średniej półki)4,00-6,00
Lokalne piwo (0,5 litra)0,69-1,00
Importowane piwo (0,33 litra)0,92-1,50
Paczka papierosów, 20 sztuk (Marlboro)6,30-7,00
Transport / przemieszczanie się
Prosty przejazd komunikacją miejską2,30-2,90
Bilet miesięczny58,33-83,20
Taxi, taryfa podstawowa (normalna)3,00-4,70
1 kilometr taksówką (w normalnej taksówce)1,70-2,60
Benzyna (litr)1,30-1,54
Volkswagen Golf Trendline, 1.4, 90 kW (lub porównywalny nowy samochód)18.000,00-25.000,00
Toyota Corolla Comfort, 1.6, 97 kW (lub porównywalny nowy samochód)16.750,00-25.000,00
Opłaty dodatkowe plus telekomunikacja (koszty miesięczne)
Opłaty dodatkowe za mieszkanie o powierzchni 85 m²127,50-318,75
1 minuta rozmowy na kartę bez promocji0,09-0,11
Internet20,00-40,00
Sport i rekreacja
Członkostwo na siłowni (miesiąc)20,00-50,00
1 godzina gry w tenisa12,00-29,00
Bilet do kina9,00-13,00
Szkoły i przedszkola
Prywatne przedszkole lub zerówka z opieką całodniową na dziecko/miesiąc145,00-600,00
Międzynarodowa podstawówka na dziecko/miesiąc5.100,00-17.500,00
Ubrania
1 Jeansy (Levis 501 lub podobne)50,00-100,00
1 sukienka letnia z popularnej sieciówki (np. Zara, H&M itp.)20,00-50,00
1 buty Nike (średnia półka cenowa)60,00-110,00
1 buty biznesowe, skórzane70,00-150,00
Miesięczny czynsz
2 pokoje w centrum miasta450,00-1.100,00
2 pokoje na obrzeżach miasta350,00-800,00
4 pokoje w centrum miasta900,00-2.000,00
4 pokoje na obrzeżach miasta650,00-1.500,00
Zakup mieszkania
Cena za metr kwadratowy mieszkania w centrum miasta3.000,00-8.000,00
Cena za metr kwadratowy mieszkania poza entrum miasta2.000,00-5.700,00
Odsetki hipoteki stałej na 20 lat w %1,50-2,29

Porównanie zarobków: Tutaj płacą najwyższą i najniższą pensję

Najwyższy zarobek netto w Niemczech jest nie gdzie indziej, tylko w metropolii bankowej – Frankfurcie nad Menem. Przeciętna pensja we Frankfurcie nad Menem (2.352 euro netto) jest wyższa o 33% (584 euro) niż niemiecka średnia krajowa netto. Wynosi ona bowiem 1.768 euro.

Na drugim miejscu jest Stuttgart, gdzie średnia pensja jest tylko o 28 euro niższa niż we Frankfurcie (2.324 euro netto). Trzecie miejsce zajmuje Monachium (Muenchen), gdzie średnio można otrzymać wynagrodzenie o wysokości 2.272 euro netto.

Są to przede wszystkim miasta z południowego obszaru południowych Niemiec, gdzie wynagrodzenie netto jest najwyższe.

W przeciwieństwie do wyżej wymienionych miast, najniższe pensje netto wypłacane są w nowych krajach związkowych, gdzie nadal otrzymuje się najniższe pensje netto. Średni dochód w Lipsku (Leipzig) wynosi ok. 1.571 euro netto i jest o 12% niższy niż niemiecka średnia krajowa netto. Także w Dreźnie (Dresden) i Berlinie pracownicy ze swoimi zarobkami znajdują się poniżej granicy 2.000 euro netto.

Warto przeczytać: Najlepiej i najgorzej opłacane zawody w Niemczech

Najdroższe niemieckie miasta

Gdzie dobrze się zarabia, tam wydatki konsumenckie też są znacznie wyższe. Według rankingów najwięcej wydaje się właśnie we Frankfurcie, Stuttgarcie i Monachium.

Wydatki we Frankfurcie (2.140 euro) oraz w Stuttgarcie (2.115 euro) stanowią prawie 91% zarobku netto. Wydatki na życie w Monachium pochłaniają 2.045 euro i stanowią 90%.

Życie w Monachium z powodu wysokiego czynszu netto (bez kosztów pobocznych – Kaltmiete) jest bardzo drogie. Uwzględniając wykaz przeciętnych cen czynszu w całym kraju, kwota za metr kwadratowy mieszkania w Monachium wynosi 17,43 euro i tym samym jest ona najwyższa spośród wszystkich niemieckich miast.

Wynajem porównywalnego mieszkania w Lipsku (Leipziger-City) kosztuje tylko 39% czynszu, jaki należy zapłacić za metr kwadratowy mieszkania w Monachium.

Wskaźnik kosztów utrzymania i wydatków konsumenckich – Na to Niemcy wydają swoje pieniądze

Prawie ćwierć swoich przychodów Niemcy wydają na opłaty związane z czynszem. Na artykuły spożywcze nawet 28,5%. Produkty żywieniowe są głównym źródłem wydatków. Świadomy wybór zdrowych produktów spożywczych również będzie przyczyną wyższego rachunku, jak również wzrost cen – gdyż ich wartość wzrośnie o 2,3% w porównaniu do roku ubiegłego. Takie rozporządzenie wydała Konfederacja Niemieckiego Przemysłu Spożywczego (BVE- Bundesvereinigung der Deutschen Ernährungsindustrie), a dotyczy ono przede wszystkim cen owoców i warzyw.

Düsseldorf: nigdzie indziej jedzenie nie jest tak drogie

Kto robi weekendowe zakupy dla dwóch osób to musi się liczyć z tym, iż zapłaci za nie około 16% więcej. Także wizyta dwóch osób w restauracji kosztuje tutaj średnio o 32% więcej.

O wiele korzystniej jest natomiast w Lipsku i Dreźnie, gdyż koszt weekendowych zakupów czy jedzenia w restauracji wynosi około 77% niemieckiej średniej krajowej.

Podsumowując…

Niezależnie od miejsca zamieszkania Niemcy wydają około 90% swoich zarobków na życie (czynsz, jedzenie, itp.). Zaskoczeniem jest, jak wielkie są różnice w kosztach utrzymania rodziny – czynsz, jedzenie w różnych miastach. Pod kreską zostaje jeszcze 10 % zarobków netto na koniec miesiąca.

Interwencja policji w Niemczech z powodu głośnej muzyki – co mogą funkcjonariusze?

Kiedy zbyt głośno świętujemy urodziny, zabawa może skończyć się bardzo szybko, jeśli sąsiedzi zadzwonią na policję. Co może w takim przypadku zrobić policjant? Czy mamy obowiązek wpuścić go do mieszkania? Czy funkcjonariusze policji mogą skonfiskować sprzęt muzyczny, jeśli jest to konieczne?

Policjanci przed drzwiami: Co mogą zrobić funkcjonariusze wezwani przez sąsiadów z powodu zbyt głośnej muzyki?

Jak w przypadku każdej interwencji policji, obowiązuje zasada proporcjonalności. Policja ma zawsze obowiązek wybrać najłagodniejsze rozwiązanie, prowadzące do zaprowadzenia spokoju. W związku z tym, policjanci przybywający na miejsce starają się najpierw porozmawiać z hałasującym sąsiadem. Jeśli ten przyciszy muzykę, bądź ją całkowicie wyłączy, to interwencja policji na tym się kończy.

Czy policja w Niemczech ma prawo wejść do mieszkania?

Jeśli interwencję policji traktujemy ze zrozumieniem i przykładowo przyciszamy muzykę, to w takim przypadku policja nie ma z reguły prawa wejść do mieszkania bez zgody właściciela. Jeśli jednak permanentnie nie stosujemy się do poleceń policji, to funkcjonariusze mają prawo przekroczyć progi naszego mieszkania. Jeśli istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa, np. z mieszkania wydobywa się woń marihuany, wskazująca na obecność w nim zakazanych środków odurzających, to wtedy policjant może wejść do mieszkania w celu skontrolowania go.

Czy policja może skonfiskować sprzęt grający?

Jeśli policja zostaje wezwana po raz kolejny, ma nawet prawo skonfiskować sprzęt grający i w tym celu oczywiście wejść do mieszkania (postanowienie Wyższego Sądu Krajowego Karlsruhe, wyrok z dnia 25.03.2010, sygnatura akt 14 Wx 9/10). Nie jest określona liczba interwencji uprawniających policję do konfiskaty. Wszystko zależy od konkretnej sytuacji i cierpliwości danego funkcjonariusza.

Czy policja w Niemczech może wysłać gości do domu, aby zaprowadzić spokój?

Jeśli zakłócenie spokoju spowodowane jest przez gości właściciela mieszkania, funkcjonariusze policji mogą wysłać ich do domu, jeśli ci nie stosują się do poleceń. Jeśli goście nie reagują na polecenie opuszczenia mieszkania, policja może użyć siły. Kto w takim przypadku nadal stawia opór policji, może się liczyć z doniesiem o popełnieniu przestępstwa poprzez stawianie oporu funkcjonariuszom.

Czy policja w Niemczech ma prawo zatrzymać właściciela mieszkania?

Policja ma nawet prawo zatrzymać właściciela mieszkania, jeśli ten wzbrania sie przed zaprowadzeniem spokoju i po wyjściu policji znowu przygłaśnia muzykę (decyzja okręgowego sądu administracyjnego Schleswig, wyrok z dnia 15.06.1999, sygnatura akt 3 A 209/97).

Czy interwencja policji w Niemczech grozi mandatem?

Zakłócenie ciszy nocnej jest według prawa wykroczeniem i może zatem zostać ukarane odpowiednim mandatem (decyzja sądu rejonowego w Düsseldorfie, wyrok z dnia 3.07.1991, sygnatura akt 301 OWi/906 Js 552/91).

Czy chociaż raz w roku można w Niemczech głośniej poświętować?

Wiele osób uważa, że raz w roku można głośniej poświętować. W tym wypadku chodzi o powszechnie krążącą plotkę prawną, która swoje źródło ma w wyroku sądu rejonowego Bremy z roku 1957. Sąd ten jednak nie zdecydował wówczas, że raz w roku można głośniej poświętować. Zdecydował on jedynie, że pewien sąsiad musi godzić się na okazyjne świętowanie, które można określić jako akceptowalne (decyzja sądu administracyjnego w Bremie, wyrok z dnia 6.06.1957, sygnatura akt 15 C 2658/57).

Ile promili w Niemczech? Taka jest dozwolona zawartość alkoholu w Niemczech!

Dopuszczalna zawartość alkoholu we krwi (niem. Promillegrenze) to wartość określająca dopuszczalną ilość alkoholu, jaką mogą spożyć osoby kierujące pojazdami bez obawy o ewentualne sankcje prawne. Przekroczenie jej grozi karą grzywny, otrzymaniem zakazu prowadzenia pojazdów (niem. Fahrverbot) lub nakazem dostarczenia ekspertyzy psychologicznej. Poniżej przeczytacie ile promili we krwi może mieć kierowca w Niemczech.

Ile promili we krwi jest dozwolone w Niemczech za kierownicą?

W Niemczech wyróżnia się następujące granice zawartości alkoholu we krwi:

  • 0,0 ‰

Granica zero promili alkoholu we krwi obowiązuje w Niemczech dla początkujących kierowców oraz osób poniżej 21 roku życia, a także kierowców taksówek, autobusów i samochodów wypożyczonych.

  • 0,3 ‰

Jeśli wraz z obecnością 0,3 promili alkoholu we krwi obecne są objawy towarzyszące spowodowane spożyciem alkoholu, to mowa jest o względnej niezdolności do prowadzenia pojazdu. W tej sytuacji czyn ten traktowany jest w Niemczech jako karalny, za co grożą mu grzywna, pozbawienie wolności oraz odebranie prawa jazdy.

  • 0,5 ‰

Jeśli zawartość alkoholu we krwi wynosi 0,5 promili, to mamy do czynienia z wykroczeniem (niem. Ordnungswidrigkeit), które dokonane po raz pierwszy grozi miesięcznym zakazem prowadzenia pojazdu, grzywną w wysokości do 500 euro oraz dwoma punktami w rejestrze ds. kontroli stanu możliwości prowadzenia pojazdów.

Jeśli wykroczenie nie jest popełniane po raz pierwszy, to grzywna może wynieść nawet do 1.000 euro i oprócz tego może zostać nałożony obowiązek przedłożenia eskpertyzy psychologicznej.

  • 1,1 ‰

1,1 promili alkoholu we krwi oznacza całkowitą niezdolność do prowadzenia pojazdów. Od tego momentu kierowca popełnia przestępstwo, bez względu na objawy towarzyszące spowodowane spożyciem alkoholu. W tej sytuacji w Niemczech należy się liczyć z karą pieniężna w wysokości do 30 stawek dziennych oraz karą pozbawienia wolności do jednego roku. Ponadto zostanie odebrane prawo jazdy oraz nałożone trzy punkty w rejestrze ds. kontroli stanu możliwości prowadzenia pojazdów.

  • 1,6 ‰

Jeśli we krwi kierowcy zostanie wykryte 1,6 promili alkoholu, to oprócz wyżej wymienionych konsekwencji nie obejdzie się bez przedłożenia ekspertyzy psychologicznej.

Oprócz tego w przypadku wystąpienia powyższej zawartości alkoholu we krwi mamy do czynienia z całkowitą niezdolnością prowadzenia pojazdów u rowerzystów.

Dzień Pokuty i Modlitwy w Niemczech (Buß- und Bettag)

Na 11 dni przed pierwszą niedzielą adwentu, ma miejsce Dzień Pokuty i Modlitwy (niem. Buß- und Bettag). Dla ewangelików jest to przede wszystkim dzień zadumy i reorientacji. Przy czym nie chodzi tutaj o pokutę za popełnione grzechy, lecz powrót do Boga poprzez zastanowienie się nad swoją postawą i zachowaniem.

Gdzie Dzień Pokuty i Modlitwy jest w Niemczech wolny od pracy?

Kiedyś Dzień Pokuty i Modlitwy był dniem wolnym od pracy w całych Niemczech. Aktualnie jest on uznawany jako oficjalne święto tylko w jednym landzie. Zgodnie z Ustawą o Świętach landu Saksonia (SächsSFG), Dzień Pokuty i Modlitwy jest świętem, a co za tym idzie dniem wolnym od pracy. W związku z tym wszyscy, którzy mieszkają na terenie Saksonii mają dzisiaj wolne.

W tym dniu nie obowiązuje zakazu ruchu dla samochodów ciężarowych, ponieważ nie jest on świętem w sensie § 30 ustęp 3 niemieckiego kodeksu drogowego.

W pozostałej części Niemiec Dzień Pokuty i Modlitwy jest normalnym dniem roboczym

Na Bawarii istnieje jednak pewien wyjątek: tego dnia nie odbywają się w szkołach zajęcia. W związku z tym dzieci mieszkające na terenie Bawarii nie muszą iść dzisiaj do szkoły, w przeciwieństwie do nauczycieli, którzy mimo wszystko muszą pracować. Tego dnia w większości szkół odbywają się zebrania dla nauczycieli, podczas których dyskutuje się na temat aktualnych zagadnień z zakresu wychowania i kształcenia.

Sezon grzewczy rozpoczęty! Na co zwrócić uwagę, żeby było ciepło i przyjemnie?

Wraz z sezonem grzewczym, dla wielu z Was rozpoczęły się pewnie też kłopoty: kaloryfer wydaje z siebie dziwne dźwięki, albo mimo wietrzenia tworzy się pleśń. Nasz ekspert radzi, co zrobić, aby uniknąć problemów!

Po czym rozpoznać, że grzejnik powinien zostać odpowietrzony?

Jeśli woda w grzejniku bulgocze lub górna część się odpowiednio nie nagrzewa, to znak, że należy go odpowietrzyć. W tym celu trzeba odkręcić zawór z boku i pozostawić go otwartym do momentu, aż pojawi się woda, którą trzeba zebrać (najlepiej miską). Jeśli trzeba było spuścić dużo wody, należy ją później uzupełnić. Spadek ciśnienia można zaobserwować na manometrze w piwnicy. Jeśli mieszkacie w bloku czy w szeregowcu, zajmie się tym dozorca. W przypadku domu jednorodzinnego, musicie sami się tym zająć.

Kiedy trzeba dolać wody?

Tutaj musicie zwrócić uwagę na kilka czynników. Ciśnienie wody powinno znajdować się na optymalnym dla danego sprzętu poziomie. Jednak nie ma tutaj takiej uniwersalnej wartości – wszystko zależy od konkretnego sprzętu, a wartości optymalne określa instalator.

Ogólnie można przyjąć, że w domu jednorodzinnym ciśnienie wody powinno wynosić pomiędzy jednym a dwoma barami. Nigdy nie powinno spaść poniżej 1 bara. Jeśli tak by się zdarzyło, musicie uzupełnić poziom wody.

Należy też zwrócić uwagę na twardość wody – nieodpowiednia woda może bowiem spowodować uszkodzenie instalacji grzewczej.

Jak dolewać wodę?

Robi się to bezpośrednio przy urządzeniu – najlepiej w taki sposób, aby znowu nie uwięzić pęcherzyków powietrza. Najlepiej najpierw napełnić wąż zaworu wlotowego wodą, pod spód postawić wiadro.

Zawory termostatu powinny zostać ustawione na maksimum, a pompa cyrkulacyjna wyłączona. Wtedy wąż podłączany jest do zaworu KFE (Kessel-Füll-Entleer-Hahn, czyli zawór napełniający i opróżniający). Potem otwierany jest po kolei zawór wodny i zawór KFE. Manometr kontroluje spadek ciśnienia. Jak wszystko wróci już do normy, można zakręcić wodę i wyjąć wąż.

Jakie mogą być jeszcze inne przyczyny, że pokój się odpowiednio nie nagrzewa?

Pomijając kwestie związane z nieprawidłowym ustawieniem urządzenia czy awariach, wina może też tkwić w pewnych czynnikach związanych z samym pomieszczeniem. Czy grzejnik przysłaniają może jakieś zasłony? Albo bezpośrednio obok stoją meble? Obie te sytuacje utrudniają równomierne nagrzewanie pomieszczenia.

Czy ma sens nagrzanie tylko kilku pomieszczeń i otwarcie potem drzwi?

Nie. Takie rozwiązanie może oznaczać kłopoty. Jeśli otworzycie drzwi dobrze nagrzanego pokoju do pomieszczenia nienagrzanego, nie tylko przeniesie się ciepło, ale też wilgotność powietrza.

W konsekwencji na zimnych ścianach nieogrzanych pomieszczeń, tapety mogą zrobić się wilgotne, co może spowodować powstawanie pleśni.

Jeśli chcecie zaoszczędzić: do ilu stopni najlepiej obniżyć temperaturę?

Ogólnie można przyjąć, że w kuchni i w salonie powinno być około 20 stopni, a w łazience 21 stopni. W kuchni poprzez gotowanie i tak jest cieplej, więc wystarczy 18 stopni, a w sypialni, gdy śpimy pod kołdrą – 17 stopni. Jeden stopień w górę lub w dół rzeczywiście może robić różnicę – jeśli ustawicie temperaturę o jeden stopień mniej, możecie zaoszczędzić 6% na energii.

Ważne, aby temperatura nie zeszła poniżej 16 stopni. W innym wypadku grozi powstanie pleśni a przy naprawdę niskich temperaturach mogą zamarznąć rury.

Jak najlepiej wietrzyć podczas sezonu grzewczego?

Nawet jeśli na dworze jest naprawdę zimno – wietrzyć trzeba. W innym przypadku wzrośnie wilgotność powietrza, co może doprowadzić do powstania pleśni. Jednak pozostawienie okna uchylonego na długi czas to złe rozwiązanie. Wtedy ściany są wychłodzone, co z kolei powoduje, że wzrastają koszty ponownego ogrzania tego pomieszczenia jak i pomieszczeń w bezpośrednim sąsiedztwie. Eksperci radzą, aby kilka razy w ciągu dnia na chwilę otworzyć całe okno. Najlepiej nawet zrobić przeciąg – to najlepsza metoda wietrzenia.

Jak często i jak długo należy wietrzyć?

Można przyjąć, że najlepiej wietrzyć 3-4 razy dziennie. W zależności od miesiąca zaleca się: po 20 minut w październiku, po 10 minut w listopadzie i od grudnia do lutego po 5 minut. W marcu po 10 minut, w kwietniu 15, a w maju po 20 minut.

Awaria ogrzewania w Niemczech – jakie prawa Ci przysługują?

Odpowiedź na to pytanie znajdziecie w naszym artykule:

Jakie prawa przysługują w Niemczech najemcy w razie awarii ogrzewania?

Oprócz tego polecamy:

Jaką temperaturę muszą osiągnąć kaloryfery nocą w okresie grzewczym w Niemczech?

Wypowiedzenie umowy najmu mieszkania w Niemczech i obowiązujące terminy

Kto wynajmuje w Niemczech mieszkanie, nie jest zmuszony mieszkać w nim do końca życia. Umowę najmu można bowiem bezproblemowo wypowiedzieć, jeśli zachowa się odpowiedni termin wypowiedzenia.

W jakim terminie należy wypowiedzieć umowę najmu mieszkania w Niemczech?

Wypowiedzenie umowy najmu mieszkania [Kündigung des Mietvertrages] reguluje w Niemczech § 573c ustęp I kodeksu cywilnego [Bürgerliches Gesetzbuch, w skrócie BGB]. Zgodnie z nim najemca [der Mieter] może wypowiedzieć bezterminową umowę najmu w terminie 3 miesięcy. Okres wynajmu nie gra przy tym roli. Oprócz tego istnieje możliwość ustalenia krótszego terminu wypowiedzenia umowy [die Kündigungsfrist], jeśli obie strony wyrażą na to zgodę. W związku z tym wynajmujący może zaoferować najemcy nawet i dwutygodniowy termin wypowiedzenia umowy najmu mieszkania. Ewentualna regulacja nie może być dla najemcy niekorzystna, co stanowi § 573 ustęp IV BGB. Po pięciu oraz ośmiu latach od przekazania najemcy mieszkania do dyspozycji, termin wypowiedzenia umowy najmu wydłuża się dla wynajmującego [der Vermieter] o każdorazowo 3 miesiące.

Jakie warunki muszą zostać spełnione, by bezterminowo wypowiedzieć umowę najmu mieszkania w Niemczech?

Jeśli zostały spełnione pewne warunki, możliwe jest bezterminowe [fristlos] wypowiedzenie umowy najmu mieszkania w Niemczech. Dotyczy to zarówno umów bezterminowych, jak i terminowych. Wymagany jest przekonujący powód, który przy uwzględnieniu konkretnej sytuacji i rozważeniu interesów obu stron, jest na tyle poważny, iż kontynuacja stosunku najmu aż do upływu terminu wypowiedzenia jest nie do zaakceptowania (§ 543 ustęp I BGB). O istnieniu przekonującego powodu decydują okoliczności w konkretnym przypadku. Kodeks wymienia jako przykład niezagwarantowanie lub pozbawienie najemcy możliwości użytkowania wynajmowanej rzeczy zgodnego z umową. Należy zwrócić uwagę, iż przed wysłaniem wynajmującemu wypowiedzenia umowy najmu mieszkania, w niektórych przypadkach konieczne jest uprzednio wystosowanie upomnienia [die Abmahnung].

Na koniec podajemy dwa przykłady, w których niemieckie sądy potwierdziły prawo do bezterminowego wypowiedzenia umowy najmu:

Jeśli nie wiesz jak napisać wypowiedzenie umowy najmu po niemiecku, to tutaj znajdziesz odpowiedni wzór: przydatne wzory pism.

Polska firma budowlana w Niemczech – jak ją założyć? Tutaj znajdziesz najważniejsze informacje!

Niemiecka gospodarka rozwija się w zawrotnym tempie, a wraz z nią sektor budowlany. Apetyt na lokale mieszkaniowe stale rośnie, a popyt przekracza podaż, co czyni branże budowlaną atrakcyjną. Polscy budowlańcy cieszą się w Niemczech dobrą renomą. Dysponując odpowiednim kapitałem i umiejętnościami, warto rozważyć założenie własnej firmy budowlanej w Niemczech. Jeżeli chcecie dowiedzieć się jak to zrobić, to zapraszamy do zapoznania się z poniższym artykułem. Dowiecie się z niego jak zarejestrować firmę budowlaną w Niemczech oraz jakie formalności należy dopełnić przy zakładaniu firmy.

Tytuł mistrzowski i członkostwo w Izbie Rzemieślniczej

Na początku należy rozważyć jakie usługi budowalne będziemy świadczyć. Kolejno należy sprawdzić w „Handwerksordnung” (niem. ustawa o rzemiośle) czy profesja, którą zamierzamy wykonywać wymaga zezwolenia. Jeśli tak, to wtedy jesteśmy zobowiązani do członkostwa w niemieckiej izbie rzemieślniczej, „Handwerkskammer”, w skrócie HWK oraz ubiegać się o otrzymanie karty rzemieślniczej, z niemieckiego „Handwerkskarte”.

Do profesji, które wymagają w Niemczech zezwolenia, należy w sumie 41 zawodów. Należą do nich między innymi dekarze, cieśle, murarze, osoby zajmujących się termoizolacją budynków, kamieniarze, malarze i lakiernicy etc. Listę wszystkich tych zawodów można znaleźć pod podanym linkiem.  

W celu uzyskania wpisu do „Handwerkskammer” i otrzymania karty rzemieślniczej „Handwerkskarte” należy posiadać tytuł mistrzowski, czyli z niemieckiego „Meisterbrief”. Obowiązek dotyczy właściciela firmy. Jeżeli właściciel firmy nie dysponuje tytułem mistrzowskim, wówczas jest zobowiązany do zatrudnienia osoby, która go posiada.

Zgłoszenie i spełnienie powyższych kryteriów umożliwia świadczenie usług budowlanych w Niemczech. „Handwerkskammer” powinna w ciągu miesiąca wydać potwierdzenie. Bycie członkiem w „Handwerkskammer” wiąże się także z obowiązkiem opłacania składek członkowskich. Wysokość składek uzależniona jest od obrotów przedsiębiorstwa.

Bez tytułu mistrzowskiego można prowadzić firmę i wykonywać takie prace, które nie są wyszczególnione w „Handwerkskarte”. Do tych prac należą między innymi wykonywanie wylewek, kładzenie płytek, remonty budynków z użyciem karton-gipsów oraz prace ogrodnicze etc.

Założenie Gewerbe w Niemczech

Firmę można założyć w urzędzie do spraw gospodarczych „Gewerbeamt”. Urząd do spraw gospodarczych znajduje się w każdej gminie. Jeżeli firma budowlana będzie zajmowała się działalnością gdzie wymagany jest tytuł mistrzowski, wówczas należy zdobyć uprzednio wpis z Izby Rzemieślniczej, „Handwerkskammer”. Następnie wraz uzyskanym wpisem należy złożyć wypełniony formularz „Gewerbeanmeldung” w urzędzie do spraw Gospodarczych „Gewerbeamt”.

Jeżeli zaś wykonywane prace są zbliżone do rzemiosła i nie wykazują cech rzemiosła, które wymaga zezwolenia, wówczas nie jest wymagany wpis do Izby Rzemieślniczej, więc można udać się od razu do Gewerbeamt i zarejestrować działalność. Gewerbeamt powiadomi Handwerkskammer, która prześle stosowne dokumenty, które należy wypełnić i przesłać z powrotem aby dopełnić rejestracje.

Ubezpieczenia w firmie budowlanej w Niemczech

Ubezpieczenie zdrowotne – Przedsiębiorca jest zobowiązany do opłacania ubezpieczenia zdrowotnego. Osoby dysponujące pełnym ubezpieczeniem w Polsce, nie zawsze podlegają obowiązkowemu ubezpieczeniu w Niemczech. Zgodnie z przepisami unijnymi, powinniśmy być ubezpieczeni w jednym kraju Unii Europejskiej. Decyzja o zakresie usług budowlanych, świadczonych w ramach Gewerbe, ma również wpływ na późniejsze obowiązki ubezpieczeniowe.

Ubezpieczenie Emerytalne – Jeżeli wykonywana profesja należy do rzemiosła, które wymaga zezwolenia, wówczas przedsiębiorca jest zobowiązany do opłacenia ubezpieczenia emerytalnego. Obowiązek nie dotyczy przedsiębiorców wykonujących pracę zbliżoną do rzemiosła, których profesja nie mieści się w „Handwerksordnung”. Ponadto zwolnieni z opłat są osoby generujące bardzo mały dochód do 450 euro miesięcznie, a także osoby już pobierające świadczenia emerytalne.

Ubezpieczenie Wypadkowe BG-Bau „Berufsgenossenschaft”  – Do członkostwa w  BG-Bau są zobowiązane wszystkie firmy budowlane. Jest to stowarzyszenie jako ustawowe ubezpieczenie wypadkowe w branży budowlanej.

Opłacanie składek w kasie urlopowej SOKA – BAU

Przedsiębiorca prowadzący firmę budowlaną w Niemczech ma obowiązek rejestracji w Kasie SOKA-BAU. Pracodawca ma obowiązek do odprowadzania składek dla pracowników na poczet urlopów pracowniczych. Wysokość składki jest naliczane jako 15,40%  od zarobków brutto pracowników i nie mogą pomniejszać wynagrodzenia pracownika. Przedsiębiorca jest zobowiązany do opłacania składek do 15 dnia miesiąca za każdego pracownika.

Kasa urlopowa SOKA- BAU funkcjonuje w następujący sposób. Pracownik korzysta z płatnego urlopu i pracodawca wypłaca pełne wynagrodzenie pracownikowi. Pracodawca jednak może zażądać zwrotu kosztów urlopu z SOKA-BAU. Co więcej, jeżeli pracownik nie skorzystał z urlopu i przejdzie do nowego pracodawcy, wówczas nowy pracodawca może także uzyskać rekompensatę kosztów urlopu z SOKA-BAU. Ponadto jeżeli pracownik nie wykorzystał przysługującego płatnego urlopu, wówczas może uzyskać ekwiwalent z SOKA-BAU.

Podatki w firmie budowlanej w Niemczech

Każda osoba prowadząca działalność gospodarczą, ma obowiązek ewidencjonowania wszystkich przychodów i rozchodów oraz składania corocznych deklaracji podatkowych w urzędzie skarbowym, niezależnie od tego, czy zostały osiągnięte zyski. W przypadku niezłożenia deklaracji podatkowej, urząd sam oszacuje obroty i zyski, i na tej podstawie obliczy podatek.

Umsatzsteuer to podatek VAT. Większość firm jest zobowiązanych do uiszczenia Umsatzsteuer. Firmy odprowadzające Umsatzsteuer powinny się zarejestrować do VAT. Rejestracja odbywa się sprawnie, można jej dokonać za pomocą e-maila. Rejestrując się do VAT w Niemczech, będziemy musieli dokonywać rozliczeń podatkowych drogą elektroniczną poprzez aplikację ELSTERFormular.

Einkommensteuer to podatek dochodowy od osób fizycznych. Stawka podatku waha się od 14% do 42% lub 45%, w zależności od wielkości dochodu i klasy podatkowej. Ponadto należy opłacić podatek kościelny oraz podatek solidarnościowy. Podatek jest rozliczany raz w roku do 31 lipca lub do końca roku, jeśli korzystamy z usług doradcy podatkowego.

Gewerbesteuer to podatek od działalności gospodarczej, a jego wysokość zależy od gminy i terenu prowadzenia firmy. Po rozliczonym pierwszym roku podatkowym Finanzamt, niemiecki urząd skarbowy, ustala zaliczki na poczet Einkommensteuer oraz na poczet Gewerbesteuer, który należy opłacać kwartalnie.

Bauabzugsteuer to szczególny rodzaj podatku od usług budowlanych. Podatkiem są objęte firmy budowlane, które wykonują prace budowlane na terenie Niemiec. Do tych prac należy naprawa, konserwacja oraz usuwanie obiektów budowlanych. Podatek wynosi 15 % od wartości zleconej usługi budowlanej. Podatek zostaje potrącony przez zleceniodawcę z faktury wystawionej poprzez podwykonawcę czyli zleceniobiorcę. Zleceniodawca ma obowiązek przekazania podatku do Finanzamtu do dziesiątego dnia miesiąca po zakończeniu wykonywania usługi.

Opłacona kwota stanowi zabezpieczenie ewentualnych przyszłych zobowiązań z tytułu podatku dochodowego. Wraz zakończeniem roku podatkowego przedsiębiorca może wnioskować aby podatek Bauabzugsteuer zaliczyć na poczet podatku dochodowego lub uzyskać jego zwrot, jeżeli zobowiązania podatkowe z tytułu podatku są uregulowane. Uzyskanie zwrotu podatkowego nie jest łatwe i może być czasochłonne oraz może wymagać przedłożenia szczegółowej dokumentacji.

Faktura w firmie budowalnej w Niemczech

Na fakturze dla niektórych firm budowlanych powinna znaleźć się adnotacje „Paragraf 13”. „Nach § 13b UStG sind Sie als Leistungsempfänger Schuldner der Umsatzsteuer.“ Adnotacja oznacza, że to odbiorca usługi podlega podatkowi od wartości dodanej. Jeżeli korzystacie z polskiego programu do faktur Comarch ERP XT, istnieje możliwość stworzenia wzoru faktury i dodania adnotacji „Paragraf 13” dla firmy budowlanej.

Program Comarch ERP XT jest przeznaczony dla polskich przedsiębiorców i firm budowlanych w Niemczech. Jest to program w języku polskim umożliwiający wystawienie faktur w języku niemieckim. ERP XT umożliwia wystawienie faktury z użyciem telefonu komórkowego poprzez aplikacje na Androida lub iOS. Program umożliwia natychmiastowe wysłanie faktury drogą mailową do kontrahenta biznesowego lub księgowego.

Z programu można skorzystać bezpłatnie przez okres jednego miesiąca, dlatego warto zarejestrować się i samemu go sprawdzić. Możesz zrobić to klikając w link  www.erpxt.de/faktury-w-jezyku-niemieckim.

Podsumowanie

Branża budowlana w Niemczech jest jednym z wiodących sektorów gospodarki niemieckiej. Dlatego osoba dysponująca odpowiednim doświadczeniem i wiedzą na temat branży budowlanej może odnieść sukces. Niemniej jednak, każdy przedsiębiorca jest zobowiązany do przestrzegania przepisów oraz działania zgodnego z niemieckim prawem. Własna firma to także obowiązek płacenia podatków i rozliczania się z urzędem skarbowym. Dlatego warto sięgnąć po wsparcie zaufanego księgowego oraz sprawdzonych narzędzi takich jak program do faktur i zarządzania firmą Comarch ERP XT. Przedstawione powyżej wskazówki z pewnością ułatwią prowadzenie firmy budowlanej w Niemczech.

* Artykuł przedstawia ogólny proces rejestracji i prowadzenia firmy budowlanej w Niemczech. Poszczególne elementy mogą się różnić ze względu na profile firm budowlanych. Powyższy artykuł jest formą poradnikową, które zawierają ogólne wskazówki na temat prowadzenia firmy budowlanej w Niemczech. Firma Comarch nie występuje w formie doradcy podatkowo-prawnego i nie bierze odpowiedzialności za opublikowane treści.

Awaria na autostradzie w Niemczech – oto czego należy przestrzegać!

Samochód może ulec awarii z wielu powodów: albo coś jest nie tak z elektroniką, zbiornik paliwa jest pusty, akumulator samochodu wyzionął ducha lub pękła opona. W większości przypadków dzieje się to dokładnie wtedy, gdy do przebycia zostało jeszcze kilka kilometrów, a w zasięgu wzroku nie znajduje się żaden warsztat.

Według statystyk AvD (Automobilclub von Deutschland) z 2015 r. dotyczących awarii samochodów, w 35,7% przypadków za awarię samochodu jest odpowiedzialny wadliwy akumulator. Silnik zajął na tej liście drugie miejsce z 15,2%. Niezależnie od tego, dlaczego samochód ma awarię – w pierwszej kolejności należy jednak wezwać pomoc drogową.

Kierowcy, którzy za wczasu zadbali o odpowiednie zabezpieczenie, wykupując ubezpieczenie drogowe, mają ułatwione zadanie. Wystarczy, że wykonają telefon do firmy ubezpieczeniowej i poproszą o pomoc. Jeśli chodzi o ubezpieczenie drogowe, zachęcamy z tego miejsca do zapoznania się z ofertą AvD. Przygotowaliśmy dla Was instrukcję krok po kroku: AvD – pomoc drogowa w Niemczech – tańsza alternatywa do ADAC!.

Jakie opcje mają kierowcy, którzy nie mogą skorzystać z pomocy drogowej w ramach ubezpieczenia? Tego dowiecie się z poniższego artykułu!

Co zrobić w przypadku awarii samochodu na niemieckiej autostradzie?

W przypadku awarii samochodu na niemieckiej autostradzie należy przede wszystkim:

  • Zachować spokój i w zależności od tego, czy jest to możliwe, zjechać na pas awaryjny lub do zatoczki, aby nie blokować ruchu. Następnie należy włączyć światła awaryjne.
  • Wszyscy pasażerowie przed opuszczeniem pojazdu muszą założyć kamizelki ostrzegawcze. Jeśli to możliwe powinni przejść za barierki bezpieczeństwa, aż do przyjazdu pomocy.
  • Oprócz tego należy ustawić trójkąt ostrzegawczy, aby ostrzec innych użytkowników drogi i poinformować o wystąpieniu awarii. Na drodze krajowej odległość do pojazdu powinna wynosić około 100 metrów, na autostradzie nawet 150 metrów.
  • Po znalezieniu się za barierką bezpieczeństwa, należy wezwać pomoc. Z reguły nie należy próbować samodzielnie naprawiać awarii samochodu, ponieważ można zostać szybko potrąconym przez przejeżdżające pojazdy.

Ważne: Awarii samochodu nie da się zazwyczaj przewidzieć. W związku z tym zawsze się upewnijcie, że jesteście przygotowani na sytuacje awaryjne. Kamizelki ostrzegawcze dla wszystkich osób znajdujących się w pojeździe, apteczka pierwszej pomocy, linka holownicza i w razie potrzeby latarka – w razie awarii przedmioty te mogą się okazać niezbędne. Poza tym w Niemczech istnieje obowiązek posiadania apteczki pierwszej pomocy oraz wystarczającej ilości kamizelek ostrzegawczych dla wszystkich pasażerów – ich brak jest karany mandatem w wysokości 15 euro za każde przewinienie.

Jak wezwać pomoc w razie awarii auta w Niemczech?

  • Telefony alarmowe na niemieckich autostradach: co dwa kilometry na niemieckich autostradach znajdują się zazwyczaj telefony alarmowe, z których można bezpłatnie skorzystać w celu uzyskania pomocy. Słupy z telefonami są obsługiwane przez firmę Dienstleistungs-GmbH der Deutschen Versicherer (GDV DL). Po nawiązaniu połączenia sami możecie zdecydować, co zrobicie. Jeśli posiadacie stosowne ubezpieczenie, o zdarzeniu zostanie poinformowana firma. Jeśli tak nie jest, możecie wybrać pomiędzy usługodawcami, którzy działają w pobliżu. Za ich pomoc bedziecie musieli zapłacić z własnej kieszeni.
  • NOTFON D: 0800 668 366 3 – Bezpłatny numer alarmowy jest dostępny 365 dni w roku o każdej porze dnia i nocy. Można z niego wezwać pomoc w razie awarii samochodu.
  • Ubezpiecz się na miejscu: Niektóre ubezpieczalnie dopuszczają zostanie ich członkiem nawet na miejscu awarii. W ten sposób kierowcy mogą zaoszczędzić sobie kosztów, które musieliby ponieść wzywając pomoc drogową. Jednak nie każdy oferuje taką usługę: W ADAC musicie być członkami przez co najmniej jeden dzień, aby skorzystać z pomocy. Z drugiej strony Auto Club Europa (ACE) przyjmuje w każdym momencie.

Czy pracodawca w Niemczech może zdecydować o terminie urlopu wychowawczego pracownika?

Niektórzy korzystają z urlopu wychowawczego od razu po narodzinach dziecka, inni dopiero kilka miesięcy później. W związku z tym słusznie nasuwa się pytanie: czy szef ma tu coś do powiedzenia?

Kiedy pojawia się dziecko, wielu rodziców planuje sobie przerwę zawodową, czyli urlop wychowawczy (niem. Elternzeit – tu dowiesz się więcej). Czy pracodawca w Niemczech może określić początek ustawowo przysługującego urlopu wychowawczego? Prawnik specjalizujący się w prawie pracy i jednocześnie przewodniczący Komitetu Wykonawczego ds. Prawa Pracy w ramach Stowarzyszenia Niemieckich Prawników, Johannes Schipp z Gütersloh, wyjaśnia, że nie ma takiej możliwości. Urlop wychowawczy nie jest bowiem ustalany przez pracodawcę. Pracownik musi wystosować pismo do pracodawcy, w którym informuje o chęci skorzystania z Elternzeit i określa w jakim terminie.

Uwaga! Wniosek o urlop wychowawczy w Niemczech musicie złożyć w odpowiednim czasie!

Johannes Schipp tłumaczy, że wniosek o Elternzeit musicie złożyć w odpowiednim terminie, który jest ściśle określony w paragrafie 16 ustawy o zasiłku wychowawczym i urlopie wychowawczym (niem. Bundeselterngeld- und Elternzeitgesetzes, w skrócie BEEG). Z przepisów wynika, że każdy, kto chce skorzystać z urlopu wychowawczego przed skończeniem przez dziecko trzeciego roku życia, musi o to wnioskować przynajmniej siedem tygodni wcześniej. Natomiast przy chęci skorzystania z urlopu wychowawczego między trzecim a ósmym rokiem życia dziecka, obowiązuje inna zasada – wtedy wniosek należy złożyć przynajmniej trzynaście tygodni wcześniej. Czas liczony jest od momentu, w którym pracownik tego zażąda. Pracodawca nie może się temu sprzeciwić.

Odmowa możliwa jest tylko w nielicznych przypadkach

Johannes Schipp dodaje,  że od tej reguły jest pewien wyjątek, jednak w praktyce bardzo rzadko ma miejsce. Paragraf 16 wcześniej wspomnianej ustawy BEEG określa, że urlop wychowawczy rodzice mogą wziąć w trzech turach. Jeśli pracownik planuje jedną część Elternzeit wykorzystać między trzecim a ósmym rokiem życia dziecka, wtedy pracodawca teoretycznie może się na to nie zgodzić. Jednak ma to zastosowanie tylko wtedy, jeśli wymaga tego sytuacja i pracownik ewidentnie jest potrzebny w firmie. Johannes Schipp dodaje, że w praktyce ciężko to pracodawcy uzasadnić.