Niemcy czeka najdroższa zima od dziesięcioleci! Ceny energii elektrycznej, gazu, ropy i paliw poszybowały w górę do nowych rekordowych poziomów.

Skąd ta fala podwyżek cen?

Eksperci mówią o trudnej sytuacji na światowych rynkach:

► Susze w Ameryce Południowej powodują wysychanie elektrowni wodnych. Tę lukę musi wypełnić gaz. Popyt rośnie, a wraz z nim ceny.

► Po ulewnych deszczach zalane zostały ogromne kopalnie węgla w Chinach. Import rośnie, aby zaopatrzyć Azję w energię w okresie boomu po koronawirusie (wzrost o 5,6 procent). Powoduje to wzrost światowych cen węgla (+ 310 procent), ropy (+ 99 procent) i gazu (+ 122 procent).

► Kraje należące do OPEC (Organizacja Krajów Eksportujących Ropę Naftową) i Rosja postanowiły nie zwiększać produkcji ropy naftowej. W tym samym czasie huragany w Zatoce Meksykańskiej tymczasowo ograniczyły produkcję.

W skutek tych wydarzeń cena ropy w USA wzrosła do siedmioletniego maksimum. Olej napędowy i benzyna są droższe niż kiedykolwiek wcześniej!

Niemcy mają jeszcze jeden problem …

Dla Niemiec istnieje jeszcze jeden problem, mówi Claudia Kemfert, ekspert ds. energii w Niemieckim Instytucie Badań Gospodarczych (DIW): „Jest nim nasza zależność od paliw kopalnych, zwłaszcza importu gazu z Rosji”.

W rzeczywistości Niemcy muszą importować prawie 90 procent swojego zużycia gazu. Z tego ponad połowa (55 proc.) pochodzi z rosyjskich rurociągów (z Norwegii 30 proc., z Holandii 13 proc.). Holendrzy ograniczyli swoją produkcję. Polityka gazowa Kremla czyni niemiecką gospodarkę tym bardziej podatną na szantaż. Kemfert: „Zamiast pompować więcej przez rurociągi po lukratywnych cenach, Rosja ogranicza swoje dostawy do niezbędnego minimum – oczywiście nie z powodów ekonomicznych, ale politycznych”.

Celem Władimira Putina jest doprowadzenie do wydania przez UE pozwolenia na budowę nowego gazociągu Nord Stream 2, aby jeszcze bardziej uzależnić się od rosyjskiego gazu poprzez długoterminowe umowy na dostawy.

Spirala cen paliw kopalnych powoduje również wzrost cen energii elektrycznej do rekordów wszech czasów. We wrześniu jedna megawatogodzina energii elektrycznej przy obciążeniu podstawowym, zakupiona przez dostawców energii elektrycznej na przyszły rok, kosztowała po raz pierwszy ponad 100 euro (w ubiegłym roku około 40 euro)!

Niemcy starają się ograniczać podwyżki cen

Jako hamulec bezpieczeństwa rząd Niemiec ograniczył już dopłatę EEG na rzecz promowania zielonej energii elektrycznej (ok. 21 procent ceny prądu) poprzez federalną dotację w wysokości 3,25 mld euro. Niemniej jednak, zdaniem analityków, ceny energii elektrycznej będą na razie rosły.

Nawet takie obniżki podatków od energii elektrycznej i od wartości dodanej, jak te uchwalone w Hiszpanii i we Włoszech, z trudem dotrą do konsumenta, obawia się ekspert DIW Kemfert: „Niższe podatki od energii nie gwarantują spadku cen. Z reguły przedsiębiorstwa użyteczności publicznej po prostu zwiększają swoją marżę zysku”.

źródło: www.bild.de

Według ostatnio przeprowadzonych badań, dwie trzecie Niemców z niepokojem patrzy w przyszłość. Spada zaufanie do państwa i instytucji, rosną obawy przed podziałami społecznymi. Ale jest też grupa osób, które są gotowe do podejmowania działań na rzecz lepszego jutra – czy to na własną rękę, czy też z ludźmi o podobnych poglądach.

Takie są wyniki reprezentatywnego i szczegółowego badania psychologicznego przeprowadzonego przez Rheingold-Institut z Kolonii we współpracy z Identity Foundation z Düsseldorfu.

Postawa rezygnacji

Założyciel Rheingold-Institut Stephan Grünewald stwierdził, że ciężkie kryzysy zachwiały wiarą w przyszłość. Badanie mówi o postawie rezygnacji. Ludzie dostrzegają problemy z jakimi przyjdzie się zmierzyć w przyszłości, ale nie mają pomysłów na sprostanie tym „wyzwaniom stulecia”.

Największe obawy o przyszłość wśród Niemców budzą zmiany klimatyczne i związana z nimi postępująca polaryzacja społeczeństwa. Działania rządu podejmowane w związku z pandemią koronawirusa i kryzysem klimatycznym były postrzegane jako niewystarczające.

Konsekwencja strachu: wycofanie się do sfery prywatnej

88 procent ankietowanych zgadza się ze stwierdzeniem, że z powodu kryzysów takich jak pandemia koronawirusa i zmiany klimatyczne, Niemcy czekają drastyczne zmiany.

Ogólnie rzecz biorąc, można dokonać rozróżnienia między różnymi postawami wobec przyszłości. Są osoby, które wolą ignorować pytania dotyczące przyszłości lub gloryfikować przeszłość. Są też tacy, których pole działania ogranicza się do „własnego podwórka” lub stowarzyszenia, w którym działają. Znajdą się i osoby, które np. decydują się przejść na weganizm.

Aktywna postawa na rzecz lepszego jutra

Nadzieją napawa grupa osób, które są przekonane, że mogą same wnieść znaczący wkład w budowę lepszego świata. Coraz większą uwagę przyciągają inicjatywy sąsiedzkie, zmiana nawyków żywieniowych i konsumpcyjnych, sieci społeczne, akcje ekologiczne, czy postkapitalistyczne modele biznesowe.

Cała nadzieja w tym, że przerodzi się to w szeroki nurt społeczny. Zobaczymy, co zwycięży w Niemczech: tendencja do wycofywania się i dalszej parcelacji, czy też działania na rzecz budowania wspólnoty i przezwyciężania podziałów społecznych.

Źródło: www.zdf.de

Po gazie, oleju i makaronach inflacja sięga także kolejnego produktu: bułek. Mieszanka skutków pandemii i obecnie gwałtownie rosnących cen surowców i energii powoduje wzrost kosztów dla piekarzy. W związku z tym już wkrótce zwykła kajzerka może kosztować w Niemczech więcej niż jedno euro.

Olbrzmi wzrost cen – nie tylko surowców

Obecna inflacja dotyka również piekarzy. Ponieważ ich surowce i koszty energii gwałtownie rosną, istnieje ryzyko wyższych kosztów wypieków. Podczas gdy ceny chleba już rosną, pierwsze głosy mówią o bułeczkach, które już niedługo mogą kosztować więcej niż jedno euro – jest ku temu wiele powodów.

Przede wszystkim surowce stały się znacznie droższe dla piekarzy. W przypadku zboża, widać wzrost cen o ponad jedną trzecią (34,4%) – jak wynika z danych Federalnego Urzędu Statystycznego. Jeśli chodzi o cukier, to mowa jest nawet o ponad 40-procentowym wzroście cen, w porównaniu z rokiem poprzednim.

Szef berlińskiej Gildii Piekarzy, Johannes Kamm, informuje, że także składniki, takie jak rodzynki, migdały i pestki dyni pochodzące z zagranicy, stają się coraz droższe. „Koszty transportu wzrosły dziesięciokrotnie” – powiedział w wywiadzie dla „B.Z.”

Czy niedługo czeka nas w piekarni szok cenowy?

Rosnące ceny energii mają również duży wpływ na piekarzy. Gaz i prąd, które piekarze wykorzystują do obsługi swoich piecy, stały się znacznie droższe, a w związku z wysokimi cenami na stacjach benzynowych, drożeje również koszt samochodu.

Samo to już powoduje wzrost cen wypieków. Na przykład w Berlinie z 30 do 33 centów, w Münsterland z 40 do 45 centów. Nawet w przypadku białego chleba (plus 5%) i tostów (plus 10%) ceny już wzrosły w porównaniu z 2020 r. – a końca jak na razie nie widać.

Konsekwencją tego jest ostrzeżenie wydane przez „Bäckerzeitung”, które prawdopodobnie zszokuje wielu ludzi: gdyby firmy przerzuciły wszystkie koszty, które obecnie ponoszą, na konsumentów, bułki „wkrótce musiałyby kosztować znacznie więcej niż jedno euro”. Wiele firm wciąż też odczuwa skutki pandemii koronawirusa – w połączeniu z obecnym wzrostem cen surowców i energii, egzystencja wielu piekarzy jest zagrożona.

Źródło: www.focus.de

W negocjacjach zbiorowych między pracodawcami a IG Bau przez wiele miesięcy panował ogromny kryzys. Kwestią sporną było odszkodowanie za długie dojazdy. Teraz w końcu udało się uzgodnić kompromis.

Więcej pieniędzy i premie

Około 890.000 pracowników budowlanych w Niemczech dostanie więcej pieniędzy. Ponadto otrzymają premię z tytułu koronawirusa w wysokości 500 euro na zachodzie i 220 euro na wschodzie za miesiące od lipca do października 2021 r. Zostało to ogłoszone przez związek przemysłowy Bauen-Agrar-Umwelt (IG BAU), Główne Stowarzyszenie Niemieckiego Przemysłu Budowlanego i Centralne Stowarzyszenie Niemieckiego Przemysłu Budowlanego. Strony układu zbiorowego pracy potrzebowały pięciu rund negocjacji i dwóch rund arbitrażowych, aby osiągnąć porozumienie – pierwsza runda negocjacji odbyła się w maju.

Pakiet taryfowy przewiduje podwyżki płac dla pracowników w trzech krokach. Od 1 listopada 2021 r. dochody na zachodzie wzrosną o 2%, a na wschodzie o 3%. 1 kwietnia 2022 r. nastąpi dalszy wzrost płac – o 2,2% (wschód: 2,8%), a 1 kwietnia 2023 r. o kolejne 2% (wschód: 2,7%). Ponadto pracownicy na zachodzie otrzymają jednorazowe wypłaty w wysokości 400 euro od 1 kwietnia 2022 r. i 450 euro od 1 kwietnia 2023 r. Uzgodniono też stopniowy wzrost wynagrodzeń otrzymywanych przez osoby przyuczające się do zawodu.

Odszkodowanie za długie dojazdy

Umowa przewiduje również rekompensatę za często długie podróże, które pracownicy muszą odbyć na plac budowy, w ramach regulacji ryczałtowej. IG Bau uczyniła tak zwany dodatek za czas podróży warunkiem zawarcia układu zbiorowego i zażądała wypłaty odszkodowania w zależności od indywidualnych dojazdów. Pracodawcy początkowo nie chcieli o tym rozmawiać.

Ponadto w nowej umowie zapisano, że w 2026 r. musi zostać osiągnięte 100-procentowe wyrównanie dochodów zachodnich i wschodnich oraz wynagrodzeń otrzymywanych przez osoby przyuczające się do zawodu. Jednak każda firma we wschodniej strefie płac może również wcześniej ustalić dla swoich pracowników korektę wschód-zachód za pomocą wewnętrznego układu zbiorowego.

„Możemy żyć z tym kompromisem”

Prezes IG-BAU Robert Feiger powiedział: „Nasze wyobrażenia odnośnie bardziej sprawiedliwych płac dla pracowników sięgały zdecydowanie wyżej, ale możemy żyć z tym kompromisem”. Z pomocą arbitra udało się „w ostatniej chwili uniknąć strajku”. Teraz droga do realizacji projektów budowlanych jest otwarta: każdego roku w Niemczech trzeba wybudować około 400.000 mieszkań; księgi zamówień firm budowlanych są pełne.

Główny negocjator pracodawców i wiceprezes Centralnego Związku Niemieckiego Przemysłu Budowlanego Uwe Nostitz powiedział: „Mieliśmy długie i trudne negocjacje ze skomplikowanymi, często nowymi tematami”. Wiceprezes branży budowlanej Jutta Beeke dodała: „Udało nam się wynegocjować kompleksowy pakiet i osiągnąć wynik, który może zapewnić bezpieczeństwo planowania w firmie przez długi czas”. Umowa zbiorowa obowiązuje przez 33 miesiące.

Federalna Komisja Taryfowa IG BAU musi w najbliższych dniach podjąć ostateczną decyzję o akceptacji wynegocjowanego dokumentu. Komitety stowarzyszeń pracodawców również muszą się tym odpowiednio zająć. Poprzedni układ zbiorowy wygasł w czerwcu.

Źródło: www.tagesschau.de

Rosnące ceny energii i wysoka inflacja podsycają dyskusje na temat wsparcia dla osób o niskich dochodach. Podczas gdy przewodniczący niemieckiego związku zawodowego ver.di opowiada się za podniesieniem wynagrodzeń, lider SPD Norbert Walter-Borjans ostrzega przed „nieodpowiedzialnym sianiem paniki”.

ver.di żada odczuwalnego realnego wzrostu wynagrodzeń

Ze względu na wysoką inflację, Frank Werneke, przewodniczący związku zawodowego Vereinte Dienstleistungsgewerkschaft (w skrócie ver.di; pol. Zjednoczony Związek Zawodowy dla Sektora Usług), domaga się „wyraźnie odczuwalnego realnego wzrostu płac”. Jego zdaniem jest on niezbędny pracownikom i ich rodzinom w sytuacji takiego wzrostu cen m.in. żywności, energii i benzyny, który dotkliwie odczuwają przede wszystkim ludzie o niskich i średnich dochodach.

Tymczasem lider SPD Norbert Walter-Borjans przestrzegł przed sianiem paniki. Uważa, że jest to po prostu przejaw nieodpowiedzialności. Podkreślił, że rok temu na skutek pandemii koronawirusa ceny energii bardzo mocno spadły, więc teraz wzrost wydaje się tym bardziej gwałtowny. Dodatkowo przestały już obowiązywać obniżone stawki VAT. Nie dziwi więc poczucie dezorientacji, nawet jeśli tak naprawdę średni wzrost cen jest znacznie niższy, stwierdził Walter-Borjans.

Niemiecki rząd oczekuje spadku inflacji na początku 2022 roku

Carsten Linnemann, zastępca przewodniczącego frakcji CDU, nie zgadza się z politykiem SPD. „Niebezpieczeństwo utrzymywania się inflacji na poziomie znacznie przekraczającym dwa procent jest wysokie. To uderzy w gospodarstwa domowe w Niemczech z pełną siłą” – powiedział Linnemann w rozmowie z RND. Zwrócił też uwagę na negatywne konsekwencje tego stanu rzeczy dla osób oszczędzających, zwłaszcza w obliczu niskich stóp procentowych.

Obecny poziom inflacji w Niemczech wynoszący 4,1 procent jest najwyższy od 1993 roku, głównie ze względu na znaczny wzrost cen energii. Wynika on między innymi z wyższych cen uprawnień do emisji dwutlenku węgla oraz uchwalonej przed rokiem tymczasowej obniżki podatku VAT. Ministerstwo Gospodarki Niemiec prognozuje, że już na początku przyszłego roku inflacja powinna wyraźnie się obniżyć.

Źródło: www.welt.de

Niemiecki minister zdrowia popiera żądania płacowe pracowników opieki. Jens Spahn powiedział w środę rozpoczynając Deutscher Pflegetag 2021 w Berlinie, że obecnie płaca minimalna dla wykwalifikowanych pracowników opieki wynosi w Niemczech 2.700 euro. Spahn opowiedział się za jej podniesieniem do około 3.000 euro. Poparł również żądania Niemieckiej Rady Pracowników Opieki dotyczące podniesienia wynagrodzenia w tym sektorze do 4.000 euro miesięcznie.

Braki kadrowe kartą przetargową

Jednocześnie jednak polityk CDU wyraźnie zaznaczył, że kwestia wynagrodzeń wymaga negocjacji układów zbiorowych pracy. Nie leży to w gestii polityków. Spahn wezwał personel pielęgniarski do połączenia sił w celu przeforsowania swoich żądań. Na ich korzyść przemawia jego zdaniem to, że sektor ten cierpi na braki kadrowe. Minister zdrowia dodał, że pracownicy opieki muszą zadbać o swoje interesy.

Jens Spahn powiedział też, że choć udało się zatrzymać tendencję spadkową jeśli chodzi o zatrudnienie w branży opieki, to nieprędko uda się zwiększyć liczbę personelu. Jego zdaniem proces ten może potrwać co najmniej dziesięć lat.

Christine Vogler: do 2030 r. liczba osób wymagających opieki wzrośnie w Niemczech do 5,1 mln

Przewodnicząca Niemieckiej Rady Pielęgniarek Christine Vogler mówiła o tym, że nawet po wielu latach pracy zawodowej pielęgniarki zarabiają często mniej niż 4.000 euro miesięcznie. Wynagrodzenia pracowników opieki stawiających pierwsze kroki w zawodzie wynoszą około 2.400 euro. Vogler wezwała przyszły rząd federalny do tego, aby problemy związane z branżą opieki stały się jednym z jego głównych kierunków działań. Jak stwierdziła, kluczową kwestią jest m.in. to, jak sfinansować rosnące wydatki: „Nie będziemy w stanie sprostać tym wyzwaniom bez zmian w systemie opieki zdrowotnej”.

Według Vogler, do 2030 r. liczba osób wymagających opieki wzrośnie w Niemczech o kolejny milion, do 5,1 mln. Jeśli nie zostaną podjęte żadne działania w związku z niedoborem personelu, zabraknie 500.000 pielęgniarek w domach opieki dla osób starszych i w szpitalach; już dziś brakuje 200.000.

Źródło: www.welt.de