Czy to w biurze domowym, czy w zakładzie pracy: Wasz czas pracy nie rozpoczyna się dopiero w momencie, gdy zaczynacie pisać na klawiaturze lub pojawiacie się na rozmowie wideo. Oto jak to wygląda na gruncie niemieckiego prawa pracy.
Słowem kluczowym jest „Rüstzeit”
Już dobrą chwilę temu pojawiliście się w biurze, ale komputer długo się uruchamia? Pewnie niejeden z pracowników czekając na to, aż będzie mógł rozpocząć właściwą pracę, zadał sobie pytanie: od kiedy tak naprawdę liczy się czas pracy?
„W momencie naciśnięcia przycisku start” – wyjaśnia Peter Meyer, berliński prawnik specjalizujący się w prawie pracy. „Słowem kluczowym jest tutaj: Rüstzeit.” Rozumie się przez to czas, który jest niezbędny do przygotowania się do określonej pracy i który generalnie wlicza się do czasu pracy.
Czas potrzebny na przebranie się w strój roboczy również jest czasem pracy
„Jeśli, na przykład, pracownik zatrudniony w stalowni musi założyć odzież ognioodporną, to czas potrzebny na jej zmianę jest oczywiście także wliczany do czasu pracy” – tłumaczy Meyer. W końcu pracownicy zakładają odzież roboczą w interesie swojego pracodawcy.
„To samo dotyczy uruchamiania komputera”. Niezależnie od tego, jak długo to trwa i czy ktoś pracuje w domu, czy w biurze.
Możliwe jest określenie standardowego czasu przygotowania do pracy
Jeśli początek czasu pracy jest rejestrowany poprzez zalogowanie się do programu komputerowego, wówczas możliwa jest regulacja, w której pracodawcy zakładają, na przykład, „standardowy czas przygotowania do pracy wynoszący, powiedzmy, dwie lub trzy minuty na uruchomienie komputera” – mówi Meyer. Jest on następnie dodawany do zarejestrowanego czasu pracy.
A tak na marginesie, jeśli dzień pracy nie rozpoczyna się ani przed laptopem w firmie, ani w biurze domowym, ale na przykład u klienta, do którego trzeba dość daleko dojechać, czas podróży może być częściowo również zaliczony do czasu pracy: „Jeśli trwa to dłużej niż przyjazd do biura, różnica jest także czasem pracy” – wyjaśnia Meyer.
Źródło: www.bz-berlin.de
