Recepty, chodzik czy rehabilitacja: pacjenci po opuszczeniu szpitala, wymagają często dalszej opieki, leków czy leczenia rekonwalescencyjnego. W niektórych przypadkach konieczna jest stacjonarna rehabilitacja. Te dalsze działania nadzoruje szpital. Jednak w praktyce nie funkcjonuje to tak, jak powinno. Od października 2017 istnieje coś takiego, jak umowa ramowa pomiędzy szpitalami, kasami chorych i lekarzami, która dokładnie reguluje, jakie zadania przejmuje szpital w ramach tzw. leczenia rekonwalescencyjnego. Pacjenci nie muszą już np. iść do swojego lekarza rodzinnego po receptę, tylko mogą zrealizować receptę wystawioną bezpośrednio w szpitalu w dowolnej aptece.
Poniżej znajdziecie najważniejsze obowiązki szpitali w Niemczech w zakresie opieki nad rekonwalescentami:
Informacje wstępne i zgoda
Niemieckie szpitale są zobowiązane poinformować pacjentów pisemnie o planie leczenia i dalszych wskazaniach. Pacjenci muszą wyrazić zgodę (również pisemnie) na leczenie ambulatoryjne i przekazanie w tym celu danych osobowych. Taką zgodę można w każdej chwili cofnąć. Dotyczy to także zgody częściowej – jeśli ktoś wyraził np. zgodę tylko na przekazanie swoich danych kasom chorych, a innym placówkom już nie. Jednak ewentualne zmiany mogą doprowadzić do tego, że w sytuacji wymagającej pomocy, ta pomoc nadejdzie z opóźnieniem.
Przebieg leczenia poszpitalnego w Niemczech
Leczenie rekonwalescencyjne po wypisie ze szpitala powinno się rozpocząć jak najszybciej. W tym celu lekarz prowadzący (ew. z pielęgniarką, jeśli to konieczne) musi przekazać pracownikowi pomocy socjalnej oraz aptekarzowi dokładne zapotrzebowanie pacjenta na leki i opiekę oraz wpisać to do planu leczenia poszpitalnego. W odpowiednim czasie, jeszcze przed wypisem, szpital musi poinformować odpowiedzialnego lekarza oraz służbę pielęgniarską na temat koniecznych dalszych działań i jeśli to możliwe zacząć ustalać konkretne terminy (np. badań, wizyt itd.). Jeśli dochodzą do tego dodatkowe świadczenia, które muszą zostać zaakceptowane przez kasę chorych, wtedy w razie potrzeby szpital służy pomocą przy wypełnianiu dokumentów i kierowaniu ich dalej do odpowiednich jednostek. Kasy chorych sprawdzają wnioski, doradzają pacjentom i nawiązują kontakt z dostawcami usług, np. z oddziałami sanitarnymi. Pacjenci sami mogą wyszukać sobie lekarzy, pielęgniarzy, fizjoterapeutów czy aptekarzy. Tej wolności wyboru nie można ograniczyć wspomnianym wcześniej dokumentem zawierającym plan dalszego leczenia.
Świadczenia
W dniu wyjścia ze szpitala pacjenci otrzymują wypis. W nim znajdują się wszystkie istotne informacje, takie jak: dane osobowe, diagnoza, orzeczenie lekarskie, nazwisko lekarza prowadzącego i kontakt do niego w razie pytań, zalecenia dotyczące dalszego leczenia i informacje na temat przyjmowanych leków. Znajduje się tam też spis placówek zajmujących się leczeniem rekonwalescencyjnym. Dodatkowo jest też plan przyjmowania leków. Pacjenci otrzymują przy wypisie wszelkie zalecenia, które będą im potem potrzebne w dalszym leczeniu. Szpitale mogą wypisać lekarstwa bądź inne środki lecznicze czy zaświadczenia o niezdolności do pracy tylko na siedem dni. Dalsze kroki podejmuje już lekarz, który przejmuje pacjenta i zajmuje się jego leczeniem poszpitalnym.
Co zrobić w przypadku problemów?
Jeśli macie wątpliwości co do Waszego dalszego planu leczenia, możecie się zwrócić do Waszego lekarza prowadzącego w szpitalu albo do tamtejszej opieki socjalnej. Ewentualne problemy można zgłaszać w szpitalnym punkcie przyjmującym zażalenia albo u odpowiedzialnego rzecznika praw pacjenta. Dane kontaktowe znajdziecie w sprawozdaniach jakościowych szpitali i online na portalu Fundacji Bertelsmanna „Weisse Liste”.
