Jeżdżąc po Niemczech, widzimy czasem poruszające się po drogach pojazdy z innymi tablicami rejestracyjnymi, mającymi „H” na końcu ciągu literowo-cyfrowego. Co to oznacza? Litera H jest skrótem od niemieckiego przymiotnika „historisch”, czyli historyczny. Tablice takie są wydawane dla zabytkowych lub historycznych samochodów oraz innych pojazdów mechanicznych, zwanych także potocznie oldtimerami.
Żółte tablice w Niemczech – Kiedy samochód jest traktowany w Niemczech jako zabytkowy albo historyczny?
Zaklasyfikowanie pojazdu jako zabytkowego nie dzieje się automatycznie, a sam wiek, data produkcji i data pierwszej rejestracji pojazdu są wprawdzie warunkami koniecznymi, aczkolwiek nie są one kryteriami wystarczającymi.
Aby pojazd mógł zostać uznany w Niemczech za oldtimera, musi spełnić następujące wymagania:
• Został on po razu pierwszy zarejestrowany (dopuszczony do ruchu drogowego) przynajmniej przed 30 laty
• Jego stan techniczny musi odpowiadać stanowi oryginalnemu
• Dopuszczalne są wyłącznie typowe modyfikacje przy użyciu części oryginalnych (tuning pojazdu jest kryterium wykluczającym)
• Pojazd musi być w dobrym, zadbanym stanie i nie powinien mieć wad lub śladów użytkowania
• Pojazd musi przejść badania techniczne (tzw. TÜV) i zostać dopuszczony do ruchu drogowego
• Pojazd musi uzyskać opinię biegłego rzeczoznawcy w myśl §23 StVZO
Ekspertyza rzeczoznawcy w celu uznania samochodu jako zabytkowy
W myśl §23 niemieckiego Prawa o Ruchu Drogowych (Straßenverkehrs-Zulassungs-Ordnung, czyli StVZO) do zaklasyfikowania pojazdu jako oldtimera konieczna jest opinia (z niemieckiego Gutachten) urzędowo uznanego biegłego, rzeczoznawcy, inspektora lub inżyniera ds. badań technicznych. W Niemczech ekspertyzy takie sporządzane są między innymi przez serwisy TÜV, DEKRA lub inne autoryzowane serwisy lokalne.
Jak przebiega taka analiza biegłego? Rzeczoznawca ocenia stan pojazdu w skali od 1 (makelloser Zustand – stan idealny) do 5 (restaurierungsbedürftiger Zustand – stan wymagający restauracji/naprawy) oraz dokonuje jego klasyfikacji jako „Original” (cały pojazd jest zachowany w stanie oryginalnym), „Authentisch” (pojazd lub jego elementy zostały naprawione/odrestaurowane zgodnie z oryginałem, czyli „originalgetreu”) lub „Nicht Authentisch” (pojazd został do tego stopnia zmodyfikowany, że nie odpowiada on stanowi oryginalnemu).
Co konkretnie sprawdza rzeczoznawca? W zależności od rodzaju pojazdu i oceny jego stanu biegły może poddać badaniu różne moduły (maksymalnie do 26). Głównie ocenie podlegają funkcjonalność pojazdu, rodzaj, ilość i jakość dokonanych modyfikacji, motor, napęd i elektryka pojazdu, karoseria i stan lakieru, koła, ogumienie, platforma i stan podwozia, wyposażenie wewnętrzne i dekoracje. Końcowa ocena całościowa stanu pojazdu jest notą ważoną wynikającą z ocen pojedynczych.
Jakie dokumenty są potrzebne do uzyskania status pojazdu historycznego?
Aby złożyć wniosek o uznanie pojazdu za historyczny konieczne są następujące dokumenty:
- ważny dowód osobisty lub paszport wraz z aktualnym zaświadczeniem o zameldowaniu,
- numer ubezpieczenia,
- karta pojazdu i dowód rejestracyjny lub dla nowszych pojazdów świadectwo rejestracji pojazdu cz. 1 i cz. 2,
- opinia rzeczoznawcy,
- zaświadczenie o aktualnych badaniach technicznych (tzw. TÜV) oraz dotychczasowe tablice rejestracyjne (jeżeli pojazd był dopuszczony do ruchu drogowego).
Ile kosztuje rejestracja oldtimera w Niemczech?
Samo zameldowanie w Wydziale Komunikacji (czyli z niemieckiego Zulassungsstelle) kosztuje 28 euro. Dla właścicieli pojazdów, którzy chcieliby mieć indywidualne tablice rejestracyjne, dochodzi dodatkowa opłata w wysokości 11 euro. Koszty ekspertyzy rzeczoznawcy to w przybliżeniu 100 euro (ale może być też więcej w zależności od pojazdu), badania techniczne to dodatkowe 70 euro, 20-30 euro trzeba zapłacić za wytłoczenie nowych tablic. Całość to ok. 240 euro. Pytanie, które nasuwa się w tym momencie, to czy warto? Czy uzyskanie statusu oldtimera ma wymierne korzyści?
A jednak warto! Oto korzyści posiadania w Niemczech oldtimera
Pojazd zakwalifikowany do ruchu drogowego jako oldtimer jest oficjalnie uznany za dobro kultury niemieckiej, a jego właściciel cieszy się nie tylko ulgami podatkowymi, lecz także wyjątkowo korzystnym ubezpieczeniem samochodowym. Nie musi on także przestrzegać restrykcyjnych wymogów związanych z normami ochrony środowiska. Przykładowo pojazdy z historycznymi tablicami rejestracyjnymi mogą bez ograniczeń poruszać się po miejskich strefach ekologicznych (Umweltzone), nie potrzebują ani katalizatora ani tzw. Zielonej Nalepki (grüne Plakette). Podatek od środków transportu jest płacony ryczałtowo i wynosi aktualnie 46,02 euro za historyczne motocykle i 194,73 euro za pozostałe pojazdy o statusie zabytkowym.
Które pojazdy są najczęściej rejestrowane jako zabytkowe w Niemczech?
Oto, które samochody są w Niemczech rejestrowane najczęściej jako oldtimery:
1. VW Käfer – ok. 27.000 sztuk
2. Mercedes-Benz W 123 – ok. 8.869 egzemplarzy
3. Mercedes-Benz SL, R107 – 8.048 pojazdów
4. Mercedes „Strich-Acht“ (w Polsce znany jako „przejściówka” albo „puchacz”) – ok. 7.145 sztuk
5. Porsche 911/912 ok. 6.489 pojazdów
6. Volkswagen Golf ok. 4.519 pojazdów
7. VW Bulli ok. 4.418 busów
8. Opel Kadett, ok. 4.280 pojazdów
Dwie trzecie samochodów z tablicami z literą H są oznaczone marką niemieckiego producenta. Drugą najsilniejszą grupą są zabytkowe samochody z Anglii, a w dalszej kolejności z Włoch. Tym samym Włosi doprowadzili do tego, że amerykańskie samochody zabytkowe spadły na czwarte miejsce, a spośród nich 12 899 egzemplarzy jest zarejestrowanych w Niemczech.
Liczba samochodów zabytkowych według marki:
1. Mercedes-Benz ok. 48.000
2. Volkswagen ok. 40.000
3. Opel ok. 12.000
4. Ford ok. 11.000
5. Porsche ok. 10.000