Kwestionariusze osobowe w Niemczech
W Niemczech rozróżniamy dwa rodzaje kwestionariuszy osobowych (niem. Personalfragebogen). Jednym z nich jest kwestionariusz osobowy, który wypełniają kandydaci do pracy na prośbę pracodawcy. Często nazywany jest on także kwestionariuszem rekrutacyjnym.
Kwestionariusz osobowy dla kandydatów
Dzięki temu kwestionariuszowi pracodawca może bardzo łatwo porównać między sobą wybrane informacje o kandydatach – w takiej formie i w takim zakresie, jak jest mu najwygodniej. Żądane informacje dotyczą zazwyczaj kwalifikacji i umiejętności kandydata – można je zatem też znaleźć w dokumentach aplikacyjnych. Podobnie jak podczas rozmowy rekrutacyjnej, kandydat nie musi odpowiadać w kwestionariuszu na nieodpowiednie pytania lub nie musi na nie odpowiadać zgodnie z prawdą.
Kwestionariusz osobowy dla zatrudnionych
Drugi rodzaj kwestionariusza, to ten, który wypełnia nowo zatrudniony pracownik w miejscu pracy. Zawiera on dane o pracowniku, takie jak: adres, data urodzenia, stan cywilny, numer ubezpieczenia, kasa chorych itd. Dane te potrzebne są do rejestracji pracownika.
Mimo, że oba kwestionariusze osobowe mają różne cele, to możliwe jest opracowanie ich w jednym dokumencie.
Kandydaci pytani są np. o ewentualne dodatkowe kwalifikacje, o poprzednich pracodawców lub czy aktualnie są w ciąży – to pytanie może być zasadne, jeśli wykonywana praca może mieć jakiś wpływ na ciążę.
Co z kwestionariuszem osoby, która nie została zatrudniona?
Jeśli dana osoba zostanie zatrudniona, wtedy kwestionariusz osobowy dla zatrudnionych zostaje dołączony do akt osobowych. Kwestionariusze kandydatów, którzy nie zostali zatrudnieni muszą oczywiście zostać zniszczone, zgodnie z przepisami o ochronie danych osobowych obowiązującymi w Niemczech – chyba, że kandydat wyraźnie zaznaczy, że prosi o zachowanie kwestionariusza do ewentualnego późniejszego wykorzystania w kolejnym procesie rekrutacyjnym.
