Czy prawa osób LGBTQIA+ powinny być wyraźnie uwzględnione w Ustawie Zasadniczej? Koalicja sygnalizacji świetlnej twierdzi, że tak, ale jest zależna od CDU/CSU w kwestii poprawki do konstytucji. CDU jest niechętna – przynajmniej częściowo.
Kierownictwo CDU uważa, że plan zapisania w Ustawie Zasadniczej zakazu dyskryminacji ze względu na tożsamość seksualną jest niepotrzebny. „Dotknięcie katalogu praw podstawowych, tj. serca naszej konstytucji, wymaga bardzo szczególnych powodów” – powiedział przewodniczący frakcji parlamentarnej CDU Thorsten Frei (CDU). Jest on zasadniczo sceptyczny.
„Nie widzę powodu, by zmieniać ustawę”
„Nie widzę jednak powodu, aby zmieniać ustawę zasadniczą. Ochrona przed dyskryminacją ze względu na orientację seksualną jest już realizowana w art. 3”, powiedział Redaktionsnetzwerk Deutschland (RND).
Według Frei, Ustawa Zasadnicza, Europejska Komisja Praw Człowieka, Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej i ogólna ustawa o równym traktowaniu już zakazują dyskryminacji ze względu na tożsamość seksualną.
Grönemeyer wezwał do zmiany Ustawy Zasadniczej
Artykuł 3 ust. 1 Ustawy Zasadniczej stanowi obecnie: „Wszyscy ludzie są równi wobec prawa”. W ustępie 3:
„Nikt nie może być dyskryminowany lub faworyzowany ze względu na płeć, pochodzenie, rasę, język, wyznanie, poglądy religijne lub polityczne”.
W weekend setki tysięcy osób demonstrowało w Berlinie z okazji Christopher Street Day (CSD) na rzecz większych praw dla osób LGBTQIA+. Podczas wiecu w Berlinie piosenkarz Herbert Grönemeyer wezwał do zmiany art. 3 w celu dodania, że „nikt nie może być pokrzywdzony ze względu na swoją płeć lub tożsamość seksualną”.
Co oznaczają słowa „LGBTQIA+” i „queer”?
Termin LGBTQIA+ oznacza „lesbijki, gejów, osoby biseksualne, transpłciowe, queer, osoby interseksualne i aseksualne”. „+” oznacza wszystkie inne tożsamości. „Queer” jest często używane jako termin zbiorowy dla osób, które wykraczają poza normy heteronormatywne i cis.
Brak konsensusu w CDU
Zakotwiczenie tożsamości seksualnej jako kryterium dyskryminacji w niemieckiej konstytucji jest również projektem w umowie rządu koalicyjnego. Jest to trudne do wdrożenia: do zmiany Ustawy Zasadniczej wymagana jest większość dwóch trzecich głosów w Bundestagu i Bundesracie.
Niektóre rządy stanowe kierowane przez CDU, takie jak Berlin, zasygnalizowały nawet swoje poparcie dla tego projektu. Na przykład rząd Kaia Wegnera w Berlinie ogłosił już inicjatywę Bundesratu dotyczącą zmiany art. 3 w 2023 roku. W swoim przemówieniu otwierającym zeszłoroczną CSD powiedział, według Tagesspiegel:
„Chcemy zmienić artykuł 3 ustawy zasadniczej. Tożsamość seksualna musi być w nim uwzględniona. To moja obietnica.”
Z punktu widzenia organizatorów CSD od tego czasu nie wydarzyło się wystarczająco dużo. Dlatego też Wegner nie wygłosił w tym roku przemówienia inauguracyjnego, jak ma to w zwyczaju rządzący burmistrz.
Paragraf 175 został zniesiony dopiero w latach 90-tych.
Federacja Lesbijek i Gejów (LSVD) wielokrotnie podkreślała, że w 1949 r. homoseksualiści i biseksualiści byli jedyną grupą ofiar narodowych socjalistów, która celowo nie została uwzględniona w art. 3.3.
W rezultacie na przykład mężczyźni w związku z osobą tej samej płci w demokratycznych powojennych Niemczech nadal podlegali prześladowaniom na mocy paragrafu 175 niemieckiego kodeksu karnego, który został ostatecznie zniesiony dopiero w 1994 roku.
źródło: zdf.de
Wróble mają takie małe Główki a Mózgi ale Para to jest Pan Wróbel i Pani Wróblowa