Dane z Hamburga ujawniają ogromną skalę naruszeń przepisów migracyjnych przy jednocześnie niemal całkowitej bezkarności sprawców
W Hamburgu odnotowuje się tysiące przypadków łamania przepisów dotyczących pobytu i prawa azylowego, jednak tylko nieliczne kończą się procesem sądowym. Z danych, do których dotarł dziennik „Bild”, wynika, że w 2024 roku prokuratura wszczęła blisko 10 000 postępowań dotyczących naruszeń ustawy o pobycie, prawa azylowego oraz ustawy o swobodzie przemieszczania się w UE. Pomimo tej wysokiej liczby, jedynie w 7 przypadkach wniesiono akt oskarżenia.
Tysiące spraw – niemal żadnych konsekwencji
Jak wynika z odpowiedzi hamburskiego Senatu na interpelację CDU, w 2024 roku policja 9523 razy zarejestrowała przypadki złamania przepisów pobytowych i azylowych. Funkcjonariusze sporządzili pełną dokumentację i przekazali sprawy do prokuratury. Spośród 8803 zakończonych postępowań, jedynie 0,08 procenta trafiło do sądu.
Większość spraw – dokładnie 3843 – została umorzona z powodu tzw. znikomej szkodliwości czynu. Oznacza to, że choć doszło do naruszenia prawa, prokuratura uznała wymierzenie kary za nieproporcjonalne lub uznała, że nie leży to w interesie publicznym.
Tymczasem niemieckie przepisy przewidują za takie wykroczenia grzywnę lub karę pozbawienia wolności do roku, a w przypadkach szczególnie poważnych nawet do trzech lat.
Rzadko orzekane kary i masowe umorzenia
Z danych wynika, że nawet kary finansowe nakładane są wyjątkowo rzadko. W 2024 roku tylko w 43 sprawach złożono wnioski o wydanie nakazu karnego.
W 803 przypadkach postępowania musiały zostać umorzone, ponieważ podejrzani zniknęli lub zeszli do podziemia. W 770 sprawach nie udało się zebrać wystarczających dowodów do postawienia zarzutów.
Skala umorzeń w zestawieniu z przepisami przewidującymi realne sankcje karne pokazuje, jak rzadko dochodzi do faktycznego pociągnięcia sprawców do odpowiedzialności.
2025 rok: jeszcze więcej spraw, jeszcze mniej oskarżeń
Sytuacja w 2025 roku pokazuje pogłębiający się problem. Już w pierwszym półroczu wszczęto 7915 nowych postępowań, czyli niemal tyle, ile w całym poprzednim roku. Do końca czerwca zakończono 5412 spraw, ale zaledwie dwie z nich zakończyły się wniesieniem aktu oskarżenia. To oznacza jeszcze niższy odsetek postępowań trafiających przed sąd – zaledwie 0,04 procenta.
Krytyka polityków i policjantów
Richard Seelmaecker, ekspert ds. wymiaru sprawiedliwości hamburskiej frakcji CDU, nie kryje oburzenia:
„To jest zielone światło dla sprawców i policzek wymierzony policjantom, którzy codziennie na ulicach wykonują swoją pracę, wszczynając nowe postępowania. Przy takich wynikach można odnieść wrażenie, że pracują do kosza na śmieci.”
Jego zdaniem obecna praktyka podważa autorytet państwa prawa i zniechęca funkcjonariuszy do dalszego egzekwowania przepisów migracyjnych.
System pod presją
Wysoki odsetek umorzeń i minimalna liczba aktów oskarżenia pokazują ogromną dysproporcję między liczbą wykrytych przestępstw a liczbą spraw, które trafiają przed sąd. Przy rosnącej liczbie nielegalnych przekroczeń granicy i naruszeń prawa pobytowego system wymiaru sprawiedliwości stoi przed poważnym wyzwaniem.
Hamburg stał się przykładem tego, jak rozbieżność między przepisami a praktyką może prowadzić do de facto bezkarności dużej grupy sprawców.
źródło: bild.de
