Minister Spraw Wewnętrznych Turyngii oskarża AfD o szpiegostwo na rzecz Rosji — „może to mieć znamiona zdrady”

Kontrowersyjne wypowiedzi w „Handelsblatt”

Szef MSW Turyngii, Georg Maier (SPD), w wywiadzie dla dziennika „Handelsblatt” postawił poważne zarzuty wobec Alternatywy dla Niemiec (AfD). Maier stwierdził, że istnieją przesłanki, iż posłowie tej partii wykorzystują swoje uprawnienia parlamentarne do zdobywania informacji o krytycznej infrastrukturze kraju — i sugeruje, że w niektórych przypadkach działania te mogą służyć interesom obcego państwa, w szczególności Rosji.

„Obserwujemy od jakiegoś czasu z rosnącym niepokojem, że AfD nadużywa prawa do zadawania pytań parlamentarnych, aby szczegółowo sprawdzać naszą infrastrukturę krytyczną” — powiedział Maier. Według ministra podobne pytania pojawiają się nie tylko na szczeblu landowym, lecz także federalnym.

Konkretne obszary zainteresowania — propozycja, że to „lista Kremla”

Maier podał, że w samej Turyngii w ciągu ostatnich 12 miesięcy odnotowano 47 zapytań parlamentarnych AfD o rosnącej intensywności i szczegółowości. Zdaniem ministra partia wykazuje szczególne zainteresowanie:

• infrastrukturą komunikacyjną (drogi, mosty),
• zaopatrzeniem w wodę,
• cyfrową infrastrukturą i sieciami energetycznymi,
• sprzętem i systemami służb porządkowych, w tym rozwiązaniami do wykrywania i neutralizacji dronów,
• wyposażeniem ochrony ludności, systemami ochrony zdrowia oraz działaniami związanymi z obecnością Bundeswehry.

Maier zasugerował, że część tych zapytań mogła odpowiadać „liście zadań” przekazanej z zewnątrz: „Powstaje wrażenie, że AfD realizuje w swoich zapytaniach zlecenia Kremla” — powiedział.

Reakcje AfD i polityczny spór

AfD ostro odrzuca oskarżenia. Bernd Baumann, pierwszy parlamentarno-organizacyjny sekretarz frakcji AfD w Bundestagu, nazwał zarzuty „absurdalnymi” i oskarżył rządzących o hipokryzję. Według niego to zaniedbania dotychczasowych rządów doprowadziły do słabej kondycji infrastruktury, a interpelacje AfD jedynie ujawniają te braki w interesie obywateli.

Maier poszedł jednak dalej, mówiąc o „licznych” kontaktach polityków AfD z autorytarnymi państwami i o podejrzeniu, że w tych powiązaniach mogą przeciekać informacje istotne dla bezpieczeństwa.

W efekcie minister wezwał do uwzględnienia „aspektu zdrady stanu” (landesverräterischer Aspekt) przy rozważaniu ewentualnych kroków prawnych wobec partii. W Niemczech temat ewentualnego zakazu partii politycznej jest sprawą niezwykle poważną i wymaga podstawy prawnej oraz dowodów wskazujących na działalność godzącą w konstytucyjny porządek państwa.

Co oznacza to w praktyce?

Jeśli zarzuty dotyczące wykraczania poza uprawnienia parlamentarzystów i przekazywania informacji państwom trzecim znajdą potwierdzenie, pojawiają się dwie główne konsekwencje:

1. Postępowania wyjaśniające i ewentualne postępowania karne wobec konkretnych osób — w sytuacji, gdy doszło do przekazywania informacji niejawnych lub działań sprzecznych z prawem.
2. Debata polityczna o ograniczeniu roli przedstawicieli partii w dostępie do informacji wrażliwych oraz o zasadach stosowania prawa do interpelacji parlamentarnych, tak aby nie zagrażały bezpieczeństwu.

Tego typu rekomendacje i działania wymagałyby ścisłej współpracy służb bezpieczeństwa, prokuratury i prawników konstytucyjnych.

Reakcje opinii publicznej i możliwe dalsze kroki

Oskarżenia wywołały natychmiastową reakcję polityczną i medialną. Zwolennicy ostrożności w kwestiach bezpieczeństwa popierają stanowisko Maiera i wskazują na konieczność dokładnego sprawdzenia powiązań i motywacji opozycyjnych parlamentarzystów. Krytycy zaś ostrzegają przed upraszczaniem politycznego sporu i formułowaniem daleko idących wniosków bez niezbitych dowodów.

Maier wzywa, by przy procedurach związanych z możliwością zakazu partii wzmocnić akcent na ewentualny „landesverräterischen” wymiar działań — czyli na działalność zagrażającą państwu od wewnątrz. W praktyce oznaczałoby to, że przy ocenie, czy dana formacja powinna zostać zdelegalizowana, analizowany byłby nie tylko katalog wartości konstytucyjnych, lecz także, czy działalność tej partii mogła prowadzić do świadczenia usług lub przekazywania informacji na rzecz państw obcych.

Co mówią prawnicy i eksperci?

Specjaliści od prawa konstytucyjnego przypominają, że zakaz partii jest środkiem ostatecznym. Wymaga on nie tylko wykazania, że organizacja dąży do obalenia porządku konstytucyjnego, lecz także udowodnienia tego w postępowaniu przed Federalnym Trybunałem Konstytucyjnym. Podnoszą jednocześnie, że jeśli istnieją dowody na współpracę z obcym wywiadem lub przekazywanie danych wrażliwych, wówczas konsekwencje prawne i polityczne mogą być daleko idące.

Podsumowanie

Zarzuty Georga Maiera stawiają ponownie w centrum publicznej debaty temat wpływów obcych państw i granic prawa w działalności parlamentarnej. Jeśli śledztwa lub kontrole wykażą nieprawidłowości, sprawa może sięgnąć daleko — od postępowań karnych przeciwko pojedynczym działaczom po debatę o bezpieczeństwie instytucjonalnym i ewentualne kroki wobec partii. Na razie pozostaje jednak pytanie o dowody: publiczna dyskusja będzie się toczyć wokół tego, czy przedstawione przez ministra przesłanki są wystarczająco wiarygodne, by uzasadniać tak poważne zarzuty.

źródło: bild.de