Integracja w Niemczech: z badań wynika, że uchodźcy i osoby ubiegające się o azyl chcą większej pomocy

Niezależnie od tego, czy chodzi o naukę języka niemieckiego, dostęp do opieki zdrowotnej czy poszukiwanie pracy: większość uchodźców w Niemczech chciałaby większego wsparcia w integracji.

Badania nie pozostawiają złudzeń

Prawie wszystkie osoby ubiegające się o azyl i uznani uchodźcy twierdzą, że potrzebują większego wsparcia w celu integracji w Niemczech. Wynika to z badania przeprowadzonego przez Niemiecki Instytut Badań Gospodarczych (DIW). 98% z nich stwierdziło, że potrzebuje większej pomocy w co najmniej jednym z pięciu obszarów integracji, o które zostali zapytani.

Szczególnie brakuje wsparcia, jeśli chodzi o naukę języka niemieckiego. 91% respondentów chciałoby większej pomocy w tym zakresie. Według badania, 82% przyznaje, że brakuje pomocy w dostępie do opieki zdrowotnej. Zapytani o azyl i status uchodźcy, 69% stwierdziło, że potrzebuje większego wsparcia.

Ponad połowa (62%) wskazała na braki w zakresie wsparcia w poszukiwaniu pracy. Około jedna na dwie osoby (51%) chciałaby uzyskać więcej porad w zakresie dostępu do edukacji.

Kobiety raczej unikają rozmów na temat swoich doświadczeń związanych z ucieczką z ojczyzny

Prawie połowa ankietowanych (47,2%) nie chciała rozmawiać o swoich osobistych doświadczeniach podczas emigracji z kraju. Około jedna na cztery osoby szukające ochrony w Niemczech mówiła o przemocy i groźbach. Według DIW, kobiety częściej niż mężczyźni unikały odpowiedzi na pytania dotyczące ucieczki z kraju. Zapytani o konkretne negatywne doświadczenia, prawie 23% uchodźców stwierdziło, że zostali oszukani. Około 18% z nich zgłosiło, że byli fizycznie atakowani lub więzieni.

Z uchodźcami, którzy przybyli do Niemiec w latach 2013-2016, przeprowadzono wywiady na potrzeby badania w kilku turach ankietowych w latach 2016-2020.

Rząd postanawia ograniczyć usługi opieki zdrowotnej dla uchodźców

Po niedawnej decyzji o zmianie ustawy o świadczeniach dla osób ubiegających się o azyl, uchodźcy będą teraz mieli ograniczony dostęp do usług opieki zdrowotnej przez okres do trzech lat. Według DIW, decyzja ta nie ma wpływu na oszczędności w systemie opieki zdrowotnej. Reforma ma negatywne konsekwencje zarówno dla osób nią dotkniętych, jak i dla państwa. Późniejsze leczenie często wymaga bowiem większych kosztów.

Biorąc pod uwagę obciążenia administracyjne i związane z nimi koszty, DIW uważa, że sensowne byłoby wprowadzenie elektronicznej karty zdrowia dla uchodźców w całym kraju. Zgodnie z dostarczonymi informacjami, wprowadziły je do tej pory tylko Berlin, Brandenburgia, Brema, Hamburg, Turyngia i Szlezwik-Holsztyn.

Źródło: www.zeit.de