Co piąty mieszkaniec Niemiec zagrożony ubóstwem lub wykluczeniem społecznym

Około 17,7 mln osób w Niemczech, czyli mniej więcej tyle samo co w roku poprzednim, uważa się za zagrożone ubóstwem lub wykluczeniem społecznym. Wzrósł przy tym odsetek osób zmagających się z „poważną deprywacją materialną i społeczną”.

W porównaniu z rokiem 2022 dane statystyczne dotyczące zagrożenia ubóstwem lub wykluczeniem społecznym w Niemczech prawie się nie zmieniły

Więcej niż co piąty mieszkaniec Niemiec jest uznawany za osobę zagrożoną ubóstwem lub wykluczeniem społecznym. Jak podał w środę Federalny Urząd Statystyczny (niem. Statistisches Bundesamt), w ubiegłym roku problem ten dotyczył ponad 17,7 mln osób. Odpowiada to 21,2 proc. populacji Niemiec.

W porównaniu z rokiem 2022 liczby te pozostały prawie niezmienione. Wówczas około 17,5 mln osób, czyli 21,1 proc. społeczeństwa, uznano za zagrożone ubóstwem lub wykluczeniem społecznym.

Definicja wskaźnika zagrożenia ubóstwem lub wykluczeniem społecznym

W Unii Europejskiej przyjmuje się, że dana osoba jest zagrożona ubóstwem lub wykluczeniem społecznym, jeśli spełniony jest co najmniej jeden z trzech poniższych warunków:

1) jej dochód znajduje się poniżej progu zagrożenia ubóstwem,

2) gospodarstwo domowe, w którym mieszka, boryka się z poważną deprywacją materialną i społeczną lub

3) żyje w gospodarstwie domowym o bardzo niskiej intensywności pracy. Wskaźnik ten odzwierciedla, ile pracowali wszyscy członkowie gospodarstwa domowego w wieku produkcyjnym w porównaniu z ich pełnym potencjałem.

Za zagrożone ubóstwem uważa się osoby żyjące w gospodarstwach domowych, których dochód do dyspozycji jest niższy od granicy ubóstwa ustalonej na poziomie 60 proc. mediany dochodu w danym kraju

W ubiegłym roku około jedna na siedem osób była zagrożona ubóstwem – nieco poniżej dwunastu milionów mieszkańców Niemiec, co odpowiadało 14,3 proc. populacji. W 2022 r. odsetek ten był wyższy i wynosił 14,8 proc. Za zagrożone ubóstwem uważa się osoby żyjące w gospodarstwach domowych, których dochód do dyspozycji jest niższy od granicy ubóstwa ustalonej na poziomie 60 proc. mediany dochodu w danym kraju. W 2023 r. ta wartość progowa dla osoby samotnej mieszkającej w Niemczech wynosiła 1.310 euro miesięcznie – chodzi o kwotę netto, czyli po odliczeniu podatków i składek na ubezpieczenie społeczne. Dla dwóch osób dorosłych z dwójką dzieci w wieku poniżej 14 lat wynosiła ona 2.751 euro miesięcznie.

6,9 proc. społeczeństwa, czyli 5,7 mln osób, było dotkniętych poważną deprywacją materialną i społeczną (w 2022 r.: 6,2 proc.). „Oznacza to, że z powodu niewystarczających środków finansowych ich warunki życia były znacznie ograniczone” – wyjaśnili statystycy.

9,8 proc. populacji w wieku poniżej 65 lat żyło w gospodarstwie domowym o bardzo niskim udziale w rynku pracy

Na przykład osoby te nie były w stanie opłacić czynszu, rat kredytu hipotecznego lub rachunków za media, sfinansować tygodniowych wakacji, wymienić zniszczonych mebli lub wyjść raz w miesiącu z przyjaciółmi lub rodziną do pubu lub restauracji.

9,8 proc. populacji w wieku poniżej 65 lat, czyli 6,2 mln osób, żyło w gospodarstwie domowym o bardzo niskim udziale w rynku pracy (w 2022 r: również 9,8 proc.). „Oznacza to, że członkowie gospodarstwa domowego byli bardzo mało aktywni na rynku pracy lub w ogóle nie byli na nim obecni” – tłumaczy Federalny Urząd Statystyczny. Dzieje się tak na przykład wtedy, gdy w gospodarstwie domowym, w którym żyją dwie osoby należące do grupy wiekowej 18-64 lat, jedna osoba w ogóle nie pracowała, a druga była zatrudniona tylko przez cztery z dwunastu miesięcy.

Źródło: www.welt.de