Hydraulicy, malarze i płytkarze często wykonują prace w domu przez wiele godzin, a nawet dni. Wprawdzie wystawiają potem rachunki za swoje usługi, ale czy mimo to wypada dać im dodatkowy napiwek? A może w Niemczech jest to niedozwolone?
Czy w Niemczech można dać napiwek rzemieślnikom?
Tak, klienci w Niemczech mogą dawać napiwki rzemieślnikom. Najlepiej wręczać je pracownikom w gotówce po zakończeniu przez nich pracy.
Jaka wysokość napiwku jest odpowiednia?
Wysokość napiwku jest kwestią indywidualną i powinna być obliczana na podstawie różnych czynników. Powinna wynikać z nakładu pracy i jej rezultatów. Za odpowiednią kwotę uznaje się jednak od pięciu do dziesięciu euro na osobę za dwie godziny pracy. W przypadku usług związanych z gastronomią, fryzjerstwem lub zabiegami kosmetycznymi napiwek oblicza się procentowo. W tym przypadku przyjmuje się, że powinno to być od siedmiu do dziesięciu procent kwoty na rachunku.
Czy napiwki podlegają opodatkowaniu?
Zasadniczo zatrudnieni rzemieślnicy (pracownicy najemni) nie muszą płacić podatku od napiwków zgodnie z § 3 nr 51 niemieckiej ustawy o podatku dochodowym (niem. Einkommenssteuergesetz, EStG), jeżeli są one przekazywane pracownikowi przez osoby trzecie dobrowolnie, jako dodatek do kwoty należnej za wykonanie pracy, a pracownik nie może wysuwać w stosunku do klienta żadnych roszczeń z tego tytułu.
Jednakże, jeśli usługodawca jest samozatrudniony, musi zapłacić zarówno podatek dochodowy, jak i podatek VAT od otrzymanego napiwku.
Uwaga na wyjątki
Warto mieć na uwadze to, że w niektórych branżach napiwek bywa obliczany z góry i uwzględniany na rachunku. Przykładem może być tzw. Metergeld, napiwek dla firm zajmujących się transportem mebli lub Bedienpauschale, opłata za obsługę w branży gastronomicznej. A zatem nie zawsze jest tak, że to klient decyduje o tym, czy chce dać napiwek – i w jakiej wysokości – czy też nie.
Kogo określa się mianem rzemieślnika?
Hydraulicy, kominiarze i mechanicy samochodowi to typowi rzemieślnicy. Ale osoby zajmujące się sprzątaniem budynków, piekarze i rzeźnicy to także rzemieślnicy, którzy wykonują nieprzyjemną lub uciążliwą pracę dla swoich klientów. Konsumenci mogą zatem bez wahania dawać napiwki także przedstawicielom tych zawodów.
Źródło: www.t-online.de
