Niemcy: Od 2026 roku wyższy Kinderfreibetrag – ważne zmiany podatkowe dla rodzin z dziećmi

Nowe przepisy przyniosą milionom rodzin realne korzyści finansowe

Od stycznia 2026 roku w Niemczech wejdą w życie znaczące zmiany podatkowe, które mają poprawić sytuację finansową rodzin wychowujących dzieci. Nowelizacja przepisów, przyjęta pod koniec 2024 roku przez Bundestag i Bundesrat w ramach tzw. Steuerfortentwicklungsgesetz, wprowadza wyższy Kinderfreibetrag – czyli ulgę podatkową z tytułu wychowywania dzieci.

Kinderfreibetrag stanowi jeden z kluczowych elementów niemieckiej polityki prorodzinnej. Jego celem jest uwzględnienie w systemie podatkowym kosztów utrzymania dzieci – podobnie jak podstawowa kwota wolna od podatku chroni dochód niezbędny do egzystencji samego podatnika. Dzięki temu rodzice płacą niższy podatek dochodowy niż osoby bezdzietne.

Kinderfreibetrag 2026 – nowe kwoty i struktura ulgi

Od 1 stycznia 2026 roku wysokość Kinderfreibetrag wzrośnie do 9 756 euro na każde dziecko – to o 156 euro więcej niż w 2025 roku. Na tę kwotę składają się dwa elementy:

• 3 414 euro – tzw. sachlicher Kinderfreibetrag, czyli część odpowiadająca kosztom utrzymania dziecka,
• 1 464 euro – Freibetrag für Betreuungs-, Erziehungs- und Ausbildungsbedarf (BEA), czyli ulga z tytułu kosztów opieki, wychowania i edukacji.

Obie kwoty odnoszą się do jednego rodzica, więc małżeństwa rozliczające się wspólnie będą mogły odliczyć pełne 9 756 euro na dziecko od swojego dochodu podlegającego opodatkowaniu.

Wraz z tą zmianą wzrośnie również miesięczne Kindergeld (świadczenie rodzinne), które od 2026 roku wyniesie 259 euro – o cztery euro więcej niż w roku 2025.

Apel o dalsze zmiany – BEA wciąż zbyt niskie

Mimo ogólnego zadowolenia z decyzji o podniesieniu kwoty Kinderfreibetrag, organizacje rodzinne zwracają uwagę, że część dotycząca BEA pozostaje niezmieniona od kilku lat.
Niemiecki Związek Rodzin (Deutscher Familienverband) podkreśla, że realne koszty wychowania i edukacji dzieci rosną, a przepisy nie nadążają za tym wzrostem. W wydanym oświadczeniu organizacja zaznacza:
„Od rodziców słusznie oczekuje się, że będą aktywnie wspierać swoje dzieci w rozwoju i edukacji. Jest to obowiązek, ale też ogromne obciążenie finansowe. Wzrost tych wydatków musi znaleźć odzwierciedlenie w prawie podatkowym”.

Kinderfreibetrag do 25. roku życia – ale pod pewnymi warunkami

Zgodnie z obowiązującym Einkommensteuergesetz (§32), ulga przysługuje automatycznie wszystkim rodzicom dzieci poniżej 18. roku życia. Może być jednak utrzymana także po uzyskaniu przez dziecko pełnoletności – maksymalnie do ukończenia 25 lat, o ile spełnione są określone warunki.

Prawo do ulgi zachowują rodzice dzieci, które:

• uczą się w szkole lub na uczelni,
• odbywają szkolenie zawodowe,
• są zarejestrowane jako poszukujące miejsca nauki zawodu,
• uczestniczą w jednym z uznanych programów wolontariatu, np. Freiwilliges Soziales Jahr (FSJ), Bundesfreiwilligendienst (BFD) lub w wolontariacie rozwojowym.

Istnieje jednak istotne ograniczenie: jeśli dziecko pracuje więcej niż 20 godzin tygodniowo, rodzice tracą prawo do Kinderfreibetrag. Wyjątkiem są sytuacje, gdy dziecko wykonuje pracę w ramach pierwszej edukacji zawodowej lub studiów. Praca dorywcza w formie Minijob nie wpływa negatywnie na prawo do ulgi.

Ponadto dzieci w wieku od 18 do 21 lat pozostające bez pracy mogą być nadal uwzględnione w Kinderfreibetrag, o ile są zarejestrowane w urzędzie pracy jako poszukujące zatrudnienia.

Kto skorzysta najbardziej?

Z podwyższenia Kinderfreibetrag najbardziej skorzystają gospodarstwa domowe o średnich i wyższych dochodach. W ich przypadku im wyższy próg podatkowy, tym większa korzyść z odliczenia.

Rodziny o niższych dochodach częściej korzystają z bezpośrednich świadczeń w formie Kindergeld, które – wraz z ewentualnym dodatkiem na dziecko (Kinderzuschlag) – stanowi dla nich korzystniejszą opcję niż ulga podatkowa.

Niemieckie urzędy skarbowe przeprowadzają tzw. Günstigerprüfung – automatyczne porównanie, która forma wsparcia (Kindergeld czy Kinderfreibetrag) jest dla danej rodziny bardziej opłacalna. Dzięki temu rodzice nie muszą sami wybierać ani składać dodatkowych wniosków – otrzymują zawsze wariant korzystniejszy dla swojego budżetu.

źródło: hna.de