Jeśli chcecie zwiększyć swoje wynagrodzenie lub jesteście zatrudnieni na część etatu i szukacie dodatkowej pracy, możecie podjąć pracę na Minijob. Ale warto mieć na uwadze to, że często lepiej jest zarabiać mniej brutto, aby uzyskać więcej netto. Jeśli bowiem zarabiacie więcej, niż pozwala na to limit zarobków obowiązujący w przypadku zatrudnienia na Minijob, zapłacicie podatek – i może się okazać, że ostatecznie w Waszej kieszeni pozostanie mniej pieniędzy. Oto jakie zasady podatkowe mają zastosowanie do pracy na Minijob i co jeszcze musicie wziąć pod uwagę.
W października 2022 roku limit zarobków dotyczący pracy na Minijob wzrósł do 520 euro miesięcznie
Zasady dotyczące pracy na Minijob zmieniły się w październiku 2022 roku. Od tego czasu możecie zarobić do 520 euro miesięcznie bez konieczności płacenia podatku. Niski podatek ryczałtowy w wysokości 2 procent zazwyczaj bierze na siebie pracodawca. Jeśli nie chce dopłacać, być może przejmie tę część, gdy kwota odpowiadająca stawce podatku zostanie potrącona bezpośrednio z Waszego wynagrodzenia brutto. Dzięki temu nie będziecie musieli składać zeznania podatkowego. Wasze wynagrodzenie może się zmieniać z miesiąca na miesiąc i może nawet niekiedy przekraczać limit zarobków na Minijob. Ważne jest to, abyście w ciągu roku nie zarobili łącznie więcej niż 6.240 euro (12 × 520 euro). I nawet ten limit nie jest stały. Jeśli musicie nagle i niespodziewanie pracować w większym wymiarze czasu pracy przez maksymalnie trzy miesiące w roku, na przykład z powodu krótkiej nieobecności Waszego współpracownika, Wasze wynagrodzenie może wzrosnąć nawet do 7.280 euro rocznie. Zasady te dotyczą jednak tylko pierwszej pracy dodatkowej. Gdy tylko podejmiecie drugą pracę na Minijob, będzie ona podlegać opodatkowaniu w klasie podatkowej 6.
Praca na Minijob podlega również składkom na ubezpieczenie emerytalne. Jeśli jednak nie chcecie płacić tych składek, możecie zostać zwolnieni z ich opłacania.
Czy praca sezonowa i samozatrudnienie również mogą być uznane za pracę na Minijob?
Praca sezonowa i samozatrudnienie także mogą być dobrą pracą dodatkową. W tym przypadku obowiązują następujące zasady:
- Praca sezonowa: jeśli wykonujecie pracę sezonową przez maksymalnie trzy miesiące (jednym ciągiem) i nie dłużej niż 70 dni w roku, pozostaje ona wolna od składek na ubezpieczenie społeczne. W tym czasie można mieć również pracę główną i pracę na Minijob – i nie będzie to miało dla Was żadnych negatywnych konsekwencji. Praca sezonowa nie jest jednak wolna od podatku, jeśli zarabia się więcej niż 520 euro.
- Samozatrudnienie: jeśli oprócz pracy głównej wykonujecie pracę na własny rachunek, to również w tym przypadku możecie zaoszczędzić trochę na podatkach. Jeżeli zarabiacie mniej niż 22.000 euro rocznie, jesteście uważani za drobnego przedsiębiorcę (niem. Kleinunternehmer). Oznacza to, że nie płacicie podatku VAT. Trzeba go zapłacić dopiero w następnym roku, gdy przekroczy się kwotę wolną od podatku. Wyjątek: zarobiliście już w tym roku ponad 50.000 euro. Wtedy od razu płacicie podatek VAT. Jeśli Wasze zarobki utrzymują się poniżej 410 euro rocznie, nie musicie nawet płacić podatku dochodowego. O składkach na ubezpieczenie społeczne decyduje kasa chorych: jeśli stwierdzi, że samozatrudnienie jest działalnością dodatkową, to zostaniecie zwolnieni z tych wydatków. Nie dotyczy to jednak niektórych grup zawodowych, np. położnych.
Minijob: te zasady obowiązują
Czy każdy pracownik w Niemczech może podjąć pracę dodatkową? Zasadniczo tak. Trzeba jednak przestrzegać kilku zasad. Po pierwsze, nie wolno podejmować pracy dodatkowej bez zapytania głównego pracodawcy o pozwolenie. Zazwyczaj nie ma on nic przeciwko temu, ale może się zdarzyć, że nie wyrazi na to zgody. Na przykład, jeśli druga praca wiąże się z ryzykiem, że doznacie urazu, czego efektem będzie Wasza nieobecność w firmie. Albo jeśli praca dodatkowa będzie stanowić konkurencję lub będzie kolidować z Waszą pracą główną. Osobne ograniczenia dotyczą urzędników.
Należy przestrzegać następujących przepisów prawnych:
- Możecie pracować maksymalnie 48 godzin tygodniowo, czyli po osiem godzin przez sześć dni w tygodniu.
- W krótkim okresie czasu wolno Wam również pracować do dziesięciu godzin dziennie, względnie do 60 godzin tygodniowo. Średnia wynosząca maksymalnie 48 godzin musi być jednak zachowana w ciągu czterech miesięcy lub 16 tygodni.
- Po upływie dziennego czasu pracy nie możecie pracować przez następne jedenaście godzin. To przewidziany w ustawie czas odpoczynku.
- Jeden dzień w tygodniu musi pozostać wolny od pracy.
- Praca dodatkowa w czasie urlopu jest z reguły niedopuszczalna. W tym czasie należy zapewnić sobie możliwość regeneracji sił.
- Również w przypadku pracy na Minijob obowiązuje następująca zasada: jeśli ustalony dzień pracy przypada na dzień świąteczny, przysługuje Wam dzień wolny od pracy – a wynagrodzenie i tak zostanie Wam wypłacone.
