Jeśli Wasze dziecko ma problemy z nauką, które wynikają z choroby, wydatki z tym związane są w Niemczech uznawane za koszty leczenia i mogą być odliczone od podatku jako nadzwyczajne obciążenia (niem. außergewöhnliche Belastungen). Jest tak na przykład w przypadku dysleksji, której efektem są trudności w nauce czytania i pisania, czy w przypadku ADHD, czyli zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi.
Oznacza to, że koszty, które nie są pokrywane przez kasę chorych, możecie uwzględnić w zeznaniu podatkowym, ale tylko wtedy, gdy trudności w nauce Waszego dziecka zostaną uznane za chorobę.
Te koszty możecie odliczyć od podatku, jeżeli Wasze dziecko ma trudności z nauką wynikające z choroby
Jeżeli Wasze dziecko cierpi na ADHD, dysleksję, dyskalkulię itp. i zostało to potwierdzone przez lekarza, możecie w Niemczech odliczyć od podatku następujące wydatki:
- koszty wizyt lekarskich i leków,
- koszty korepetycji i materiałów do nauki,
- koszty szkoły prywatnej, jeśli dziecko uczęszcza do niej z powodu trudności w nauce,
- koszty leczenia psychoterapeutycznego lub umieszczenia dziecka poza domem w instytucji zapewniającej specjalistyczną opiekę medyczną,
- koszty towarzyszenia dziecku przy odpowiednich działaniach terapeutycznych, w tym koszty podróży ponoszone przez opiekuna.
Zaświadczenie wydane przez lekarza publicznej służby zdrowia o statusie urzędnika (niem. Amtsarzt) czy zwykłe potwierdzenie od lekarza rodzinnego (niem. Hausarzt)?
W przeszłości warunkiem koniecznym do wykazania dla celów podatkowych wydatków związanych z chorobą było przedstawienie oficjalnego zaświadczenia wydanego przez lekarza publicznej służby zdrowia o statusie urzędnika (niem. Amtsarzt). W przeciwnym razie urząd skarbowy nie uznawał kosztów. W 2010 r. Federalny Trybunał Finansowy (niem. Bundesfinanzhof, BFH) wydał orzeczenie (sygn. akt VI R 17/09), w którym stwierdził, że wystarczy zwykłe zaświadczenie od lekarza rodzinnego (niem. Hausarzt). Ustawodawca szybko zareagował na to zmieniając prawo. Dlatego od 2011 r. ponownie obowiązuje następująca zasada: wydatki związane z chorobą mogą być wykazywane dla celów podatkowych tylko wtedy, gdy posiada się oficjalne zaświadczenie wydane przez lekarza publicznej służby zdrowia o statusie urzędnika, jeżeli nie są to leki, środki lecznicze i urządzenia wspomagające w wąskim znaczeniu. Dotyczy to również z mocą wsteczną wszystkich nierozstrzygniętych sporów, jak orzekł Sąd Finansowy w Münster w orzeczeniu z dnia 18 stycznia 2012 r.
Dla celów podatkowych trzeba więc posiadać dowód na to, że trudności w nauce Waszego dziecka zostały zakwalifikowane jako choroba. W tym celu można uzyskać zaświadczenie od lekarza publicznej służby zdrowia o statusie urzędnika lub zaświadczenie wydane przez służby medyczne ubezpieczenia zdrowotnego. Taki dowód musi zostać uznany przez urząd skarbowy.
Warto podkreślić, że zaświadczenie od lekarza publicznej służby zdrowia o statusie urzędnika należy uzyskać przed poniesieniem wydatków na leczenie, czy inne formy pomocy dziecku mającemu trudności w nauce. Zaświadczenie wystawione po fakcie może nie zostać uznane przez urząd skarbowy.
