Niemcy: Dowiedz się czy podczas kwarantanny przysługuje Ci wynagrodzenie!

Utrata zarobku podczas pobytu w kwarantannie

Coraz więcej osób zaraża się koronawirusem. Celem zapobieżenia rozprzestrzeniania się go, władze w wielu przypadkach wprowadzają kwarantannę. W Niemczech kwarantanna obowiązuje także te osoby, w stosunku do których istnieje podejrzenie zakażenia koronawirusem. Osoby podejrzane o infekcję i pracujące zawodowo nie mogą zatem udać się do miejsca pracy celem wykonywania swoich obowiązków zawodowych. Ale jak to wygląda z punku widzenia prawa pracy? Czy osoby w kwarantannie nadal będą otrzymywać wynagrodzenie za pracę?

Co oznacza w praktyce, że jakiś obszar, budynek lub zakład został objęty kwarantanną?

W Niemczech ogłoszenie kwarantanny jest ściśle uregulowane przepisami Ustawy o Ochronie przez Infekcjami (IfSG – Infektionschutzgesetz). Ustawa ta weszła w życie 1 stycznia 2001. Jej zadaniem jest regulacja systemu zgłoszeń chorób zakaźnych. IfSG ustanawia nie tylko, jakie choroby podlegają obowiązkowi zgłoszeniowemu w przypadku podejrzenia infekcji, zachorowania lub śmierci na skutek zakażanie, lecz także to, jakie wyniki badań laboratoryjno-diagnostycznych w odniesieniu do czynników zakaźnych muszą zostać zgłoszone odpowiednim organom.

Z początku w Niemczech obowiązkowi zgłoszeniowemu podlegały jedynie potwierdzone diagnostycznie przypadki zakażenia koronawirusem. Zmiana nastąpiła, gdy minister federalny ds. zdrowia Jens Spahn 31 stycznia 2020 wydał w trybie przyspieszonym rozporządzenie dotyczące rozszerzenia obowiązku zgłoszeniowego zakażeń wywołanych przez 2019-nCoV (pełna nazwa rozporządzenia w języku niemieckim to: Verordnung über die Ausdehnung der Meldepflicht nach § 6 Absatz 1 Satz 1 Nummer 1 und § 7 Absatz 1 Satz 1 des Infektionsschutzgesetzes auf Infektionen mit dem erstmals im Dezember 2019 in Wuhan/Volks­republik China aufgetretenen neuartigen Coronavirus („2019-nCoV“)). W myśl tego rozporządzenia nie tylko potwierdzone diagnostycznie zachorowanie, lecz także samo podejrzenie o zakażenie koronawirusem podlega obowiązkowi zgłoszenia.

Co oznacza „przypadek podejrzenia o infekcję”?

W Niemczech „przypadek podejrzenia o infekcję” dotyczy każdej osoby, która cierpi na jakąkolwiek formę ostrych objawów chorobowych dróg oddechowych i która w przeciągu ostatnich 14 dni miała kontakt z osobą, u której potwierdzono obecność koronawirusa. Definicją „przypadku podejrzenia o infekcję” objęte są też osoby, u których w wyniku badań klinicznych lub radiologicznych stwierdzono objawy ostrej infekcji dróg oddechowych, na przykład zapalenie płuc, i które maksymalnie 14 dni przed pojawieniem się objawów przebywały na terenie obszarów wysokiego ryzyka.

Jaki urząd ogłasza kwarantannę?

Kwarantanna zostaje zarządzona przez urząd właściwy dla danego landu. W większości przypadków jest to Urząd ds. Zdrowia, czyli Gesundheitsamt.

Jak wygląda kwestia wypłaty wynagrodzenia w czasie kwarantanny?

Podczas kwarantanny pracownik wprawdzie nie może iść do pracy, ale nie jest on chory. W takim przypadku w myśl § 56 ust. 5 zdanie 1 IfSG pracodawca jest zobowiązany do wypłaty wynagrodzenia przez okres sześciu tygodni. Na mocy § 56 ust. 5 zdanie 2 IfSG pracodawca może ubiegać się o rekompensatę wypłaconych wynagrodzeń i złożyć wniosek do urzędu, który zarządził kwarantannę w danym landzie. Na dochodzenie roszczeń i złożenie wniosku ustawa w § 56 ust. 11 zdanie 1 IfSG przewiduje dla pracodawcy okres trzech miesięcy.

Utrata zarobków osób prowadzących własną działalność gospodarczą

Na podstawie § 56 ust. 3 IfSG osoby prowadzące własną działalność gospodarczą mogą wystąpić do odpowiedniego urzędu celem ubiegania się o rekompensatę utraconych zarobków za czas sześciu tygodni. Na złożenie wniosku mają oni także trzy miesiące.

A co w przypadku, gdy kwarantanna trwa dłużej niż sześć tygodni?

W przypadku, gdy kwarantanna trwa dłużej niż sześć tygodni, pracownikowi nie jest wypłacana żadna kwota z tytułu utraty wynagrodzenia na skutek kwarantanny. Od początku siódmego tygodnia zostaje mu przyznane odszkodowanie w wysokości zasiłku chorobowego zgodnie z § 47 ust. 1 księgi 5 Kodeksu Ubezpieczeń Społecznych (§ 47 Abs. 1 des Fünften Buches Sozialgesetzbuchs), o ile utrata zarobków nie przekroczy rocznego limitu zarobków dla obowiązkowego ustawowego ubezpieczenia zdrowotnego (§ 56 ust. 2 zdanie 2 IfSG).

Ustawa nie przewiduje żadnych innych odszkodowań

Oprócz wymienionych powyżej możliwości ustawa nie przewiduje żadnych innych odszkodowań (Entschädigung). W przypadku, gdy osoba prowadząca własną działalność gospodarczą utraci ważne zlecenie lub straci zamówienie, nie otrzyma ona z tego tytułu żadnego odszkodowania. Także w przypadku konieczności pobytu w kwarantannie ustawa nie przewiduje żadnej możliwości zadośćuczynienia z tego tytułu (Schmerzensgeld).